Toen ze dinsdagavond voor het eerst als presidentskandidaten optraden, wendde Tim Walz zich tot Kamala Harris en zei één woord: ‘wauw.’
Het gaat over de enthousiaste reacties van het publiek in Philadelphia, maar ook over de ongelooflijke reis die de gouverneur van Minnesota de afgelopen week heeft afgelegd.
Er waren maar weinig mensen die de heer Walz op hun eerste lijst van mogelijke vice-presidentiële keuzes hadden staan. Maar dinsdag won het donkere paard de race.
In een jaar waarin ‘vibes’ alles was in de politiek – in de economie, in de campagne – ging Kamala Harris precies daarvoor: goede vibes.
De gouverneur van Minnesota heeft een ‘mooie Midwesten’-aantrekkingskracht, zelfs als hij politieke klappen uitdeelt. Zijn achtergrond – leraar, voetbalcoach, soldaat van de Nationale Garde – straalt ‘vlees en aardappelen uit Midden-Amerika’ uit, net als misschien zijn kale, ronde, enigszins slordig uiterlijk.
Dit alles was hier in Philadelphia te zien.
Nadat hij had opgemerkt dat het aantal geweldsmisdrijven onder Donald Trump is gestegen, voegde hij er glimlachend aan toe: “en dan tellen we nog niet eens de misdaden mee die hij heeft begaan.” Hij noemde het Republikeinse ticket “raar als de hel” – een label dat binnen enkele dagen een Democratische mantra werd. En wat betreft het onderwerp abortus zei hij dat de regering de gouden regel van het Midwesten zou moeten volgen: ‘Bemoei je met je eigen verdomde zaken.’
Het mixen van humor met grappen – en openlijk praten over de ‘vreugde’ die hij ziet in de democratische politiek – zou een effectievere manier kunnen blijken om onbesliste kiezers voor zich te winnen die simpelweg niet overtuigd waren door de duistere ‘bedreiging voor de democratie’-retoriek die de Biden-campagne is geweest. gebruik makend van.
De ongelooflijke toewijding van Mr. Walza stond in schril contrast met de andere mogelijke keuzes: de vriendelijke en ambitieuze gouverneur van Pennsylvania Josh Shapiro en senator Mark Kelly uit Arizona, met zijn soldaatachtige houding.
De heer Shapiro diende als warming-up voor het nieuwe Democratische ticket en werd door zijn thuisstaatpubliek als een held ontvangen. Het herinnerde ons aan wat mevrouw Harris oversloeg door voor de heer Walz te kiezen: een populaire politicus met een zilveren tong uit misschien wel de belangrijkste staat op de electorale kaart.
Maar de heer Walz was een veiliger keuze dan de Pennsylvaniaan, wiens kritiek op pro-Palestijnse demonstranten en steun voor het gebruik van publieke middelen voor particuliere scholen bezwaren opriep van belangrijke delen van de Democratische basis. Dit riskeerde een heropening van de verdeeldheid binnen de partijen in een tijd waarin de Democraten eindelijk tot elkaar kwamen.
En hoewel Minnesota geen strijdtoneelstaat is, kan de Harris-campagne hopen dat Mr. Walz heeft een aantrekkingskracht uit het Midwesten in plaatsen als Wisconsin en Michigan, wat uiteindelijk zal helpen beslissen over deze verkiezingen.
In 2006 nam hij een door de Republikeinen bezette zetel in het Huis van Afgevaardigden in. Walz heeft al laten zien dat hij een aanzienlijk aantal landelijke en Republikeinse kiezers voor zich kan winnen.
En dhr. Walz is bedreven gebleken in het verdedigen van zijn staat van dienst op het gebied van progressieve wetgeving op een manier die gematigde en onafhankelijke kiezers kunnen begrijpen.
Hij komt ook oorspronkelijk uit Nebraska, dat in 2020 een van zijn verkiezingsstemmen aan Joe Biden gaf. Het is veruit het kleinste slagveld, maar in een spannende race kan het het verschil betekenen tussen overwinning en nederlaag.
Nancy Pelosi, de Democratische bigwig die zo behulpzaam was bij het overtuigen van Joe Biden om af te treden voor mevrouw Harris, juichte de ‘geweldige’ meneer Walz toe.
Geen verrassing. Zijn overwinning in 2006 zorgde ervoor dat mevrouw Pelosi als voorzitter van het Huis van Afgevaardigden een meerderheid in het Huis van Afgevaardigden kreeg, en voor het eerst in twaalf jaar ook de Democraten.
Republikeinen zullen proberen deze vroege goede sfeer uit te wissen en te vervangen door een donkerder beeld.
De campagne van Trump heeft hem al bestempeld als een ‘gevaarlijk liberale extremist’ en ‘extreem-linkse gek’.
Ze wijzen op zijn staat van dienst in Minnesota bij het opzetten van linkse sociale programma’s en beschuldigen hem ervan niet genoeg te doen om de demonstraties onder controle te houden die uitbraken na de dood van George Floyd door de politie van Minneapolis in 2020.
Op zijn minst zouden de Republikeinen het misschien wel prettig vinden om niet tegenover Shapiro te hoeven staan, die een meer centristisch profiel heeft en mevrouw Harris mogelijk een beslissende impuls heeft gegeven in Pennsylvania.
JD Vance, Walz’ Republikeinse tegenstander voor het vice-presidentschap, zei dat de verkiezingen aantoonden dat mevrouw Harris bereid was ‘de knie te buigen voor de meest radicale elementen van haar partij’.
Trump zei ondertussen dat Mr. Walz ontketent “HEL OP AARDE en opent onze grenzen voor de ergste criminelen die je maar kunt bedenken”.
Maar zelfs als dhr. Nu Walz een verleidelijker doelwit is voor de Republikeinen, zal het voor de Trump-campagne geen gemakkelijke taak zijn om die retoriek te laten blijven hangen bij zijn vriendelijke vlees-en-aardappel-personage.
Nu is de nieuw gecreëerde democratische lijst begonnen met campagne voeren, en er zijn nog 91 dagen te gaan tot de verkiezingsdag.
‘Dat is makkelijk,’ zei meneer. Walz op vakantie van drie maanden thuis. “We kunnen slapen als we dood zijn”.