Mars heeft een enorme oceaan met vloeibaar water, blijkt uit een nieuwe analyse van gegevens van NASA’s gepensioneerde InSight-lander. InSight werd in 2018 gelanceerd met een missie om seismische activiteit op de Rode Planeet vast te leggen en ontdekte al snel dat Mars nog steeds leeft.
De nieuwe analyse is verder bewijs dat suggereert dat het water niet verdampte toen de planeet miljarden jaren geleden zijn atmosfeer verloor, of dat het water beperkt bleef tot de poolijskappen. Maar toegang tot water is praktisch onmogelijk.
In plaats van een oppervlakte-oceaan te zijn, wordt het water verspreid door rotslagen, beginnend op minstens 11 kilometer (6,8 mijl) onder de aardkorst.
Berekeningen van onderzoekers van de Universiteit van Californië, San Diego en Berkeley schatten dat er voldoende vloeibaar water door het gesteente wordt geïnjecteerd om een planeetbrede oceaan te creëren die zich twee kilometer diep uitstrekt.
Maar zonder een boormachine die zo ver op aarde kan graven, is er weinig hoop om deze prestatie op Mars te verwezenlijken.
De seismische gegevens van InSight gebruiken om water te detecteren
Bij gebrek aan de technologie om diep in de mantel van Mars te boren, zeiden wetenschappers dat ze de golfgegevens analyseerden om de samenstelling van de aardkorst en de daarin aangetroffen materialen te begrijpen.
Die gegevens werden verzameld door de Mars InSight-lander tijdens zijn vier jaar durende missie, die eindigde in december 2022.
Onder de gegevensverzameling bevonden zich beelden van zogenaamde ‘Marsbevingen’ en meteoorinslagen die oppervlaktebewegingen op de planeet veroorzaken, en InSight registreerde de snelheid waarmee seismische golven zich tijdens deze gebeurtenissen voortplanten.
Het onderzoeksteam gebruikte modellen uit de rotsfysica om de eigenschappen van de korst van Mars te berekenen wanneer deze snel reizende golven er doorheen gaan.
“Het doel is om wat zich in de rots bevindt te relateren aan de snelheid van het geluid”, zegt Vashan Wright, een geofysicus bij de Scripps Institution of Oceanography van UC San Diego, die de analyse leidde. “Hoe dichter het gesteente is, hoe sneller de geluidssnelheid naar binnen gaat. Als je wat vloeibaar water toevoegt, neemt de snelheid toe. Als je het opbreekt, neemt de snelheid af.”
In plaats van te verwachten dat ze vloeibaar water onder het oppervlak zouden vinden, kozen Wright en zijn collega’s voor een ‘agnostische’ benadering van hun zoektocht: ze verwachtten iets van 0% tot 100% water te vinden, of water dat door rotslagen sijpelde.
De InSight-gegevens suggereren dat al het water op Mars in zijn verre verleden ondergronds bewoog en een watervoerende laag vormde, net zoals grondwater op aarde.
“Er zijn diepe en aanhoudende vragen over Mars [this study] het helpt ons antwoorden te geven – het geeft ons aanwijzingen over de watercyclus die niet door mensen worden beïnvloed”, zegt Wright.
Waar is het water, is er leven?
De groep van Wright is niet de eerste die ontdekt dat er vloeibaar water op Mars kan bestaan.
In 2022 gebruikten Caltech-onderzoekers de Mars Reconnaissance Orbiter om zoutafzettingen op het oppervlak van de planeet te bestuderen, waarbij ze schatten dat er tot twee miljard jaar geleden water bestond.
Studies van de noordelijke poolijskap hebben ook gesuggereerd dat er onder het koude oppervlak vloeibaar water kan bestaan, maar recent onderzoek heeft deze bevindingen afgewezen als een mogelijke verkeerde interpretatie van radarmetingen.
Tien jaar geleden toonden NASA-onderzoeken aan dat er af en toe water over het aardoppervlak kan stromen.
Dat is spannend voor wetenschappers die nog steeds op zoek zijn naar bewijs van leven op Mars. Net als op aarde wordt vloeibaar water beschouwd als een essentieel ingrediënt waarmee het leven kan evolueren.
“Water lijkt essentieel voor het leven”, zegt Wright. ‘Wat we weten over het leven en water in de diepte is dat je op aarde leven hebt dat onder veel zwaardere omstandigheden overleeft dan aan de oppervlakte. Als je diep in de diepte water vindt, betekent dat niet dat er leven is, maar dat er een mogelijkheid.”
Gegevens uit het onderzoek zijn gepubliceerd in Proceedings van de Nationale Academie van Wetenschappen.
Bewerkt door: Zulfikar Abbany
Primaire bron:
Vloeibaar water in het midden van de Marskorst. Gepubliceerd door Vashan Wright et al. in PNAS (augustus 2024) https://doi.org/10.1073/pnas.2409983121