Iontwerp een nieuw racevideospel. Wat je je ook had voorgesteld, wat is een auto? Is het niet? In een wereld waar racegames trots zijn op de steeds toenemende details en authenticiteit van hun rijervaring, waarbij de snelheidsmeter richting realisme wordt geduwd met hoogwaardige game-engines en perfect gesimuleerde motoren, is het tegenovergestelde het geval. Deze auto rijdt letterlijk te voet rond.
Beschreven als een “absurd dwaas avontuur vol racen, lachen en verrassingen”, What the Car? speel jij als een auto met benen, sprint en klim je door obstakels, de een nog dommer dan de ander, om de finish te bereiken. “Geen persoon in het team bezit een auto of houdt zelfs maar van auto’s”, zegt Tim Garbos, creatief directeur van de game bij de in Kopenhagen gevestigde studio Triband.
“Het lijkt misschien verkeerd als we een autogame maken, maar het stelde ons in staat naïef allerlei dingen over auto’s verkeerd te begrijpen.”
Naast dat hij op twee poten loopt, kan deze auto ook tafelvoetballen. En snijd de groenten. Technisch gezien is het nog steeds een racespel, maar je kunt het het beste beschouwen als een verzameling gekke minigames. Elk van de honderden niveaus vereist een andere uitdaging om het eindpunt te bereiken, van paragliden tot voetballen, tot het worden van een accordeon die de wielen over de scheuren zal strekken.
Het is niet verrassend dat dit niet zo racespel Forza, Gran Turismo of zelfs Mario Kart niet tot zijn invloeden rekent. In plaats daarvan haalt het Triband-team de avonturenwerelden van The Legend of Zelda en Super Mario 64 aan, en zijn er flitsen van Katamari Damacy te midden van de chaos (als je auto te veel poten krijgt, rol je als een bal over de baan). “Het steeds veranderende format van de game is geweldig als je door alles geïnspireerd wordt”, voegt Garbos toe.
Een versie van deze game werd vorig jaar oorspronkelijk uitgebracht op Apple Arcade en won de Dice Award voor beste mobiele game. De PC-versie is uitgebreid en zal maandelijks updates blijven ontvangen. Een andere toevoeging is een volledige levelmaker, die gebruikers de mogelijkheid geeft om hun gekke werelden te bouwen en te delen, waarvan Garbos hoopt dat deze op een passend onzinnige stijl zal worden benaderd: “Mensen zullen een aantal absoluut geweldige levels maken en hun vrienden dwingen ze te spelen.”
De studio heeft eerdere ervaring met het tot leven brengen van humor, in de vorm van culthits What the Golf? en What the Bat?, waarin je honkbalknuppels als handen hebt. “Als studio concentreren we ons op komische games en als je een grap maakt, begin je met het scheppen van verwachtingen, meestal door een alledaagse achtergrond te bieden – en deze vervolgens te ondermijnen door iets anders te doen”, legt Garbos uit.
Zoals andere succesvolle parodiespellen zoals Goat Simulator hebben laten zien, is het een kunst om een prachtig dwaas stuk te maken. Hoe bereikt Triband dat evenwicht precies? “Volledige minachting voor elk realisme, autoliefhebbers en echte voertuigen, maar ook een sterke focus op het creëren van een geweldige totaalervaring. Soms hebben we gewoon een auto nodig die grotere benen heeft, om te kunnen vliegen of zwemmen – en dat dan te laten gebeuren… [but] Ook al lachen we dom en simpel, het moet ook als een spel werken. Zou uren speelplezier moeten opleveren. Het kost tijd en toewijding.”
Games kunnen geweldig zijn in komedie, vooral fysieke komedie – denk aan Octodad, Gang Beasts, Untitled Goose Game en eigenlijk elk spel waarin een personage op hilarische wijze door een landschap schiet. Wat is een auto? sluit zich aan bij het onlangs uitgebrachte Thank God You’re Here! en de komende Baby Steps onder de games die ons dit jaar actief proberen aan het lachen te maken.
“Ik denk dat komedie als genre ondervertegenwoordigd is in videogames vergeleken met bijvoorbeeld tv”, zegt Garbos. “We zijn behoorlijk serieus als het om komedie gaat. Als je iemand aan het lachen wilt maken, moet je bij jezelf beginnen. Als het grappig of grappig lijkt, dan ben je op de goede weg… Persoonlijk vind ik het leuk om het spel aan mensen te laten zien en hun ogen te zien oplichten bij de grappen terwijl ze een klein lachje proberen te verbergen. Daarom maak ik videogames.”
Ik vraag me af wat de volgende absurdistische Triband-behandeling zal worden. “We zijn nog maar net begonnen”, plaagt Garbos. “We denken erover om een parodiespel te maken van de meeste bekende dingen ter wereld, inclusief kranten.”