Een overvloed aan natuurlijke hulpbronnen, een jonge bevolking die graag wil werken en grensoverschrijdende economische hervormingen hebben Afrika gepositioneerd als een mondiale speler op het gebied van handel en commercie in de 21e eeuw.
De afgelopen tien jaar hebben westerse landen zelfs hun invloed gehad op het continent dat werd uitgedaagd door China en Rusland. Er blijven echter dollars en euro’s stromen naar sectoren als de landbouw, energie en zeldzame aardmineralen, die een sterke groei kennen.
“De belangstelling voor Afrika heeft de afgelopen tien jaar een hoogtepunt bereikt. En wat bijzonder interessant is aan deze nieuwe piek is dat je nieuwe spelers ziet binnenkomen”, zei politiek econoom Menzi Ndlovu tegen DW, waarbij hij opmerkte dat de westerse invloed op Afrika niet alleen wordt betwist door Peking en Moskou.
Ndlovu’s focus als analist ligt sterk op Afrika; Dit betekent echter dat hij zijn blik steeds verder moet verbreden om trends van verder weg te kunnen beoordelen.
“Je ziet landen als India onder druk staan, je ziet landen als Saoedi-Arabië onder druk staan, je ziet landen als China, dat waarschijnlijk de grootste externe speler in Afrika is”, legde hij uit vanuit zijn kantoor in Kaapstad.
Een groeiende honger naar mogelijkheden
Maar ondanks deze strijd om de controle over de buitenlandse investeringsmogelijkheden van het continent, moeten het Westen en de opkomende spelers ook hun betrekkingen met Afrikaanse landen in de 21e eeuw herdefiniëren, om te voorkomen dat ze in een totale handelsoorlog verwikkeld raken.
‘Er is meer belangstelling [in Africa], als je naar de Amerikaanse regering kijkt. Deze specifieke regering heeft zich ingespannen om verschillende afdelingen op te zetten die bijna zeggen dat ze extra stappen ondernemen om partnerschappen te bevorderen in plaats van hulp aan Afrika te geven”, zegt Adjoa Adjei-Twum, oprichter en CEO van EBII Group, een gespecialiseerd adviesbureau op het gebied van compliance en risicobeheer. stevig.
Hoewel de directe buitenlandse investeringen in Afrika de afgelopen tien jaar fluctuaties hebben gekend, wijst de algemene trend op een groeiende belangstelling en potentieel onder verschillende belanghebbenden, die allemaal honger lijken te hebben naar Afrika.
Volgens gegevens van de VN bereikten de directe buitenlandse investeringen in Afrika een recordbedrag van 83 miljard dollar (77 miljard euro). in 2021
Dat is meer dan het dubbele van het gerapporteerde bedrag in 2020.
Groeiende investeringen in energie
Van olie tot infrastructuur tot landbouw: de belangstelling voor Afrika groeit, vooral in het licht van grote mondiale gebeurtenissen.
Sinds de Russische invasie van Oekraïne hebben westerse landen ook de Afrikaanse energiesector het hof gemaakt in een poging zichzelf af te leiden van de afhankelijkheid van Russische energie.
“In principe heeft het te maken met de energiebehoeften van de wereld – het vermogen om te proberen groene energie te krijgen. En op dit moment is er een groen waterstofproject [in Namibia]dat gedeeltelijk wordt gefinancierd door de Europese Unie maar wordt ondersteund door Duitsland”, legt Cai Nebe uit, een DW-journalist die zuidelijk Afrika bestrijkt, en merkt op dat zijn project het grootste in zijn soort in Afrika is.
Hij voegt er echter aan toe dat er ook een verschuiving plaatsvindt in de westerse investeringen in de richting van olie- en gasmogelijkheden op het continent, waarvan hij verwacht dat deze alleen maar zullen groeien.
Als het gaat om het voorzien in de energiebehoeften, lijkt het erop dat het groene beleid onder leiding van het Westen zich alleen uitstrekt tot het donkere continent.
Een vleugje kolonialisme
In zijn laatste rapport over westerse en Chinese investeringen in Afrika zegt het Center for International Private Enterprise dat “(n)ome westerse investeringen in Afrika verband houden met de exploitatie van natuurlijke hulpbronnen zonder adequate maatregelen ter bescherming van het milieu.”
Bovendien beschrijft het document ook hoe “Westerse investeringen soms de economische afhankelijkheid van buitenlandse entiteiten in stand hebben gehouden.”
Dit is nauwelijks een win-winsituatie, aangezien transacties tussen Afrika en andere regeringen nog steeds worden ontsierd door dergelijke terugkerende beschuldigingen van uitbuiting op verschillende niveaus.
Adjei-Twum is van mening dat dit verhaal moet veranderen, en hij wil vooral dat politici de leiding krijgen over die verandering: “Het is de verantwoordelijkheid van iedereen. De leiders van deze landen hebben de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat elke investering die het land binnenkomt, doorsijpelt naar het gewone volk.”
Afrika beschermen tegen de rest van de wereld
Met of zonder een eerlijker aandeel voor Afrika is er eenvoudigweg geen sprake van vertraging van de inspanningen om in Afrika te investeren, zegt Adjei-Twum: “Ze [African countries] ze hebben grondstoffen. Mineralen zijn aantrekkelijk’, zei ze tegen DW, eraan toevoegend dat het risicovolle karakter van investeren in Afrika spelers in het Westen vaak de overhand geeft aan de onderhandelingstafel.
“Bijna elk Afrikaans land loopt een hoog risico. Dit betekent dat elk bedrijf dat het goed doet (in Afrika) ook wordt getroffen omdat het als een hoog risico wordt beschouwd”, voegde Adjei-Twum eraan toe, waarbij hij opmerkte dat uitdagingen zoals politieke stabiliteit en infrastructuurontwikkeling van cruciaal belang blijven. om het volledige investeringspotentieel van het Afrikaanse continent te ontsluiten.
“Een hoog risico betekent een hoog rendement, dus als een investeerder geld leent aan een organisatie in Afrika, zelfs aan de banken, zullen zij het uitlenen tegen een rentetarief waar ze niet eens onderuit kunnen komen.”
Menzi Ndlovu is het daarmee eens en merkt op dat het Westen zijn risico’s in Afrika afdekt door zijn investeringen elders in de wereld te diversifiëren: ‘We zien dat westerse investeringen naar plaatsen als Azië en naar plaatsen als het Midden-Oosten gaan, en dat veel investeringen in het Westen zelf blijven. ,” hij legde uit.
Adjei-Twum is van mening dat regeringen in Afrika hun aanpak in hun omgang met het Westen moeten veranderen als ze gelijk willen zijn: “Regeringen moeten het juiste beleid voeren”, zei ze tegen DW, waarbij ze waarschuwde voor beleid dat ervoor zorgt dat Afrika “wanhopig op zoek is naar hulp”.
“Op dit punt zij [African countries] investeerders te smeken om binnen te komen.”
Bewerkt door Sertan Sanderson