Wat u moet weten over de Britse algemene verkiezingen op 4 juli

Uit peilingen blijkt dat de centrumlinkse Labour Party na meer dan tien jaar oppositie weer aan de macht zal komen, wat een fundamentele herschikking van de Britse politiek tot stand zal brengen.

Het Verenigd Koninkrijk – dat bestaat uit Engeland, Noord-Ierland, Schotland en Wales – is verdeeld in 650 kiesdistricten.

Kiezers in elk kiesdistrict kiezen een kandidaat die hen als parlementslid zal vertegenwoordigen, en de politieke partij die de meeste zetels wint, vormt doorgaans de volgende regering. De leider van die partij wordt tevens premier.

Om een ​​algemene meerderheid te behalen moet de partij 326 zetels veiligstellen. Als de toppartij er niet in slaagt dat resultaat te bereiken, staat het resultaat bekend als een ‘opgehangen parlement’ en kan de partij proberen een coalitieregering te vormen met andere partijen. In 2010 bundelden de Conservatieven hun krachten met de Liberaal-Democraten om de eerste coalitieregering van Groot-Brittannië na de Tweede Wereldoorlog te vormen, en in 2017 bundelden de Conservatieven hun krachten met de Democratic Unionist Party of Northern Ireland.

Volgens opiniepeilingen is de toestand van de Britse economie vandaag de dag het belangrijkste probleem voor de meeste kiezers, na een crisis in de kosten van levensonderhoud en een recordinflatie – die in 2022 piekte op 11,1 procent en pas onlangs is begonnen terug te keren naar het beoogde niveau.

De National Health Service, het gezondheidszorgsysteem van de overheid dat gratis zorg biedt in het hele land, is een andere topprioriteit. Het decennium van bezuinigingen dat onder premier David Cameron na de mondiale financiële crisis van 2009 begon, heeft ertoe geleid dat de Britse openbare diensten ernstig ondergefinancierd zijn en te kampen hebben met chronisch onderbezetting. De wachtlijsten voor behandelingen van de NHS groeiden al vóór de pandemie, en zijn sindsdien nog verder gegroeid, een belangrijke bron van publieke onvrede.

Immigratie staat voor veel kiezers op de derde plaats op de lijst van belangrijkste kwesties, hoewel het belang ervan aanzienlijk varieert afhankelijk van de partijvoorkeur. Slechts 20 procent van de Labour-kiezers zei dat dit een van hun meest dringende nationale zorgen was, vergeleken met 65 procent van de Conservatieven in een recente YouGov-peiling.

De twee grootste partijen in Groot-Brittannië zijn de Conservatieven, onder leiding van premier Rishi Sunak, en de Labour Party, onder leiding van Keir Starmer, een voormalig openbaar aanklager en mensenrechtenadvocaat.

In Schotland werd de Scottish National Party in 2015 de populairste partij en verdrong Labour daar. Maar het financieringsschandaal en het vertrek van Nicola Sturgeon als eerste minister hebben de steun van de partij het afgelopen jaar verzwakt. Uit peilingen blijkt nu dat Labour deze keer een kans heeft om aanzienlijk terrein te winnen in Schotland, wat de weg van Starmer naar het premierschap zou vergemakkelijken.

De populistische Hervormingspartij, mede opgericht door Brexit-aanhanger Nigel Farage, is de afgelopen maanden enorm gestegen in de peilingen. Ambtenaren van de Conservatieve Partij vrezen dat de anti-immigratiepartij aanhangers van haar kandidaten zou kunnen wegtrekken, hoewel dhr. Farage wil niet welkom worden geheten door de Tories.

De andere twee partijen, de Liberaal-Democraten en de Groene Partij, behaalden begin mei aanzienlijke resultaten bij de lokale verkiezingen. Maar hoewel beide ernaar streven om in juli zetels toe te voegen, maakt het Britse kiessysteem het voor kleinere partijen moeilijker om zetels te winnen bij parlementsverkiezingen.

Onmiddellijk nadat de stembureaus op 4 juli om 22.00 uur waren gesloten, werden de resultaten van de exitpoll bekendgemaakt, gebaseerd op enquêtes onder duizenden kiezers nadat ze hun stem hadden uitgebracht.

Exitpolls zijn niet altijd accuraat; het is bekend dat de Britse verkiezingen van 1992 en 2015 een opgehangen parlement voorspelden, terwijl de Conservatieve Partij in feite een meerderheid behaalde. Maar ze zijn de afgelopen jaren steeds betrouwbaarder geworden in het land en worden over het algemeen beschouwd als goede vroege indicatoren van hoe het publiek stemt.

De eerste resultaten van verschillende individuele kiesdistricten zullen rond 23.00 uur bekend worden gemaakt, en daarna zal er een gestaag ritme van resultaten plaatsvinden tot in de vroege ochtenduren. Rond 07.00 uur is de totale uitslag meestal duidelijk, hoewel sommige landelijke plaatsen later bekend kunnen worden gemaakt.