Groenstuitpapegaaien lijken een hoge incidentie van zowel adoptie als kindermoord te hebben, wat twee heel verschillende kanten van het leven in het dierenrijk laat zien. Een studie gepubliceerd op 6 mei in het tijdschrift Proceedings van de Nationale Academie van Wetenschappen (PNAS) beschrijft waarom ze tot twee uitersten gaan als het gaat om het omgaan met de kuikens van een andere vogel.
Groene Papegaaien (Forpus passerinus) zijn een zeer kleine en sociale vogel die voorkomt in delen van Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. Ze voeden zich met fruit, zaden en verschillende bloemen en staan bekend om hun felgroene tinten. In tegenstelling tot andere papegaaien die liever hoger in het bladerdak leven, hebben groene papegaaien de neiging om te nestelen in uitgeholde bomen of hekpalen in gazons.
Deze papegaaien zijn niet de enige dieren waarvan is waargenomen dat ze elkaars baby’s adopteren of doden. Er zijn talloze soorten amfibieën, vissen, knaagdieren, katten en primaten waargenomen die de baby’s van hun eigen soort en – in sommige gevallen – hun eigen nakomelingen doden. Zowel mannen als vrouwen kunnen de nakomelingen van hun rivalen doden om een sociaal of seksueel voordeel veilig te stellen. Een mannelijk dier mag de nakomelingen van een vrouwtje waarvan de partner is overleden doden, zodat hij zich sneller met haar kan voortplanten. Anderen zijn gespot terwijl ze voor de baby’s van dode of vermiste dieren zorgden.
[Related: What happened when scientists taught parrots to video chat?]
Voor groenkuifpapegaaien hebben zowel kindermoord als adoptie te maken met het vinden van twee essentiële zaken om te overleven: een nest en een partner.
“De meeste aanvallen op kindermoorden vonden plaats toen een broedpaar werd aangevallen door een ander paar dat probeerde een gewenste nestplaats over te nemen”, zei co-auteur en natuurbioloog van UC Berkeley, Steven Beissinger, in een verklaring.
In het onderzoek creëerde het team kunstmatige nestplaatsen gemaakt van PVC-buizen en installeerde deze op een veeboerderij in Guárico, Venezuela. Er worden ook kleurrijke banden op papegaaien geplaatst om individuele vogels en hun relaties te volgen. Ze vonden dode babyvogels in het nest zonder duidelijke indicatie van wat hen doodde.
“We konden niet zeggen of iets hen aanviel, of dat ze stierven aan een ziekte of iets anders”, zei Beissinger. “Maar toen we wat nesten aan het bekijken waren, kwam er ineens een mannetje dat er niet bij hoorde – dat was niet de ouder in dat nest – naar binnen en kwam naar buiten met een beetje bloed op zijn snavel.”
Het team begon gedragspatronen te volgen en verwees ook naar observaties van meer dan 2.700 nesten die tussen 1988 en 2015 in het onderzoek waren geregistreerd. Bij papegaaien lijkt concurrentie om nestplaatsen de voornaamste motivatie voor aanvallen te zijn, en niet zozeer voor voortplanting.
In de nesten die het team controleerde, doodden of verwondden papegaaien op 256 locaties nesten en eieren. De meeste aanvallen leken te worden uitgevoerd door een enkele papegaai of een broedpaar dat kwam en vervolgens de broedplaats overnam. Aanvallen kwamen ook vaker voor als de papegaaienpopulaties groot waren en er meer concurrentie was om goede broedplaatsen.
[Related: A flightless parrot is returning to mainland New Zealand after a 40-year absence.]
“Niet iedereen wordt als moordenaar geboren, maar de drang om te broeden is erg sterk”, zei co-auteur en vogel-ecoloog Carl Berg van de Universiteit van Texas Rio Grande Valley in een verklaring. “Als de hulpbronnen die de omgeving biedt niet voldoende zijn voor alle individuen om zich voort te planten, zoeken ze naar alternatieve strategieën. Helaas gaat het hierbij om het doden van onschuldige kleine nakomelingen.”
Kindermoord is ook waargenomen in nesten waar één ouder is overleden en de overlevende ouder een nieuwe partner heeft gevonden. Het is even waarschijnlijk dat nieuwe partners niet-verwante nakomelingen adopteren of doden. De keuze om stiefvader te worden heeft uiteindelijk hun veranderingen in reproductief succes niet geschaad. Mannetjes die niet-verwante kuikens adopteerden die met vrouwtjes nestelden, begonnen ook op jongere leeftijd met fokken.
Volgens het team is adoptie moeilijker te begrijpen omdat het oudere ideeën over natuurlijke selectie in twijfel trekt. Het evolutionaire doel van de meeste dieren is om zoveel mogelijk kopieën van je genen door te geven aan de volgende generatie. Het adopteren van een nichtje of neefje kan biologisch zinvol zijn, omdat zij grofweg 25 procent van uw genetisch materiaal delen. Het voordeel van het adopteren van nakomelingen van een niet-verwant dier is echter niet zo logisch, maar het komt nog steeds voor.
“Het was heel interessant om te zien dat de resultaten op het gebied van reproductieve prestaties grofweg tussen adoptie en kindermoord lagen, wat suggereert dat ze een alternatieve strategie hebben,” zei Berg. “Adoptie kan een niet-gewelddadige manier zijn om genen door te geven aan de volgende generatie.”