Aleena Garcia zorgt ervoor dat alles er gemakkelijk uitziet, zowel op als naast de diamant. In zekere zin is ze dat ook, maar alleen omdat ze zoveel tijd en moeite heeft besteed aan de drie dingen die ze het meest waardeert: familie, geloof en softbal.
Garcia is afgestudeerd aan Whittier Christian High in La Habra en leidt haar team in bijna elke aanvallende categorie, en haar 12 homeruns staan op de 12e plaats in het land en op de 10e plaats in het zuiden. Ze staat derde in Californië wat betreft gescoorde punten (49) en beschikt over een .692 slugging-percentage, .610 slaggemiddelde, 50 hits, 17 doubles, drie triples, 33 RBI’s en vijf gestolen honken.
Er gaat geen dag voorbij dat Garcia niet intellectueel, spiritueel en fysiek verbetert. Een typische periode van 24 uur begint met hardlopen om 05.00 uur, gevolgd door 30 minuten schrijven in haar dagboek of het lezen van de Bijbel voordat ze zich klaarmaakt voor school. Hij heeft lessen van 8.00 uur tot 13.40 uur, gevolgd door nog eens twee en een half uur oefenen op de middelbare school. Voordat ze thuiskomt voor het avondeten, gaat ze nog een extra training doen tot het donker wordt. Gelukkig wordt ze de routine nooit beu.
“Ik begon op driejarige leeftijd met honkbal en toen ik zes was, begon ik meteen met reisbal”, herinnert ze zich. “Mijn vader was ook mijn coach, waar ik blij om ben. Tussen mijn 8e en 10e jaar heb ik drie staatskampioenschappen gewonnen, wat niet iedereen kan, en vanaf dat moment tot nu ben ik overgestapt naar reissoftbal op het hoogste niveau.
“Het is nogal ironisch dat ik altijd een outfielder ben geweest in het honkbal, maar door met jongens te spelen toen ik opgroeide, werd ik sneller een betere speler, en het hielp me ook op competitief vlak, omdat jongens erg competitief zijn vanaf de dag dat ze geboren worden.”
Garcia probeerde voor het eerst de korte stop toen ze naar haar eerste softbal-try-out ging en speelt sindsdien deze positie.
“Ik vind het leuk”, geeft ze toe. “Jij beweegt het meest. Daar kan ik mijn atletische vaardigheden gebruiken.”
Van alle instructies en adviezen die ze onderweg tot zich nam, was haar vader, Rudy, echter de meest invloedrijke.
“Hij heeft een groot deel van mijn succes en mijn reis in deze sport gespeeld”, zei Garcia. “Vanaf de dag dat ik met de sport begon, heeft hij mij gestimuleerd om de beste te zijn, maar hij weet ook wie ik ben als persoon. heeft mij geholpen een beter mens en speler te worden.”
Het leven met twee broers, een oudere en een jongere, versnelde ook Garcia’s persoonlijke en atletische groei.
“Het is een zegen”, zegt ze. “Niet iedereen heeft broers die op hoog niveau meedoen.
“Mijn oudere broer Andy speelde honkbal toen hij jonger was en misschien wist hij het niet, maar ik probeerde altijd net zo goed te zijn als hij en zo goed als hij. Mijn jongere broer Aaron rende rond sinds hij in luiers zat. Nu trainen we de hele tijd samen en is het elke dag een wedstrijd.”
Andy ging naar de La Serna High School en speelde honkbal tot zijn elfde voordat hij overstapte op golf. Hij is nu tweedejaars in het herengolfteam van Cal State Dominguez Hills. Aaron treedt ondertussen in de voetsporen van zijn zus als korte stop en catcher.
“We trainen de hele tijd samen, we zijn nooit zonder elkaar”, zegt Aaron, die de achtste klas afrondt en graag in de herfst zijn middelbare schoolcarrière bij St. John’s wil beginnen. aan John Bosco. “Ik push elkaar en we maken elkaar beter.”
Garcia bracht haar eerste jaar tijdens de COVID-19-pandemie door met het aanscherpen van haar vaardigheden bij EM Speed and Power, een trainingscentrum in Rancho Cucamonga dat gespecialiseerd is in intensieve trainingen voor het hele lichaam. Toen de pandemie afnam, schreef ze zich in bij Whittier Christian, een school met 428 leerlingen, ongeveer 16 kilometer van haar huis in Pico Rivera.
“Een belangrijke reden dat ik hier kwam was mijn geloof”, zei ze. “We schamen ons niet om over God te praten en dat mag ook, dus door hier te zijn, kan ik ook groeien in dat aspect van mijn leven.”
Dale Van Duyn is bezig aan zijn 18e seizoen bij Whittier Christian en gelooft dat Garcia de meest complete speler is die hij ooit heeft gecoacht.
“Overal, zeker”, zegt hij zonder aarzeling. “Ze kan slaan, vangen, gooien, verdedigen, de honken besturen … ze is het hele pakket. Als je een heel goede speler hebt, hebben ze meestal een houding tegenover hen, en ook al is ze erg competitief, ze is ook een fenomenale teamgenoot. Ze leidt met haar acties.”
Van Duyn wijst er snel op dat Garcia’s succes, ondanks al haar door God gegeven talent, kan worden toegeschreven aan urenlange herhaling.
“Ze werkt de hele tijd aan haar swing, maakt minimaal 200 swings per dag”, voegde Van Duyn eraan toe, die de Heralds in 2009 en 2010 naar opeenvolgende Southern Section Division 5-titels loodste. “Ze werkt aan elk aspect van haar spel, niet alleen maar slaan. Sterker nog, ze verbeterde haar basis het meest door te rennen. Ze is niet alleen de snelste die ik heb gehad, ze is ook de slimste. Ik twijfel er niet aan dat hij op het volgende niveau zal slagen. Als ze vecht, komt ze er zelf wel uit.”
Op de vraag welk aspect van het spel ze het leukst vindt, is het antwoord van Garcia niet verrassend:
“Ik geniet van ze allemaal, maar ik zou zeggen slaan. Er zijn veel successen, maar er zijn nog meer mislukkingen, en veel mensen zijn niet zo goed in het omgaan met beide kanten. Ik val niet te hoog en niet te laag. De mentale kant van slaan is iets waar ik heel erg van geniet, en het gevoel van een homerun is als niets anders!”
Ondanks dat hij een powerhitter is, is Garcia niet iemand die op aanbiedingen buiten de zone ingaat. Ze is de ergste nachtmerrie van elke werper, omdat ze kan tellen, lopen als er niets is om aan te vallen, en bij elke fout kan bespringen. Dit seizoen sloeg ze slechts één keer drie slag in 82 slagbeurten.
“Een van de sleutels tot slaan is om eraan te blijven werken”, zegt ze. “Het is geen geheim… hoe meer je slaat in de training, hoe beter je slaat in games. De tweede sleutel is de mentaliteit, wat veel mensen niet doen. De slagmentaliteit is zo belangrijk omdat je in deze sport veel zult falen. Het is een spel van mislukking. Als je faalt, wil je niet te laag bukken; als je slaagt, wil je niet te laag bukken. Houd de mentaliteit vast dat je weet dat je goed genoeg bent om iemand te verslaan en dat je weet dat je het eerder hebt gedaan, zodat je gelooft dat je het elke keer weer kunt doen.
Op 15 maart sloeg Garcia drie homeruns en sloeg zes punten binnen tegen Mary Star, en in de laatste wedstrijd van de Heralds sloeg ze 3-uit-3 met een double, triple, één RBI en twee runs in een 13-2 nederlaag tegen Los Altos. . Ondanks al haar slagvaardigheid blonk ze ook defensief uit, met een veldpercentage van .925 met 22 strikeouts, 40 assists, twee dubbelspelen en slechts vijf fouten in in totaal 67 kansen.
Statistieken als deze zullen de aandacht trekken van elk Divisie I-programma en ja hoor, op 1 september zei haar vader dat Garcia vijftien aanbiedingen had, waaronder Oregon, Stanford en Texas A&M. Hoewel Rudy had gehoopt voor Stanford te kiezen, koos Aleena voor UCLA en noemde verschillende redenen:
“Ten eerste voelde ik me thuis toen ik daar was. Ik voelde vrede met de coaches en spelers op een manier die anders was dan op andere plaatsen die ik heb bezocht. Ten tweede is het een van de beste programma’s die er zijn. Ik zou er volgend jaar meteen bij kunnen zijn en strijden om een staatskampioenschap. Ten derde is het dichtbij huis. Ik hou van mijn familie en omdat ik zo dichtbij ben, zal het voor hen gemakkelijker zijn om mij te komen zien spelen dan wanneer ik ergens anders heen ga. Ten vierde: softbal is niet voor altijd. Ik zie dat ik een Olympiër ben en geïnteresseerd ben in psychologie, en LA heeft veel connecties.
Garcia kan niet wachten op de dag dat hij het poederblauwe uniform aantrekt.
“Het inzetten voor UCLA was het beste moment van mijn leven, want het is een droom van mij sinds ik begon met softbal”, zegt ze.
“Ik zie mezelf daar vier jaar lang elke dag bij hen wonen en die relatie na mijn studie voortzetten. De manier waarop ze elkaar pushen, hun concurrentievermogen, hoe ze concurreren in alles wat ze doen… dat is waar ik wil zijn.”
Rijdend op Garcia’s hete knuppel wonnen de Heralds hun laatste zes wedstrijden van het reguliere seizoen, waarbij ze hun tegenstanders met 68-5 versloegen, en eindigden ze met 8-0 in het spel in de Olympische League. Sterker nog, in drie seizoenen verloor de ploeg van Garcia geen enkele competitiewedstrijd.
Garcia wil niets liever dan haar voorbereidingscarrière beëindigen met een van de weinige dingen die ze nog moet bereiken op de diamant: een CIF-kampioenschap. In zijn tweede jaar verloren de Heralds van La Mirada in de eerste ronde van Divisie 1, en vorig jaar schoven ze door naar de kwartfinales van Divisie 2, waarbij ze ondanks een Garcia-homer verloren van Grand Terrace.
“We hebben dit jaar een heel sterk team met veel jonge spelers die zijn binnengekomen en zich echt hebben ontwikkeld”, zei Garcia. “Maar wij oudere meiden zijn er nog steeds om leiding te geven, we hebben allemaal geweldige relaties met elkaar, dus ik denk dat we dit jaar de titel kunnen winnen.”
Meld u aan voor de LA Times SoCal High School Sports-nieuwsbrief om scores, verhalen en een kijkje achter de schermen te krijgen over wat voorbereidende sporten zo populair maakt.
Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in de Los Angeles Times.