Shohei Ohtani is niet van deze wereld grappig. Dat wisten we natuurlijk al, maar zijn heldendaden in Miami donderdagavond — 6 voor 6 met drie homeruns, 10 RBI en twee gestolen honken – waren de scherpste herinnering die hij kon bieden. Dit was de wedstrijd waarin hij de eerste MLB-speler in de geschiedenis werd die in hetzelfde seizoen 50 homeruns en 50 gestolen honken sloeg.
Natuurlijk het moest zo gebeuren. Nee, hij eindigde niet met zoiets als één gestolen honk in een 0-uit-4-wedstrijd. Hij doorbrak de barrière met een van de beste individuele prestaties die we ooit hebben gezien. Wat valt er nog meer te doen?
Nou, ik denk dat we kunnen vragen wat hij nog meer moet doen in regulier seizoen?
Zijn volgende taak is om ons te verbazen in het naseizoen. Helaas heeft hij die kans nog nooit eerder gehad, maar donderdag trokken de Dodgers bloed bij een overwinning tegen de Marlins leverde hen officieel een plek op in de play-offs.
Het is onwaarschijnlijk dat Ohtani ooit aan de verwachtingen zou kunnen voldoen in het naseizoen.
Aan de andere kant zou het bij het ingaan van dit seizoen belachelijk hebben geklonken als iemand voorstelde om voor 50-50 te gaan. Net nu we 2021 tegemoet gaan, zou het belachelijk klinken als Ohtani de All-Star Game zowel als werper als als DH zou starten. Of dat hij als vierde zou eindigen in de Cy Young-stemming terwijl hij ook 34 homeruns sloeg.
Het zou gemakkelijk zijn om te verdoezelen hoe indrukwekkend Ohtani is. In dit tijdperk van 24/7 nieuwscyclus en sociale media is het immers gemakkelijk om het vier jaar lang toegeven aan een man beu te worden.
Laten we de sloop van eerdere plafonds echter niet als vanzelfsprekend beschouwen.
Ga ongeveer tien jaar terug en bekijk de Nippon Professional Baseball-statistieken. Er was een 19-jarige jongen die behoorlijk goed sloeg in 234 slagbeurten, terwijl hij ook een ERA van 2.61 plaatste in 155 1/3 innings. Wat als iemand je vertelde dat deze jongen naar de Major League Baseball zou komen en het volgende zou doen?
- Sla 46 homeruns met 100 RBI en 26 gestolen honken, terwijl hij ook 9-2 gaat met een 3.18 ERA en 156 strikeouts in 130 1/3 innings gegooid in 2021.
- Het volgende seizoen had hij een 144 OPS+ met 34 homeruns en 95 RBI, terwijl hij 15 wedstrijden won en 219 keer drie slag gooide in 166 innings. Hij had een ERA van 2.33 en een Zweep van 1.01.
- In zijn derde fulltime jaar op rij had hij 185 OPS+ met 44 homeruns, 95 RBI, 102 runs, 20 gestolen honken, 10 overwinningen, 167 strikeouts in 132 innings met een 3.14 ERA.
- Dan zou hij een 50-50 eerste seizoen hebben.
Zoveel daartussenin is omwille van de beknoptheid weggelaten, maar zelfs stukjes hiervan zouden niet alleen onrealistisch klinken, maar gewoon raar. Heeft dit scenario zich voorgedaan in een videogame?
Nee, dit is gewoon Shohei Ohtani. Hij doet dingen waarvan men voorheen dacht dat ze onrealistisch waren.
Nogmaals, het is heel goed mogelijk dat sommige mensen op dit moment zijn unieke grootsheid als vanzelfsprekend beschouwen, er gevoelloos voor zijn of er zelfs door geïrriteerd raken (let op: ga nooit met die persoon om). We moeten ons door onze geest niet op een van deze paden laten leiden. Dit is speciaal. Het is niet alleen generatiegebonden. Ik heb hierboven het woord “uniek” gebruikt en het betekent uniek. Daar nooit was zo iemand. Ohtani is al langere tijd een vaste tweerichtingsspeler dan Babe Ruth, en Ruth heeft in een seizoen nog nooit meer dan 17 honken gestolen.
Er is mij al eerder gevraagd of Ohtani de beste speler ooit is. Hij heeft een langere levensduur nodig voordat hij die drempel bereikt, maar er zou niet veel discussie moeten zijn over deze verklaring: hij is de meest getalenteerde speler in de honkbalgeschiedenis.
Voor zijn volgende slag zal hij deelnemen aan het naseizoen.
Major League Baseball heeft de afgelopen vier seizoenen zijn best gedaan om deze man te verkopen. Toen hij in relatieve onbekendheid verkeerde met de eeuwig ongeslagen Angels, kon de competitie maar zoveel doen als het aankwam op een Ohtani-loze oktober.
Hier in 2024 zullen ze eindelijk op het grote podium spelen. Hij heeft hulp nodig van zijn Dodgers-teamgenoten om te spelen op het grootste podium dat de sport te bieden heeft – de World Series – maar voorlopig kunnen we alleen maar dromen van Ohtani’s play-offprestaties en wat hij ermee gaat doen.
Zou er, gezien wat we in de reguliere competitie van hem zagen, iets verrassends zijn?
Waarschijnlijk niet, maar we gaan waarschijnlijk iets bijzonders zien en het zal ontzettend leuk zijn om te zien hoe het zich ontvouwt.