Waarom zijn er plotseling 861 roguelike deckbuilders op Steam?

In een deckbuilding-spel begin je met een basisset kaarten en bouw je deze in de loop van de tijd uit, op zoek naar synergie en combinatie-effecten. Roguelikes zijn games waarin de dood vrij vaak voorkomt, maar elke willekeurige “run” ontgrendelt opties voor de toekomst. In beide genres, en wanneer ze samen worden gecombineerd, is het de sleutel om slank te blijven, je kaartspel te verfijnen en je strategie te verfijnen, zodat elke kaart en upgrade naar een onstuitbaar momentum werkt.

“Lean” beschrijft niet de huidige scène voor roguelike deckbuilder-spellen, maar ze hebben zeker momentum. Op het moment van schrijven heeft Steam 2.599 titels getagd met “deckbuilding” en 861 met “roguelike deckbuilder” in alle talen, meer dan genoeg om het recente Deckbuilders Fest te voeden. Door de overvloed zijn sommige vrienden en collega’s gaan mopperen dat elke indiegame tegenwoordig een gezellige boerensimulatie of een roguelike deckbuilder is.

Ik, die al bijna vijf jaar een absolute no-brainer ben voor deckbouwers, wilde weten waarom dit gebeurde.

Wat is er zo aantrekkelijk voor ontwikkelaars en spelers aan kaartspellen voor één speler die voor schermen zijn gemaakt? Hoe onderscheiden ontwikkelaars hun deckbuilders? En hoe promoot je een titel in een niche, maar druk veld?

Op zoek naar deze antwoorden sprak ik met een stel roguelike deckbuilders, las ik interviews en keek ik naar conferentietoespraken van anderen. Er kwamen een aantal gemeenschappelijke thema’s en trends naar voren. Als een goed afgerond kaartspel voedde en ondersteunde elk element de andere.

Maar laten we eerst teruggaan naar het begin, naar misschien wel het krachtigste element van het succes van roguelike deckbuilders: twee studievrienden van in de twintig, die de QA-banen beu zijn.

Dood Spireis het uitgangspunt

Dood Spire markeerde wat misschien wel het begin was van de moderne, roguelike deckbuilder-videogame voor één speler. Sommige games hebben technisch gezien gevechtsgeoriënteerde deckbuilding gecombineerd met procedurele generatie en het die/improve/repeat-karakter van een roguelike, maar de game van 2019 was de eerste die de formule doorbrak en er een enorme aanhang omheen bouwde. Dood Spire het verhoogde ook het enthousiasme voor kaartspellen voor één speler op pc’s in het algemeen – niet-Windows-spellen Patienceminst.

In een video-interview met Ars Technica en op de Game Developer Conference (GDC) 2019 over marketing en balancering vertelden ontwikkelaars Anthony Giovannetti en Casey Yano het verhaal van de game. Giovannetti en Yano ontmoetten elkaar op de universiteit en speelden een paar eenmalige spelletjes, studeerden daarna af en kregen een baan. Giovannetti was een liefhebber van kaartspellen en tafelbladen en runde zelfs kortstondig een spellenwinkel. Hij kende de pionier van de dekbouw zeker Heerschappijmaar zijn hoofdspel was Netrunner—hij onderhoudt nog steeds de StimHack-communitypagina. Yano werkte bij Amazon, waar hij naar eigen zeggen de ‘klantobsessie’-mentaliteit van het bedrijf had opgepikt.

Medio 2015 kwamen de twee weer bij elkaar en gingen ze all-in op het creëren van een genre-verbuigend concept, oorspronkelijk getiteld “Card Crawl”. Beginnend met figuurtekeningen, waaruit een procedureel gegenereerd voortgangsschema wordt afgeleid FTLen input van enkele gevorderden Netrunner playtesters, ze werkten totdat de game klaar was voor vroege toegang op Steam. De belangrijkste doorbraak in de ontwikkeling was het uitzenden van vijandelijke bedoelingen naar de speler en het vereenvoudigen van beelden en indicatoren totdat ze in één oogopslag leesbaar waren, zelfs in een vreemde taal.

Dood Spire gelanceerd in Steam’s vroege toegang na meer dan twee jaar ontwikkeling in november 2017. Er werden 200 exemplaren verkocht op de eerste dag, 300 op de tweede dag en 150 op de derde dag, vanaf dat moment. De ontwikkelaars maakten trailers, stuurden meer dan 600 e-mails naar journalisten en andere media, en in de kritieke eerste twee weken na de release verkochten ze slechts 2.000 exemplaren.

Het zag er somber uit, maar uiteindelijk leidden enkele van de 200 sleutels die ze naar streamers stuurden tot live spelen. Een invloedrijke Chinese streamer Doden sessie werd meer dan een miljoen keer bekeken, waardoor de game hoger op de bestsellerlijst kwam te staan, wat leidde tot verdere verkopen, wat leidde tot meer streams, enzovoort. Dankbaar voor hun tweede adem bracht het team elke week nieuwe patches uit en gebruikte statistische feedback van vroege sessies om het spel verder aan te passen. Ze zorgden ervoor dat ‘overweldigde’ strategische ontdekkingen niet werden verwijderd, omdat ze de vreugde begrepen van een ‘goed beheerde Rube Goldberg-machine’.

Ondanks kritische lovende kritieken, een positieve Steam-recensiescore van 99 procent en meer dan 1,5 miljoen verkopen in september 2019, vertelde Yano het GDC-publiek dat “we de manier waarop we de game kunnen verkopen nooit echt hebben verbeterd. Ik zou zeggen dat het nog steeds mond-tot-mondreclame is. Maar het gaat zo goed, dus ik denk dat we ermee door zullen gaan.”

Er worden meerdere ontwikkelaars vermeld waarmee ik heb gesproken Dood Spire als inspiratie; één had meer dan 1.000 uur erin. Het ontwerp en het succes van het spel zijn verschillende keren verslechterd, waardoor nieuwe uitgangspunten zijn ontstaan. BalatroDe ontwikkelaar van de game beweerde dat hij nog geen deckbuilder had gespeeld voordat hij zijn eigen deckbuilder maakte, maar gefascineerd was door de stromen Geluk Wees een verhuurder. Die roguelike gokautomaat was volgens de blog van de ontwikkelaar zwaar beïnvloed Dood Spire. Zelfs als je het niet weet, weet je het waarschijnlijk wel.

SpellRoguevan een team van twee personen heeft het kaarten, maar je gebruikt ze door de dobbelstenen te gooien en de resultaten in de kaartgleuven te plaatsen (Yahtzee!).

Guidelight Games/Ghost Ship-publicatie