Het Britse Lagerhuis verviel in chaos toen de regering en de Scottish National Party (SNP) voorzitter Lindsay Hoyle veroordeelden voor zijn afhandeling van een belangrijke stemming over steun voor een staakt-het-vuren in Gaza.
SNP-parlementsleden (parlementsleden) en enkele conservatieven verlieten woensdag de zitting uit duidelijk protest tegen de acties van de voorzitter nadat het debat was afgelopen.
Commons-leider Penny Mordaunt zei dat Hoyle het debat had ‘gekaapt’ en ‘het vertrouwen van het Huis van Afgevaardigden’ in zijn al lang bestaande regels had ondermijnd door parlementsleden toe te staan te stemmen over een Labour-amendement op de SNP-motie waarin werd opgeroepen tot een ‘onmiddellijk staakt-het-vuren’ in Gaza en Israël.
Het oorspronkelijke voorstel van de SNP riep ook op tot een einde aan de “collectieve bestraffing van het Palestijnse volk” door Israël. Maar het voorstel van Labour omvatte een taalverbod voor oproepen tot een staakt-het-vuren, waarbij werd opgemerkt dat “van Israël niet kan worden verwacht dat het stopt met vechten als Hamas zijn geweld voortzet”.
Van Hoyle werd verwacht dat hij prioriteit zou geven aan een regeringsamendement op de SNP-motie, waarin werd opgeroepen tot een “onmiddellijke humanitaire pauze” – en niet tot een staakt-het-vuren – in de Israëlische oorlog in Gaza.
Maar in plaats van prioriteit te geven aan een rivaliserend voorstel van de oppositiepartij Labour, wordt Hoyle ervan beschuldigd een precedent te hebben geschonden. Belangrijker nog was dat het besluit Labour in staat stelde een potentieel schadelijke verdeeldheid over het voorstel van de SNP te voorkomen, waarbij enkele Labour-parlementsleden bereid waren het te steunen, maar de partijleiding de parlementsleden vertelde er niet voor te stemmen zonder het amendement van Labour.
Het aantal Labour-parlementsleden dat bereid is tegen de richtlijn van partijleider Keir Starmer te stemmen, zou waarschijnlijk leiden tot de grootste opstand tegen zijn leiderschap sinds hij in 2020 oppositieleider werd.
In plaats daarvan gaf Hoyle, door het voorstel van Labour in te dienen, potentiële rebellen de kans om het leiderschap van zijn partij over de SNP te steunen, terwijl ze nog steeds een staakt-het-vuren steunden – ook al was de taal van het voorstel minder hard dan die van Schotland.
De Israëlische aanval op Gaza heeft geleid tot een schadelijke verdeeldheid binnen Labour, in de aanloop naar wat volgens veel waarnemers de terugkeer van de partij naar de macht zal zijn bij de volgende algemene verkiezingen in Groot-Brittannië, die voor eind januari volgend jaar gehouden moeten worden.
Een groot deel van de traditionele kiezersbasis van de partij, evenals voormalig leider Jeremy Corbyn, zijn uitgesproken voorstanders van de Palestijnse zaak. Maar terwijl Starmer afstand probeert te nemen van de nalatenschap van Corbyn, heeft de man die gezien wordt als aanstaande premier harde kritiek op Israël vermeden en is hij ervan beschuldigd het lot van de Palestijnen te negeren.
Dit is een absolute schande. Labour en de regering zijn erin geslaagd om van wat een plechtige stemming had moeten zijn om een einde te maken aan de moordpartijen in Gaza, een spektakel te maken. Ze zouden zich volkomen moeten schamen.
— Rohan Talbot (@rohantalbot) 21 februari 2024
De spreker ontkent de beschuldigingen
Aangenomen wordt dat SNP-Kamerleden na het verlaten van de raadszaal naar de lobby gingen om te stemmen.
Ian Blackford, een SNP-parlementslid, vertelde Al Jazeera dat de gebeurtenissen van vandaag in het parlement de aandacht hadden afgeleid van de gebeurtenissen in Gaza en de uiteindelijke stemming minder impactvol hadden gemaakt.
“[The Labour Party] kwam met dit voorstel dat hen in staat stelde te stemmen, en het doel daarvan – vooral als de regerende partij [the Conservatives] zou er niet aan hebben deelgenomen – betekende dat onze belangrijke stem … niet werd geaccepteerd”, zei Blackford. “Het spijt me dat we daar vanavond over moeten praten, in plaats van te praten over de noodzaak om de mensen in Gaza te beschermen die een staakt-het-vuren nodig hebben.”
Eén conservatief parlementslid, William Wragg, diende een motie van wantrouwen in de spreker in, een teken van woede onder sommige parlementsleden over wat wordt gezien als een afwijking van de traditioneel neutrale rol van de president.
Hoyle keerde later op de avond terug naar het Lagerhuis en bood zijn excuses aan.
‘Ik heb geprobeerd te doen wat volgens mij het juiste was voor alle partijen in dit Huis’, zei Hoyle. “Het is betreurenswaardig en ik bied mijn excuses aan dat de beslissing niet is geëindigd waar ik dat wilde.”
Volgens Harry Fawcett van Al Jazeera, die vanuit Londen rapporteerde, ontkende Hoyle dat hij “de ene groep politici boven de andere” bevoordeelde.
“Het eindigde in deze echte farce”, voegde Fawcett eraan toe. “Amendement over het werk [went] omdat geen enkele conservatief aan de stemming deelnam. Het SNP-voorstel, waarmee het hele verhaal begon, werd helemaal niet gestemd; De SNP en de Conservatieven zijn woedend.”
“Keir Starmer [and] Zijn Labour-partij heeft zich op de een of andere manier uit een ernstige puinhoop weten te redden, maar het Parlement ziet er extreem gecompromitteerd uit. Wat een serieus debat was over deze cruciale kwestie van het burgerleven in Gaza, is geëindigd in deze procedurele nachtmerrie.”