Waarom is er een watercrisis in Gaza? : NPR

RAFAH, Gazastrook – Voor Nidal Al Barrawi, zijn vrouw en acht kinderen is de strijd om voldoende water te krijgen in Gaza een groot deel van het dagelijkse leven van het gezin geworden.

Het gezin vluchtte de afgelopen weken naar Rafah, vlakbij de Egyptische grens, toen de gevechten rondom hun huis in het noorden van Gaza heviger werden.

Het vullen van een container met de 20 liter die ze per dag kunnen krijgen om te drinken, koken en baden betekent dat ze van ‘s ochtends vroeg tot ‘s middags in de rij moeten staan ​​bij een waterdistributiepunt.

Hij zegt echter: “niet genoeg voor kinderen.” Het is niet genoeg voor hem of zijn vrouw. “Persoonlijk heb ik al twintig dagen niet gedoucht vanwege het gebrek aan water”, zegt hij.

De Verenigde Naties adviseren minimaal 50 liter water per persoon per dag om te drinken, koken en baden. Maar net als Barrawi en zijn familie nemen de meesten genoegen met slechts een fractie daarvan.

Zelfs vóór de oorlog had Gaza problemen met de watervoorziening

Er zijn geen beken, meren of andere oppervlaktewaterbronnen in de Gazastrook. In de jaren vóór de oorlog kwam het water voor het baden en wassen van kleding in het Palestijnse Gebied voornamelijk uit een vervuilde watervoerende laag aan de kust. Ongeveer 97 procent van het water uit die bron voldoet niet aan de normen van de Wereldgezondheidsorganisatie voor menselijke consumptie, zegt de VN.

Voor zijn drinkwater is Gaza dus vrijwel volledig afhankelijk van de meer dan 150 ontziltingsinstallaties die in de afgelopen tien jaar zijn gebouwd. Fr 80% daarvan wordt particulier gerund. Volgens het VN-Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken uit 2019 koopt ongeveer 90% van de huishoudens in Gaza hun drinkwater uit deze ontziltingsinstallaties.

Twee Israëlische pijpleidingen leveren ook drinkwater. Volgens het Israëlische Bureau voor de Coördinatie van Regeringsactiviteiten in de Gebieden zijn de oliepijpleidingen in de eerste paar weken van de oorlog gesloten, maar zijn ze nu weer in gebruik genomen.

Palestijnen in Gaza drinken zout, vervuild water

De enige ontziltingsinstallatie in Rafah, waar de meeste ontheemden van Gaza nu geconcentreerd zijn, wordt nog steeds geëxploiteerd en wordt geëxploiteerd door de Eta Water Company.

De senior manager van de fabriek, Yousef Abdul Salam Yaseen, zegt dat de fabriek ooit heeft gediend enkele van 300.000 mensen in de regio. Maar sinds het begin van de oorlog is de bevolking van Rafah gegroeid tot 1,5 miljoen, omdat mensen naar het zuiden zijn gevlucht om aan de gevechten te ontsnappen.

“We kunnen niet genoeg water voor ze produceren”, zegt Yaseen. “Maar we doen alles wat we kunnen.”

Hij noemt een gebrek aan brandstof om de generatoren te laten draaien die nodig zijn voor het energie-intensieve waterzuiveringsproces dat bekend staat als omgekeerde osmose. De plant, en andere soortgelijke planten, haalt water uit de Middellandse Zee, pompt het op tot zeer hoge druk en duwt het vervolgens door een ultrafijn membraan om zout en andere verontreinigingen te verwijderen.

Eta bezit drie ontziltingsinstallaties in Gaza. De andere twee – één nabij Gaza-stad en de andere in Jabalia in het noorden van Gaza — ze zijn niet online, zegt Yaseen. ‘De ene is gebombardeerd. Over de andere hebben we geen informatie.’

Vóór de oorlog reden dagelijks ongeveer 500 vrachtwagens Gaza binnen, die brandstof en andere benodigdheden leverden. Op een goede dag arriveren er slechts ongeveer 100. Er is dus gewoon niet genoeg brandstof om te verhuizen, zegt Yaseen.

Volgens Israël was de watersituatie in Gaza al vóór de Hamas-aanval van 7 oktober, waarbij 1.200 mensen om het leven kwamen, kwetsbaar. Bij de daaropvolgende lucht- en grondaanval op Gaza heeft Israël volgens de gezondheidsautoriteiten van Gaza meer dan 21.000 Palestijnen gedood en de elektriciteit in een groot deel van de Gazastrook uitgeschakeld.

Catherine Russell, uitvoerend directeur van het Kinderfonds van de Verenigde Naties, oftewel UNICEF, waarschuwde eerder deze maand dat de toegang tot schoon water zo beperkt is geworden dat “kinderen in Gaza nauwelijks een druppel te drinken hebben.”

UNRWA, het VN-agentschap dat hulp biedt aan Palestijnse vluchtelingen in de Gazastrook, zegt dat 70% van de bevolking zout en vervuild water drinkt.

Deze zorg wordt herhaald door Pedro Arrojo Agudo, de speciale VN-rapporteur voor het mensenrecht op veilig drinkwater en sanitaire voorzieningen. Bij gebrek aan alternatieven, zegt hij, “drinken ze natuurlijk verontreinigd water met alle risico’s van dien.”

Tot die risico’s behoren cholera en andere door water overgebrachte ziekten, zegt hij.

Hoe de waterinfrastructuur van Gaza zich ontwikkelde

Israëlische troepen en kolonisten bezetten de Gazastrook van 1967 tot 2005., wanneer Israël trok zich terug uit het gebied. Ran Suckeveriene, hoofd van de afdeling watertechniek van het Israëlische Kinneret Academic College, zegt dat toen Israël zich terugtrok uit Gaza, de waterinfrastructuur daar in goede staat verkeerde. Schoon drinkwater kan nog steeds uit de watervoerende laag aan de kust worden gepompt, zegt hij, en sanitaire voorzieningen kunnen het afvalwater zuiveren.

“Ze deden het niet goed”, zegt hij over de Gazanen nadat Israël was vertrokken. Hij zegt dat de regering van Gaza duizenden illegale waterputten heeft laten boren, waardoor de watervoerende laag aan de kust is uitgeput. Zonder de juiste afvalverwerkingsfaciliteiten raakte het vervolgens vervuild, zegt hij.

“Ze slaagden er niet alleen niet in om water uit de put te pompen, maar lieten ook toe dat het water vervuild raakte” met zeewater en onbehandeld rioolwater, zegt hij.

Israël klaagt al lang over onbehandeld rioolwater dat over de grens lekt en direct in zee terechtkomt en aanspoelt op de stranden. Maar met de Israëlische blokkade van Gaza en het verbod daarop binnenkomst Voor producten voor tweeërlei gebruik – waarvan wordt aangenomen dat ze zowel civiele als militaire toepassingen hebben – in de gordel was het onderhoud van drinkwater- en afvalwaterzuiveringsinstallaties moeilijk.

Zoals NPR vorig jaar meldde, heeft Israël cement geblokkeerd om nieuwe afvalwaterzuiveringsinstallaties te bouwen en reserveonderdelen om bestaande te onderhouden. Israël zegt ook dat Hamas waterleidingen gebruikt om raketten te vervaardigen die de militante groepering gebruikt om Israëlisch grondgebied aan te vallen.

Afhankelijk van hoeveel schade er aan de ontziltingsinstallaties wordt toegebracht, kan het lang duren voordat de waterinfrastructuur van Gaza na het einde van de oorlog weer operationeel is, zegt Peter Gleick, senior fellow en medeoprichter van het Pacific Institute, een non-profit waterorganisatie. tank.

“Het zal veel geld kosten. Het repareren van het watersysteem in Gaza gaat niet alleen over het weer online brengen van de bron, het gaat over het weer op zijn plaats zetten van de watervoorzieningsinfrastructuur”, zegt hij.

Dat betekent waterleidingen, waarvan er vele mogelijk beschadigd of vernield zijn tijdens Israëlische bombardementen, zegt Gleick.

Maar als de ontziltingsinstallaties niet beschadigd raken, “is het gewoon een kwestie van brandstof aanvoeren om ze draaiende te houden, en ze van stroom voorzien om ze weer aan te zetten”, zegt hij.

Tot die tijd, zegt Gleick, zal het humanitaire hulp zijn in de vorm van flessenwater.

NPR-producent Anas Baba belde vanuit Rafah. NPR’s Scott Neuman rapporteert vanuit Tel Aviv, Israël.