Washington, DC – Dinsdag zal de progressieve Democraat vechten om haar zetel in het Amerikaanse Congres te behouden – tegen een dreiging vanuit haar eigen partij.
Die Democraat, Cori Bush, staat voor een primaire uitdaging van officier van justitie Wesley Bell, aangezien beiden strijden om Missouri in het Huis van Afgevaardigden te vertegenwoordigen.
Maar experts zeggen dat hun strijd neerkomt op één centrale kwestie: hoe de Israëlische oorlog in Gaza te benaderen.
Bush, lid van de progressieve ‘ploeg’ in het Congres, heeft zich uitgesproken in haar verzet tegen het militaire offensief van Israël, dat meer dan 39.600 Palestijnse levens heeft geëist.
Ze stelt dat de belangrijkste uitdaging waarmee ze wordt geconfronteerd deel uitmaakt van een grotere poging om critici van Israël, een oude bondgenoot van de VS, het zwijgen op te leggen en verdeeldheid onder de Democraten te zaaien.
“Dit is nog maar het begin”, zei Bush tegen The Associated Press in een interview dat vorige week werd gepubliceerd. “Want als ze mij eruit kunnen krijgen, zullen ze blijven komen voor meer Democraten.”
Politieke waarnemers merkten ook op dat Bush’ rivaal, Bell, de steun geniet van machtige pro-Israëlische lobby’s.
Hun race is de laatste Democratische voorverkiezingen die een enorme geldinjectie zien van de American Israel Public Affairs Committee (AIPAC) en de daaraan verbonden super PAC, het United Democratic Project (UDP). De twee organisaties droegen $ 8,4 miljoen bij om Bell’s bod op het Congres te ondersteunen.
In deze uitleg geeft Al Jazeera een overzicht van de kwesties die op het spel staan in de race in Missouri – en wat de uitkomst zou kunnen betekenen voor de toekomst van de Democratische Partij.
Wanneer en waar is de primaire?
Op dinsdag 6 augustus worden de Democratische voorverkiezingen gehouden.
Het zal bepalen welke Democratische kandidaat doorgaat naar de algemene verkiezingen van 5 november om kans te maken om het eerste congresdistrict van Missouri te vertegenwoordigen.
Dat district omvat de stad St. Louis, een groot stedelijk gebied aan de rivier de Mississippi, vlakbij de grens met Illinois. Het wordt beschouwd als een solide democratisch gebied, hoewel Missouri als geheel naar rechts neigt.
Wie is de huidige president Cori Bush?
Bush, een 48-jarige verpleegster en predikant, verwierf bekendheid als activist na de politiemoord op Michael Brown, een zwarte tiener, in 2014 in Ferguson, Missouri.
Ze schrijft toe dat de gruwel van Browns dood – en de protesten die in de nasleep ervan uitbraken – haar ertoe aanzetten de politiek in te gaan. Ze deed aanvankelijk twee mislukte biedingen op het Congres, waarbij ze in 2016 een Senaatsrace en een Huisrace in 2018 verloor.
Maar in 2020 veranderde haar geluk. Ze verdreef de twintigjarige veteraan Lacy Clay datzelfde jaar in de Democratische voorverkiezingen en won uiteindelijk de race om het eerste congresdistrict van Missouri te vertegenwoordigen.
Haar verkiezing maakte deel uit van een golf van progressieve overwinningen door het hele land, waaronder de verpletterende overwinning van Jamaal Bowman in New York. Andere prominente progressieven, waaronder Alexandria Ocasio-Cortez en Rashida Tlaib, verdedigden dat jaar ook met succes hun zetels.
Bush werd de eerste zwarte vrouw die haar district in het Congres vertegenwoordigde.
Wie is haar Democratische rivaal, Wesley Bell?
Wesley Bell is sinds 2018 de officier van justitie van St. Louis County. Hij is de eerste zwarte persoon die deze functie bekleedt.
Net als Bush was Bell ook actief tijdens de protesten in Ferguson en werkte hij “rechtstreeks aan het bezweren van de spanningen tussen bewoners en politie”, aldus zijn campagnewebsite.
Hij was lid van een panel dat verbonden was aan het Amerikaanse ministerie van Justitie om een plan op te stellen om het strafrechtsysteem in Ferguson te hervormen. Maar net als zijn voorganger bij het openbaar ministerie kreeg Bell kritiek omdat hij weigerde de officier die betrokken was bij de moord op Brown aan te klagen.
Net als Bush noemde Bell zichzelf een progressief: veel van hun beleidsstandpunten waren het grotendeels met elkaar eens. Bell bekritiseerde echter Bush omdat hij in 2021 tegen het tweeledige infrastructuurpakket van president Joe Biden had gestemd.
Wat is de mening van de kandidaten over Israël?
Een van de grootste meningsverschillen tussen Bush en Bell is hun standpunt over Israël.
Bush was een van de eerste leden van het Congres die opriep tot een staakt-het-vuren in Gaza, en zij heeft herhaaldelijk wetgeving gesteund om de druk op Israël te vergroten om de oorlog te beëindigen.
Ze vergeleek de militaire campagne van Israël in Gaza ook met ‘etnische zuivering’ en ‘collectieve bestraffing van de Palestijnen’.
Bell zei daarentegen dat de VS hun bondgenoot Israël moeten blijven steunen en tegelijkertijd moeten werken aan een “vreedzame oplossing”.
Onlangs zei hij tegen Associated Press dat Bush’ kritiek op de oorlog ‘verkeerd en beledigend’ was.
‘We willen niet dat een onschuldige Palestijn of een onschuldige Israëliër gewond raakt. Wij willen de deur openhouden voor een tweestatenoplossing”, zei hij.
Waarom koos Wesley ervoor om in opstand te komen tegen Bush?
De oorlog in Gaza hangt al vanaf het begin boven het oerras.
Kort nadat de oorlog op 7 oktober begon, sloot Bush zich aan bij andere progressieve leden van het Huis van Afgevaardigden door op te roepen tot “onmiddellijke de-escalatie en een staakt-het-vuren in Israël en het bezette Palestina.”
Maar dat standpunt leidde tot verzet tegen Bush, waarbij enkele van haar mede-democraten haar aanvielen omdat ze het recht van Israël op ‘zelfverdediging’ niet steunde.
Op 30 oktober kondigde Bell aan dat ze haar campagne in de Senaat zou stopzetten en het tegen Bush zou opnemen voor haar zetel in het Huis van Afgevaardigden.
Wat was de rol van AIPAC?
Sinds Bell aan de race deelnam, heeft AIPAC’s super PAC, het United Democratic Project, meer dan 8,4 miljoen dollar uitgegeven om Bush af te zetten.
Dit is goed voor meer dan de helft van het geld dat buiten de eigen kas van de campagne wordt uitgegeven.
Het Citizens United-besluit van het Hooggerechtshof uit 2010 staat super-PAC’s toe onbeperkte hoeveelheden geld uit te geven aan politieke races, zolang de groepen niet rechtstreeks worden gecoördineerd met kandidaten.
In het geval van de Democratische voorverkiezingen in het First Congressional District van Missouri was het resultaat een stortvloed aan advertenties waarin Bush werd aangevallen of Bell werd gesteund.
Hoewel veel van de advertenties worden gefinancierd door pro-Israëlische super-PAC’s, bevatten ze vaak weinig vermelding van het standpunt van beide kandidaten over Israël.
Bush ontving ook externe uitgaven, waaronder 2,2 miljoen dollar van Justice Democrats, een nationale progressieve groep. Toch bedroegen de totale buitenlandse uitgaven ter ondersteuning van Bush slechts ongeveer een derde van wat er ter ondersteuning van Bell werd uitgegeven.
wat betekent het allemaal?
Critici hebben lange tijd de rol van onbeperkte externe uitgaven in de Amerikaanse politiek bekritiseerd en beweerden dat bepaalde belangengroepen hierdoor een enorme invloed op campagnes kunnen uitoefenen.
Uit een recente analyse van de campagnefinanciering door Politico is bijvoorbeeld gebleken dat AIPAC weliswaar donaties ontvangt van zowel Republikeinen als Democraten, maar dat dit “de grootste bron van Republikeins geld is dat dit jaar naar competitieve Democratische voorverkiezingen stroomt”.
Aanhangers van Bush vrezen dat de uitgaven een onheilspellende boodschap uitstralen: dat elke kritiek op Israël een groot risico inhoudt voor de Amerikaanse wetgevers.
De campagne om Bush af te zetten komt kort nadat het United Democratic Project eerder dit jaar een historische 14,5 miljoen dollar heeft uitgegeven om medelid van het ‘team’, congreslid Jamaal Bowman, met succes te verdrijven.
Critici waarschuwen ook dat de uitgaven resultaten kunnen opleveren die niet in de pas lopen met de Democratische basis. Uit opiniepeilingen blijkt dat er in de VS een brede afkeuring bestaat over de militaire acties van Israël in Gaza, en dat er ook sterke steun is voor een staakt-het-vuren, vooral onder de Democraten.
“Dit komt op het punt waarop het zeer zorgwekkend is dat de externe uitgaven zelfs hoger kunnen zijn dan wat de kandidaten uitgeven. En dat betekent dat de kandidaten niet de leiding hebben over de campagnes”, vertelde Craig Holman, lobbyist voor overheidszaken voor de consumentenorganisatie Public Citizen, in juni aan Al Jazeera.
“We hebben het al vaker zien gebeuren, maar nu zien we het vaker gebeuren, en het is problematisch.”