UFC 301 zat boordevol actie, met een kaart van 13 gevechten in Rio de Janeiro die leidde tot een epische vlieggewichttitelclash tussen Alexandre Pantoja en Steve Erceg. Jose Aldo keerde na een onderbreking van twee jaar terug naar de UFC en herinnerde vechtfans eraan waarom hij een van de beste ooit in MMA is. Bovendien lijken rijzende sterren als Michel Pereira zaterdagavond klaar voor een aantal fascinerende gevechten na een ruime overwinning.
Andreas Hale, Brett Okamoto en Jeff Wagenheim reageren op de grootste momenten van het evenement.
Pantoja staat nog steeds bovenaan, maar hij is niet onaantastbaar
Zalen: Pantoja is de regerende en verdedigende meester van de vlieg, maar hoe groot is het gat tussen hem en de rest van de 125-pond divisie?
Het is moeilijk te zeggen.
Aan de ene kant heeft Pantoja tijdens zijn zesjarige ambtstermijn bij de UFC al zeven van de beste vlieggewichtkandidaten uitgeschakeld. Het is geen bijzonder diepe verdeeldheid en er is wat nieuw bloed voor nodig. Aan de andere kant vormde Erceg een aanzienlijke uitdaging om enkele gaten in Pantoja’s spel te overwinnen en te exploiteren die anderen mogelijk zouden kunnen exploiteren.
Pantoja is ongetwijfeld de beste worstelaar in de divisie en blinkt uit in het temmen van zijn tegenstanders wanneer ze in zijn klauwen vallen. Hij heeft ook een ijzeren kin die ervoor heeft gezorgd dat de 34-jarige op geen enkel moment in zijn bijna 17-jarige MMA-carrière werd tegengehouden. Maar zijn staande benadering, waarbij hij met een wervelwind van stoten naar voren stormt, zal hem op een gegeven moment ongetwijfeld inhalen. Erceg ving de Braziliaanse aanval routinematig op met korte ellebogen en volgde hen met haken die punten opleverden voor de Australische jager.
Gelukkig voor Pantoja bezitten weinigen in de divisie de fysieke kwaliteiten die Erceg heeft. Erceg heeft de unieke combinatie van lengte, reikwijdte en boksvermogen om Pantoja echt op de proef te stellen. Als ze een jaar of twee later opnieuw vechten, zou het niet teveel zijn om Erceg een voorsprong te geven, aangezien zijn onervarenheid hem veel heeft gekost.
“Ik ben hier om tegen de beste ter wereld te vechten en deze man is er één van”, zei Pantoja tijdens een interview na de wedstrijd. “Wat een stoere vechter en wat een zware divisie.”
Maar zorgen maken over wat hem in de toekomst te wachten staat, is niet Pantoja’s probleem. Hij handelt alles af wat hem wordt voorgelegd – ongeacht de rang en anciënniteit van de vijand – en tot nu toe heeft hij goed werk geleverd.
Wie de volgende zal zijn, is een raadsel. De ongeslagen Muhammad Mokaev is misschien wel de meest verdienstelijke, maar zijn stijl was esthetisch niet aantrekkelijk genoeg voor de UFC om hem naar de titel te katapulteren. Brandon Moreno is uitgeschakeld na een lange periode aan de top van de divisie en Amir Albazi kampt met een nekblessure. Het lijkt erop dat iedereen in de divisie opnieuw moet worstelen om te bepalen wie als eerste in de rij staat voor een titelschot, wat Pantoja wat tijd zou geven terwijl de divisie tot rust komt.
Het is nu het tijdperk van Pantoja en er is geen duidelijke bedreiging voor zijn troon. Tenminste nog niet.
De ‘Koning van Rio’ gaf de mensen wat ze wilden
Wagenheim: Bijna tien jaar geleden produceerde Aldo daar in Rio de Janeiro een van de beroemdste momenten van de UFC. Hij reageerde op de knock-out van Chad Mendes door diep de menigte in te rennen, waar hij feest vierde met zijn extatische landgenoten. Alleen al om deze reden belichaamt hij de bijnaam “Koning van Rio”. Maar Aldo heeft daar al vijf jaar niet meer gevochten en heeft sinds de overwinning op Mendes in 2014 niet meer gewonnen in het huis van Ipanema Beach.
Tot zaterdag.
Aldo liep met de kroon naar de kooi, en hoewel dat een staande ovatie van het publiek opleverde, was het publiek vooral blij met het vintage optreden van de 37-jarige, die in september 2022 met pensioen ging en werd opgenomen in de UFC Hall of Bekendheid vorig jaar. Na een dominant optreden tegen Jonathan Martinez zette Aldo de kroon weer op zijn hoofd en vertelde het aanbiddende publiek dat hij nog niet klaar is als vechter.
Aldo vecht nu in de bantamgewichtdivisie, niet in de lichte zwaargewichtdivisie waarin hij tweemaal als kampioen regeerde. Vanavond zag hij eruit alsof hij elke avond bij de top 10 van de 135-ponders kon blijven. Zal er nog een titel in zijn toekomst liggen? Dat zou de fans in Rio ongetwijfeld plezieren. Maar dit optreden was genoeg om het publiek naar huis te sturen alsof ze getuige waren geweest van een grootheid van eigen bodem die deed waar hij goed in was. Waar konden ze nog meer op hopen?
Wat is de toekomst voor de topsterren na UFC 301?
0:33
Michel Pereira keert terug naar de overwinning
Michel Pereira voltooit een ongelooflijke rollover voordat hij wint bij UFC 301.
Okamoto: Dit is wat de volgende stap zou moeten zijn in de UFC 301 Big Winners en All-Stars-hangout.
Alexandre Pantoja, kampioen vlieggewicht
Wie zou de volgende moeten zijn: Mohammed Mokaev
Mokaev is de koploper voor Pantoja’s volgende verdediging. Pantoja heeft al veel topnamen eruit gegooid, sommige meer dan eens. Amir Albazi is in ieder geval tot de val uit het veld vanwege een nekblessure. Manel Kape is een mogelijkheid, en ik zou een wereld kunnen zien waarin het voor hem werkt, maar Kape heeft onlangs de pech gehad dat hij gewicht verloor, en hij komt ook terug van een blessure. Mokaev heeft elk gevecht gewonnen dat de UFC hem voorlegde, en hij schreeuwt om een kans.
Wildcard: Manel-kappen
Hij is een nieuwe naam en op zijn beste nachten was hij een opvallend opvallend vlieggewicht. Kai Kara-France is ook een intrigerende naam en matchup, maar ik denk dat de UFC de voorkeur zou geven aan Kape. Het helpt niet dat Kara-France opeenvolgende verliezen lijdt, ondanks dat het nog steeds hoog op de ranglijst staat.
Jose Aldo, bantamgewicht
Wie zou de volgende moeten zijn: Sean O’Malley misschien
Het is duidelijk: Aldo heeft het nog steeds. Hij is nog steeds een probleem met 135 pond, zelfs op 37-jarige leeftijd. En hij is nog steeds een geliefd figuur. Hij hoeft niet snel te verhuizen. Hij zal de luxe hebben om achterover te leunen en te zien welke aanbiedingen op zijn pad komen, en ik kan me zeker voorstellen dat dat aanbod uiteindelijk een UFC-titelschot wordt. O’Malley weet dat hij geld heeft in zijn titelverdediging tegen Aldo. Gaat de UFC die strijd aan als O’Malley later dit jaar Merab Dvalishvili verslaat en Aldo oproept? Ik denk het wel.
Wildcard: Boksen
Ik hoop het niet, maar Aldo heeft nog steeds interesse in boksen en moet nastreven wat hem het meest interesseert. Ik denk nog steeds dat hij op MMA-niveau op kampioenschapsniveau zit, dus ik zou hem graag egoïstisch willen zien. Maar boksen is zeker een optie.
Anthony Smith, licht zwaargewicht
Wie zou de volgende moeten zijn: Nikita Krylov
Wat een overwinning voor Smit. Hij heeft het al eerder goed gedaan in de achtertuin van zijn tegenstander en deed dat opnieuw in Brazilië, waar hij in de eerste ronde eindigde op een ongeslagen tegenstander die zwaar in de gunst stond tegen hem. Dat betekent dat hij terugkijkt op de ranglijst. Voor mij is het op Krylov. Krylov is zo ongeveer de enige persoon die Smith momenteel voor is en die niet heeft gevochten. Er is de kampioen, Alex Pereira, en voormalig kampioen en soms trainingspartner Jamahal Hill. Jan Blachowicz is ook een optie. Maar voor mij is Krylov het meest logisch.
Wildcard: Blachowicz
Ik weet niet zeker waarom ik Krylov verkies boven Blachowicz. We hebben Krylov nog geen minuut gezien, maar hij heeft een winning streak van drie wedstrijden. Elke optie is heel logisch. Smith zei dat hij niet meer zo veel aan de titel denkt als vroeger, maar dat dit nog steeds zijn laatste titelrun is, of hij het nu officieel zo noemt of niet. Een overwinning op Blachowicz of Krylov zou Smith in die richting brengen.
Michel Pereira, middengewicht
Wie zou de volgende moeten zijn: Roman Dolidze
Pereira deed precies wat hij moest doen tegen een tegenstander die duidelijk overtroffen werd. Hij maakte er bijna een puinhoop van door Ihor Potieri in zijn gezicht te slaan terwijl hij op de grond lag, maar de jury hield het niet vol tegen Pereira en hij verlengde zijn winning streak. Dolidze zou in juni tegen Anthony Hernandez vechten tijdens UFC 302, maar Hernandez trok zich terug vanwege een blessure. Als Pereira bereid is tot een snelle ommekeer, laten we gaan. Het is een spannende wedstrijd en een top 10-tegenstander voor Pereira, die er volgens mij klaar voor is.
Wildcard: Jack Hermansson
Hermansson vertolkte voorlopig de rol van middengewicht doelman. Dat deed hij precies tegen Joe Pyfer in het hoofdtoernooi, en hij stopte de opkomst van Pyfer. Dit zou een gerangschikte tegenstander zijn voor Pereira en eveneens een vijand met wat sap achter zijn naam voor Hermansson.