Google-werkers,
Inmiddels heb je misschien het nieuws gehoord dat Susan Wojcicki is overleden na twee jaar aan longkanker te hebben geleefd. Zelfs terwijl ik dit schrijf, lijkt het onmogelijk dat dit waar is. Susan was een van de meest actieve en levendige mensen die ik ooit heb ontmoet. Haar verlies is verwoestend voor ons allemaal die haar kenden en liefhadden, voor de duizenden Googlers die ze door de jaren heen leidde, en voor de miljoenen mensen over de hele wereld die naar haar opkeken, profiteerden van haar pleidooi en leiderschap, en de impact van de ongelooflijke dingen die ze heeft gedaan op Google, YouTube en daarbuiten.
Suzanne’s reis van een gehuurde garage naar Larry en Sergey… naar het leiden van de consumentenproductteams en het opbouwen van onze advertentieactiviteiten… naar het worden van CEO van YouTube, een van ‘s werelds belangrijkste platforms, is in alle opzichten inspirerend. Maar daar stopte ze niet. Als een van de eerste Googlers (en de eerste die met zwangerschapsverlof ging) gebruikte Susan haar positie om een betere werkplek voor iedereen op te bouwen. En in de jaren die volgden zette haar pleidooi rond ouderschapsverlof een nieuwe standaard voor het bedrijfsleven overal ter wereld. Susan had ook een grote passie voor onderwijs. Ze realiseerde zich al vroeg dat YouTube een leerplatform voor de wereld zou kunnen zijn en pleitte voor ‘edutubers’ – vooral degenen die het bereik van STEM-onderwijs uitbreidden naar achtergestelde gemeenschappen.
De afgelopen twee jaar heeft Susan zich, ondanks grote persoonlijke ontberingen, toegewijd aan het verbeteren van de wereld door middel van haar filantropie, waaronder het ondersteunen van onderzoek naar de ziekte die uiteindelijk haar leven kostte. Ik weet dat het veel voor haar betekende en ik ben blij dat ze de tijd ervoor heeft genomen.
Susan zette anderen altijd op de eerste plaats, zowel in haar waarden als in haar dagelijks leven. Ik zal haar vriendelijkheid jegens mij als potentiële “Noogler” twintig jaar geleden nooit vergeten. Tijdens mijn Google-interview nam ze me mee uit voor een ijsje en een wandeling over de campus. Ik ben verkocht – op Google en Susan.
Ik voel me zo gelukkig dat ik zoveel jaren nauw met Susan heb mogen samenwerken, zoals velen van jullie ongetwijfeld doen; haar teams hier hielden absoluut van haar. Haar tijd op aarde was te kort, maar ze liet elke minuut tellen.
We hebben nauw contact met de familie van Suzanne, inclusief haar man en mede-Googler Dennis. We zullen binnenkort meer delen over hoe we haar ongelooflijke leven zullen vieren. Laten we in de tussentijd de nagedachtenis van Susan eren door door te gaan met het bouwen van een Google waar ze trots op zou zijn.
– Zondar