Als ze niet schreeuwen om de voordeur binnen te laten (en meteen weer binnen te laten), halfdode dieren mee naar huis te nemen en tevreden te spinnen terwijl jij herstelt van het ontvangen van die dieren, houden katten van weinig activiteiten meer dan ‘koekjes maken’.
Voor het geval je het niet kent, hier is een snelle opfriscursus: een kat die koekjes maakt, zal afwisselend zijn voorpoten in de zijkant van zijn eigenaar steken of misschien in een nabijgelegen meubilair terwijl hij er gelukzalig uitziet. Wat gaat er door de hoofden van onze harige vrienden tijdens het maken van koekjes? Laten we naar de wetenschap kijken.
Kittenkoekjes maken
De basis van het gedrag bij het maken van koekjes begint al vroeg in het leven van een kat, zegt Danielle Gunn-Moore, hoogleraar kattengeneeskunde aan de Universiteit van Edinburgh en eigenaar van twee Maine Coons, MacDuff en Brora.
Nadat de poes – de koningin genoemd – kittens heeft gekregen, begint en eindigt de voornaamste zorg van de baby’s met de onderkant van de buik van de moeder, waar de borstklieren van de kat zich bevinden. Gunn-Moore noemt dit gebied een ‘melkbar’.
“Om melk te verliezen, moet je de melkbar uitdagen”, zegt Gunn-Moore. Dit is een gangbare praktijk bij zoogdieren. Stel je voor dat een kalf halverwege zijn voeding met zijn hoofd tegen de uier van zijn moeder slaat. Kittens stimuleren de borstklieren van hun moeder met hun poten, waarbij ze dezelfde kneedbeweging gebruiken als volwassen katten die koekjes maken. Bij jonge dieren produceert stimulatie van de borstklieren wat ze in deze vroege levensfase het liefst willen: meer melk.
Gunn-Moore zegt dat het maken van koekjes voor volwassen katten een terugkeer naar de kittentijd is en een feelgood-activiteit. Bij sommige katten, voegt ze eraan toe, kan het maken van koekjes gepaard gaan met een overvloedige episode van dribbelen.
“Katten beginnen hun kittens na ongeveer vier weken te spenen”, zegt Gunn-Moore. Tijdens de volgende levensmaand zullen de kittens overgaan op vast voedsel. Sommige moederkatten laten hun kittens in deze periode gewoon doorzuigen. Voor katten is zuigen ook een bindingsgedrag tussen moeder en kitten, zegt Gunn-Moore. Terwijl de kittens zuigen, laat de koningin een feromoon los genaamd Feline Appeasing Pheromone (FAP). FAP ontspant kittens en helpt hen een band met hun moeder op te bouwen. Dit chemische signaal, dat in bepaalde kattenproducten wordt gesynthetiseerd en gebotteld, helpt kittens te stoppen met vechten om de spenen en maakt het maken van koekjes nog een leuke bezigheid. “Het is verzoenend gedrag”, zegt ze. “Het menselijke equivalent is duimzuigen.”
Overmatig koekjes maken bij katten
Bij sommige katten kan overmatig gedrag bij het maken van koekjes een teken zijn dat ze als kitten te vroeg gespeend zijn, zegt Gunn-Moore. Wanneer een moederkat op natuurlijke wijze besluit dat haar kittens genoeg hebben gehad, zullen ze opstaan en stoppen met eten. Hoewel kittens kunnen janken en kreunen als dit gebeurt, betekent deze frustratie dat hun hersenen het maken van koekjes niet langer associëren met aangename resultaten.
Kittens bij wie dit natuurlijke speenproces wordt onderbroken, vertonen doorgaans meer gedragsproblemen, zegt Gunn-Moore. “Vooral de te sterke band met hun persoon tot het punt waarop ze hem daadwerkelijk gaan zuigen en zich daadwerkelijk vastklampen – ze bijten ze”, legt ze uit. Deze beet zou de moederkat geen kwaad doen, maar de dunnere mensenhuid kan gemakkelijk breken, wat resulteert in een bezoek aan de kattengedragsdeskundige. Katten zullen niet stoppen met het zuigen van hun mensen – een vroege conclusie voorspelde het zuigen van wol in onderzoek bij Siamese en Birmese katten.
Ook al kan het maken van koekjes overdreven zijn en een ongelukkige hoeveelheid kattenspeeksel veroorzaken, de onderliggende boodschap aan eigenaren is positief. Katten maken koekjes van de persoon of mensen bij wie ze zich het veiligst voelen, legt Gunn-Moore uit. “Zorg voor een paar katten die het op levenloze voorwerpen kunnen doen”, voegt ze eraan toe. Deze items hebben zachte oppervlakken met een vergelijkbaar tastgevoel als de onderkant van een moederkat. Koekjes maken is een veel voorkomende activiteit bij katten en kan zelfs bij grote katten zoals leeuwen worden gezien.
Veel katteneigenaren zullen aan de blije uitdrukking op de gezichten van hun katten die koekjes maken, al weten dat ze het naar hun zin hebben. Gunn-Moore bevestigt dit. “Ze voelen zich gelukkig, ontspannen en gehecht aan hun persoon. Ze zullen het niet doen bij iemand die ze niet vertrouwen”, besluit ze.