Twee giganten in de satelliettelecommunicatie-industrie bundelen hun krachten om de strijd aan te gaan met Starlink

Intelsat 901-satelliet ziet Northrop Grumman-servicevoertuig in 2020
Toename / Intelsat 901-satelliet ziet Northrop Grumman-servicevoertuig in 2020

Geconfronteerd met concurrentie van Starlink en andere nieuwe satellietbreedbandnetwerken, hebben de twee bedrijven die eigenaar zijn van het grootste deel van de traditionele commerciële communicatieruimtevaartuigen in een geostationaire baan dinsdag plannen aangekondigd om hun krachten te bundelen.

Het in Luxemburg gevestigde SES zal Intelsat overnemen voor 3,1 miljard dollar. Door de overname ontstaat een gecombineerd bedrijf met een vloot van ongeveer 100 satellieten van meerdere ton in een geostationaire baan, een ring van ruimtevaartuigen die zich ruim 22.000 mijl (bijna 36.000 kilometer) boven de evenaar bevindt. Dit zal meer dan het dubbele zijn van de vloot van de volgende grootste commerciële geostationaire satellietoperator.

Het probleem is dat de vraag naar communicatiediensten via grote geostationaire (GEO) satellieten afneemt. Er zijn enkele grote, gevestigde klanten, zoals videomediabedrijven en het leger, die telecommunicatiecapaciteit op geostationaire satellieten zullen blijven kopen. Maar er is een groeiende vraag onder consumenten en sommige segmenten van de bedrijfs- en overheidsmarkten naar het soort diensten dat wordt aangeboden door constellaties van kleinere satellieten die dichter bij de aarde vliegen.

Het grootste van deze sterrenbeelden is verreweg het Starlink-netwerk van SpaceX, met meer dan 5.800 actieve satellieten in zijn vloot in een lage baan, enkele honderden kilometers boven de aarde. Elk van de Starlink-satellieten is kleiner dan een conventioneel geostationair platform, maar aan elkaar gekoppeld met lasercommunicatieterminals hebben duizenden van deze ruimtevaartuigen voldoende kracht om de capaciteit van internetnetwerken die zijn verankerd door geostationaire satellieten te overschaduwen. Volgens SpaceX heeft Starlink nu meer dan 2,6 miljoen abonnees.

Low Earth Orbit (LEO)-satellieten bieden enkele voordelen ten opzichte van geostationaire satellieten. Omdat ze dichter bij gebruikers op de grond staan, leveren satellieten in een lage baan om de aarde signalen met een lagere latentie. Satellieten voor deze constellaties kunnen tegen relatief lage kosten in massa worden geproduceerd, vergeleken met een enkele geostationaire satelliet, die vaak 250 miljoen dollar of meer kost om te bouwen en te lanceren.

“In de zich snel ontwikkelende en concurrerende satellietcommunicatie-industrie breidt deze transactie ons multi-orbit ruimtenetwerk, spectrumportfolio, wereldwijde grondinfrastructuur, go-to-market-mogelijkheden, servicemanagementoplossingen en financieel profiel uit”, aldus Adel Al-Saleh, CEO directeur van SES, in een verklaring waarin de overname van Intelsat wordt aangekondigd.

Consolidatietrend

Enkele van de grootste bestaande operators in een geostationaire baan hebben de afgelopen tien jaar stappen gezet om op de nieuwe concurrentie te reageren.

De enige operationele internetconstellatie in een lage baan om de aarde, naast Starlink, werd gelanceerd door OneWeb, dat voornamelijk capaciteit verkoopt aan bestaande internetproviders, die vervolgens diensten distribueren aan individuele consumenten. Dit staat in contrast met de aanpak van SpaceX met Starlink, dat rechtstreeks service levert aan woningen en bedrijven.

Eutelsat, de derde grootste geostationaire satellietoperator, fuseerde vorig jaar met OneWeb, waardoor een bedrijf ontstond met een gecombineerd GEO- en LEO-dienstenaanbod. Viasat, een pionier op het gebied van satellietinternetdiensten die speciale ruimtevaartuigen in een geostationaire baan gebruiken, heeft vorig jaar Inmarsat overgenomen, dat gespecialiseerd is in het leveren van connectiviteit aan vliegtuigen en schepen.

De overname van Intelsat door SES valt op door de omvang van hun satellietvloot. SES, opgericht in 1985, exploiteert momenteel 43 geostationaire satellieten, plus 26 breedbandruimtevaartuigen in Medium Earth Orbit (MEO), enkele duizenden kilometers boven de aarde. Deze MEO-satellieten opereren in een soort middengebied tussen LEO- en GEO-satellieten en bieden een lagere latentie dan geostationaire netwerken, terwijl ze nog steeds hoog genoeg vliegen om geen honderden of duizenden ruimtevaartuigen nodig te hebben om de wereld te bestrijken.

Intelsat beschikt over 57 geostationaire satellieten, voornamelijk voor televisie- en videorelaydiensten. Al-Saleh zei dat het gecombineerde bedrijf dekking zal bieden over 99 procent van de wereld en diensten zal leveren over een reeks communicatiebanden. Voorlopig sturen LEO-breedbandsatellieten in de Starlink- en OneWeb-netwerken signalen naar gebruikersterminals in de Ku-band.

Al-Saleh zei dat de gecombineerde netwerken van SES en Intelsat Ka-band, Ku-band, X-band, C-band, UHF en beveiligde banden zullen omvatten die zijn aangepast voor militair gebruik. “Het geeft ons een unieke positie in de markt om aan onze klanten te leveren”, zei hij.

SES en Intelsat hebben dertien nieuwe satellieten besteld, waaronder zes GEO-ruimtevaartuigen en zeven breedband MEO-satellieten. Intelsat biedt ook toegang tot de OneWeb LEO-constellatie. Eerder dit jaar maakte Intelsat bekend dat het de komende zes jaar 250 miljoen dollar aan capaciteit op het OneWeb-netwerk had gereserveerd, met een optie om tweemaal dat bedrag te kopen.

Deze illustratie toont de relatieve locaties van satellieten in een geostationaire baan, een baan in het midden van de aarde en een baan in een lage baan om de aarde.
Toename / Deze illustratie toont de relatieve locaties van satellieten in een geostationaire baan, een baan in het midden van de aarde en een baan in een lage baan om de aarde.

“We zullen sterkere, uitgebreide netwerkmogelijkheden creëren die multi-orbitaal zijn”, zei Al-Saleh dinsdag tijdens de winstoproep. “We zijn niet alleen een GEO-speler. We zijn een all-orbit-speler.”

Internetsignalen afkomstig van GEO-satellieten, zoals het Viasat-ruimtevaartuig, hebben doorgaans een latentie van ongeveer 600 milliseconden. Al-Saleh zei dat het O3b-netwerk van SES in een baan om de aarde signalen levert met een latentie van ongeveer 120 milliseconden. Volgens SpaceX varieert de latentie van Starlink tussen 25 en 60 milliseconden.

Satellietpionier

Intelsat heeft een rijke geschiedenis. Intelsat, opgericht in 1964 als een intergouvernementele organisatie, exploiteerde de eerste commerciële communicatiesatelliet in een geostationaire baan. Het ging privé in 2001 en ging vervolgens naar de beurs in 2013 voordat het in 2020 faillissement aanvroeg. Intelsat kwam in 2022 als particuliere onderneming uit de faillissementsprocedure tevoorschijn.

“De afgelopen twee jaar heeft het Intelsat-team een ​​opmerkelijke strategische reset uitgevoerd”, zegt David Wajsgras, CEO van Intelsat, in een verklaring. “We hebben een negatieve trend van tien jaar omgedraaid om terug te keren naar groei, een nieuwe en veranderende technologische routekaart opgesteld en ons gericht op productiviteit en uitvoering om concurrerende capaciteiten te leveren.”

SES en Intelsat verwachten dat de overname in de tweede helft van 2025 zal worden afgerond, onder voorbehoud van goedkeuring door de toezichthouders. De raden van bestuur van beide bedrijven keurden de transactie unaniem goed.

Beide bedrijven doen elk jaar voor honderden miljoenen dollars zaken met de Amerikaanse overheid, en de belangstelling van het leger voor commerciële satellietcommunicatie groeit. “Ik denk dat veel satellietspelers daar het voordeel van zien, niet alleen wij”, zei Al-Saleh. “Je kunt naar onze concurrenten kijken. Je kunt naar Starlink kijken. Je kunt naar anderen kijken. We zien allemaal een toename van de vraag.”

Al-Saleh zei dat hij geen wegversperringen verwacht van het Pentagon of andere toezichthouders van de overheid voordat de transactie volgend jaar wordt afgerond.

SES en Intelsat maakten vorig jaar bekend dat ze in fusiegesprekken waren. Volgens Al-Saleh heeft SES meerdere fusie- of overnamemogelijkheden overwogen om te profiteren van een meevaller van meerdere miljarden dollars van de Federal Communications Commission die verband houdt met de veiling van C-band satellietspectrum voor mobiele netwerken.

“Het was ons duidelijk dat deze specifieke transactie, als we deze met succes tegen de juiste waarde konden afsluiten, het meest aantrekkelijke bod was dat we op tafel hadden liggen”, zei hij.