Waarom zijn Nigeriaanse vakbonden gewapend? | Zakelijk en economisch nieuws

Nigeriaanse vakbonden gingen eerder deze week in het hele land in staking, waardoor het elektriciteitsnet van het land werd uitgeschakeld en vluchten werden verstoord, terwijl ze hun toevlucht namen tot drastische maatregelen om druk uit te oefenen op de regering om de minimumlonen te verhogen te midden van een crisis rond de kosten van levensonderhoud.

De vakbonden hebben dinsdag een staking voor onbepaalde tijd opgeschort nadat regeringsfunctionarissen hadden opgeroepen tot gesprekken, omdat vakbondsacties de elektriciteitsvoorziening aan de 200 miljoen inwoners van het land verstoorden en duizenden strandden als gevolg van vluchtverstoringen.

De gesprekken tot nu toe hebben nog geen resultaat opgeleverd. ‘Ze hebben niets gepresenteerd [new] Toch zei Festus Osifo, een van de vakbondsleiders, donderdag tegen verslaggevers. Labour-leiders hebben beloofd vanaf volgende week een nieuwe sluiting af te dwingen als de regering niet akkoord gaat met een minimumloon.

Dus wat zijn de knelpunten in de gesprekken tussen de regeringen en de vakbonden nu de nieuwe stakingsdeadline nadert?

Staking op de luchthaven
Passagiers reageren terwijl ze gestrand zijn bij de poort van de internationale luchthaven Nnamdi Azikiwe nadat Nigeriaanse vakbonden op 3 juni 2024 een staking voor onbepaalde tijd begonnen in Abuja. [Kola Sulaimon/AFP]

Wat is er gebeurd en wat zijn de eisen?

Maandag hebben de twee belangrijkste vakbonden van Nigeria – het Nigeriaanse Labour Congress (NLC) en het Trade Union Congress (TUC) – gezamenlijk vakbondsacties in het hele land afgekondigd. Arbeidsfunctionarissen gingen voor het eerst in de lange geschiedenis van stakingen in Nigeria naar onderstations waar de elektriciteitsnetten van het land zijn ondergebracht, brachten werknemers naar huis en sloten de elektriciteitsvoorziening in het hele land af.

Alle luchthavens, inclusief de twee internationale, zijn gesloten. Werkplekken en scholen werden gesloten en de gezondheidszorg werd ontwricht. Ook de productie van ruwe olie – het brood en de boter van Nigeria – werd lamgelegd, wat waarschijnlijk een verlies van 1 miljoen dollar veroorzaakte.

Maandenlang eisen de vakbonden – die overheidswerknemers en werknemers van middelgrote tot grote bedrijven vertegenwoordigen – een verhoging van het minimumloon om de piek in de inflatie te compenseren.

De vakbonden willen dat het huidige minimum maandloon van 30.000 naira ($20) stijgt naar bijna 500.000 naira ($336) – een stijging van 1.500 procent.

De regering bood 60.000 naira ($40) aan.

Hoewel regeringsonderhandelaars de verhoging van het minimumloon ‘onredelijk’ noemden, rechtvaardigden de vakbondsleiders het nieuwe bedrag. Ze zeggen dat het gebaseerd is op de huidige kosten van een gemiddeld gezin van zes personen, en dat de totale waarde wordt beïnvloed door de huidige recordinflatie in de grootste economie van Afrika.

Hervormingen die vorig jaar door president Bola Ahmed Tinubu zijn gelanceerd, waaronder de devaluatie van de Nigeriaanse munt, hebben de inflatie omhoog doen schieten, waardoor de crisis op het gebied van de kosten van levensonderhoud in het meest bevolkte land van Afrika is verergerd.

De staking van maandag kwam nadat maanden van onderhandelingen half mei waren afgebroken.

Demonstranten van de Unie
Demonstranten houden spandoeken vast tijdens een protest in Abuja op 27 februari 2024. Duizenden Nigerianen protesteerden tegen de stijgende kosten van levensonderhoud, omdat velen door de economische crisis moeite hadden om voedsel te betalen. Demonstranten hoopten dat de landelijke protesten waartoe de overkoepelende vakbond Nigeria Labour Congress (NLC) had opgeroepen, druk zouden uitoefenen op de regering, die vorig jaar financiële hervormingen doorvoerde die de mensen hard raakten. [Kola Sulaimon/AFP]

Waarom maakt Nigeria een crisis rond de kosten van levensonderhoud door?

Het is de vierde keer dat Nigeriaanse arbeiders in staking gaan sinds mei vorig jaar, toen president Tinubu voor het eerst werd gekozen. Afgelopen augustus gingen lokale artsen, die een beter loon eisten, drie weken lang staken, wat de volksgezondheidssector verwoestte.

Hoewel Nigeria de grootste economie en olieproducent van Afrika is, hebben tientallen jaren van wanbeheer en corruptie de staatskas uitgeput. Bijna tweederde van de bevolking leeft van minder dan 2 dollar per dag.

Onder het bewind van Tinubu heeft het land echter een van de ergste crises op het gebied van de kosten van levensonderhoud ooit meegemaakt, aangezien de voedsel-, transport- en huurprijzen het afgelopen jaar zijn verdrievoudigd.

Een zak rijst van 50 kg, het hoofdvoedsel van Nigeria, kostte in 2023 ongeveer 40.000 naira ($27), maar is dit jaar opgelopen tot ongeveer 100.000 naira ($67). Met 40 procent behoort de huidige voedselinflatie tot de ergste die het land in decennia heeft gezien.

Wanhopig werden sommigen gedwongen granen van voederkwaliteit te kopen, terwijl anderen simpelweg minder maaltijden aten. In één geval viel een menigte een commerciële foodtruck aan, waarbij de inhoud op klaarlichte dag uit elkaar werd gescheurd.

Economen zeggen dat de problemen van het land grotendeels te wijten zijn aan de slechte prestaties van de naira ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Omdat regeringen uit het verleden er niet in zijn geslaagd de lokale productie te verhogen, is Nigeria afhankelijk van import en bijzonder kwetsbaar voor externe schokken.

De onveiligheid in het noorden van het land, waar gewapende groepen opereren, heeft ook de landbouw daar belemmerd en bijgedragen aan de stijgende kosten. Bovendien overspoelde de centrale bank onder de vorige president Muhammadu Buhari de markt met contant geld, wat de ellende van de naira nog verder verergerde.

Verlaten secretariaat
Een algemeen beeld van het verlaten federale secretariaat van Nigeria ontstaat nadat de Nigeriaanse vakbonden op 3 juni 2024 een staking voor onbepaalde tijd begonnen in Abuja. [Kola Sulaimon/AFP]

Heeft president Tinubu de situatie verergerd?

In zijn campagnebeloften van vorig jaar beloofde Tinubu de munt te stabiliseren en de noodlijdende economie nieuw leven in te blazen. Maar het nieuwe monetaire beleid dat de president op de eerste dag implementeerde, verergerde de problemen en zorgde ervoor dat de naira in februari 60 procent van zijn waarde verloor, aldus analisten.

Dat beleid omvatte onder meer het abrupte einde van kostbare, tientallen jaren durende brandstofsubsidies waarvan vorige regeringen zeiden dat ze duur en onhoudbaar waren. Bovendien devalueerde Tinubu de naira tweemaal, waarbij de officiële wisselkoersen en de wisselkoersen op de zwarte markt werden samengevoegd in een poging meer buitenlandse investeringen aan te trekken. Maar de winsten waren traag en de daaruit voortvloeiende inflatie onderdrukte de economie.

“Het is niet juist om alle schuld bij de regering Tinubu te leggen”, zegt Oluseyi Awojulugbe, senior analist bij de denktank SBM Intelligence, en merkt op dat de president een gefragmenteerde economie heeft geërfd. Maar het was Tinubu’s schuld dat hij er niet in slaagde de verwachte gevolgen van de hervormingen te verzachten.

‘Ze zetten dit beleid voort zonder een sociaal vangnet op te zetten om de gevolgen op te vangen. De overheid had een salarisbonus kunnen geven [or] Boeren die met hoge kunstmestkosten worden geconfronteerd, kosten een aantal subsidies”, zei ze.

In overheidsrapporten van de afgelopen weken wordt het korte herstel van de naira aangeprezen als een teken dat de maatregelen vruchten hebben afgeworpen, waarbij wordt opgemerkt dat de buitenlandse investeringen zijn toegenomen. Maar, aldus Awojulugbe, alleen de kortetermijninvesteringen zijn toegenomen, en beleggers hebben nog steeds niet genoeg vertrouwen om zich in te zetten voor langetermijninvesteringen.

‘Je kunt je land niet bouwen op wat economen ‘hot money’ noemen’, zei ze. ‘Wat Nigeria nodig heeft is geduldig kapitaal; langetermijninvesteringen die ervoor zorgen dat meer bedrijven kunnen floreren en meer mensen aan het werk kunnen komen.’

Wat zei de regering?

Ambtenaren verzetten zich aanvankelijk tegen de eisen van de vakbond en zeiden dat ze niet verder zouden gaan dan hun voorgestelde 60.000 naira ($39).

De eisen van de vakbond zouden de overheidsuitgaven aan lonen met 9,5 biljoen naira ($6,1 miljard) verhogen, zeiden regeringsonderhandelaars. Minister van Informatie Mohammed Idris Malagi zei dat het in staat was “de economie te destabiliseren”, hoewel sommige analisten erop wijzen dat de politieke klasse van Nigeria te verwend en te veel betaald wordt, waarbij parlementsleden ongeveer drie keer meer verdienen dan parlementsleden in de Verenigde Staten.

Na de black-out van maandag hervatten regeringsonderhandelaars snel de gesprekken met vakbondsleiders en beloofden ze een minimumloon van “boven” 60.000 naira. Het is onduidelijk hoe ver de autoriteiten bereid zijn te gaan.

Ondertussen berispte senaatspresident Godswill Akpabio, die dinsdag in het parlement sprak, de vakbondsleiders en zei dat de staking neerkwam op “economische sabotage”.

Sommige parlementsleden hebben ook voorgesteld om ‘extreme’ acties, zoals het uitschakelen van de elektriciteit, strafbaar te stellen. Eén parlementslid zei dat hij er zeker van was dat “veel mensen stierven” in de gesloten ziekenhuizen tijdens de twee dagen van de staking.

Het netwerk is dit jaar minstens drie keer uit zichzelf ten onder gegaan door wanbeheer.

Wat is het volgende?

De komende drie dagen zullen de vakbondsleiders dagelijks ontmoetingen hebben met onderhandelaars van de regering, terwijl ze zich haasten om binnen een week een definitief formulier ter ere van president Tinubu in te dienen. De vooruitgang lijkt traag omdat de feitelijke cijfers nog niet zijn besproken, aldus de vakbondsleiders.

Tenzij er een voor de vakbonden aanvaardbare conclusie komt, zullen de werknemers vanaf volgende week waarschijnlijk opnieuw gaan staken.

Er wordt in de lokale media gespeculeerd dat de vakbonden bereid zijn een contract te sluiten voor 100.000 naira ($64).

Is dat een ideaal cijfer voor Nigerianen die in moeilijke tijden leven? Analist Awojulugbe zei dat het een lastige vraag was. Particuliere bedrijven, die het grootste deel van de 60 miljoen Nigeriaanse beroepsbevolking in dienst hebben, zouden moeite kunnen hebben om het hogere loon te betalen, zei ze, en sommige deelstaatregeringen hebben nog steeds moeite om het huidige minimum te betalen.

Bovendien zou een hogere instroom van contant geld ook in het nadeel kunnen werken van de centrale bank, die verwoed probeert overtollig geld op te ruimen en de inflatie aan te pakken, merkte ze ook op.

In plaats daarvan, zo zeiden veel analisten, zouden de vakbonden de regering moeten aanzetten om meer maatregelen te nemen om de inflatie holistisch terug te dringen, in plaats van aan te dringen op hogere lonen. Het is een catch-22 voor de regering, omdat ze bereid lijkt beleid te implementeren dat druk zou kunnen uitoefenen op de hervormingen van Tinubu.

“Welk loon er ook wordt overeengekomen, zal meer geld in de handen van de Nigeriaanse arbeiders terechtkomen en we weten allemaal wat er gebeurt als je te veel geld hebt voor te weinig goederen”, zei Awojulugbe.

“De resulterende inflatie zal betekenen dat er opnieuw een noodzaak zal zijn om het minimumloon te herzien. En zo gaat de cyclus verder”, zegt ze.