Zachte robots amputeren en hechten hun eigen benen

Een van de vele dingen die mensen niet kunnen doen (zonder een behoorlijk significante wijziging) is het op verzoek veranderen van onze lichaamsmorfologie. Het klinkt een beetje extreem om te praten over zaken als zelfamputatie en zo
is een beetje extreem, maar het is helemaal niet ongewoon dat andere dieren het doen – hagedissen kunnen bijvoorbeeld hun staart losmaken om aan een roofdier te ontsnappen. En het werkt ook in de andere richting, waarbij dieren zoals mieren hun eigen morfologie toevoegen door zich met elkaar te verbinden en gaten te overbruggen die geen enkele mier op eigen kracht zou kunnen overbruggen.

In een nieuw artikel zeggen robotici uit
Fabriek aan de Yale Universiteit ze gaven de zachte robot de mogelijkheid om delen van zichzelf los te maken en weer vast te maken, en zo nodig de lichaamsmorfologie te bewerken. Het is een beetje raar om te zien, maar ik zou willen dat ik hetzelfde kon doen.

Fabriek in Yale

Dit zijn vrij standaard siliconen robots met een zacht lichaam die asymmetrisch stijve luchtkamers gebruiken die opblazen en leeglopen (met behulp van een vastgemaakte pomp en kleppen) om loop- of kruipbewegingen te genereren. Wat hier nieuw is, zijn verbindingen die afhankelijk zijn van een nieuw materiaal genaamd bicontinu thermoplastisch schuim (BTF) om een ​​ondersteunende structuur te vormen voor een klevend polymeer dat vast is bij kamertemperatuur maar gemakkelijk kan smelten.

De BTF werkt als een spons om te voorkomen dat het polymeer overal naar buiten lekt wanneer het smelt. Dit betekent dat u twee BTF-oppervlakken kunt scheiden door de verbinding op te lossen en ze in omgekeerde volgorde opnieuw te lijmen. Het proces duurt ongeveer 10 minuten en de resulterende verbinding is behoorlijk stevig. Het is ook goed voor honderden los-/opnieuw bevestigen-cycli voordat het verslechtert. Het is zelfs goed bestand tegen vuil en water.

Fabriek in Yale

Dit soort dingen is al gedaan met mechanische koppelingen, magneten en dergelijke. Het aan elkaar koppelen en losmaken van robots van andere robots is tenslotte een fundamentele techniek voor modulaire robotica. Maar deze systemen zijn inherent rigide, wat slecht is voor zachte robots, wier hele ding om het oog draait
Nee stijf zijn. Het is natuurlijk allemaal erg voorlopig, want er zit een hoop stevig spul aan deze robots vast, met pijpen en draden en dat soort dingen. En ook hier is er geen sprake van autonomie of last. Dat is echter niet het punt – het is het gewricht, dat (zoals de onderzoekers benadrukken) “de eerste concretisering is van een volledig zacht, omkeerbaar gewricht”, resulterend in “het potentieel voor zachte kunstmatige systemen”. [that can] van vorm veranderen door massa toe te voegen en af ​​te trekken.”