Tieners doen vaak afstand van Miranda-rechten zonder de consequenties te begrijpen: NPR

De meeste mensen hebben op tv een versie gehoord die bekend staat als de Miranda-rechten: ‘Je hebt het recht om te zwijgen. Alles wat u zegt, kan en zal in de rechtbank tegen u worden gebruikt. U heeft recht op een advocaat. Als u zich geen advocaat kunt veroorloven, wordt er een voor u aangesteld.”

Het is iets heel anders om ze persoonlijk te horen terwijl een politieagent ze voordraagt ​​terwijl je in hechtenis zit.

‘Deze jongens hebben de macht om je tegen te houden. Ze hebben geweren op hun heupen. Het is eng’, vertelde een 22-jarige onlangs aan NPR. We geven zijn naam niet vrij omdat hij op proef zit en bang is dat hij te maken krijgt met vergelding omdat hij met een verslaggever heeft gesproken.

Hij zat in de zesde klas toen hij die woorden voor het eerst hoorde. De politie arresteert hem omdat hij een zakkenroller met een mes zou hebben bedreigd.

‘Ze hebben mijn moeder niet gebeld. Ze hebben geen advocaat gebeld. Ze vertelden me mijn rechten, maar ik was twaalf jaar oud. Ik begreep dus niet helemaal wat er aan de hand was”, zegt de jongeman.

Die dag vroeg hij niet om een ​​advocaat, maar sprak hij. Uit onderzoek blijkt dat bijna alle tieners dezelfde keuzes maken: bijv Maar liefst 90 procent Doe afstand van hun Miranda-rechten. Toch zeggen juridische experts dat kinderen en tieners de gevolgen hiervan misschien niet begrijpen.

Nu werken sommige staten aan een oplossing. In de afgelopen drie jaar hebben minstens vier staten, waaronder Californië, Maryland, New Jersey En Washington – Er zijn wetten aangenomen die de politie verbieden kinderen te ondervragen totdat het kind met een advocaat heeft gesproken. Illinois De politie en andere staten hebben een wetsvoorstel ingediend dat de bescherming ervan uitbreidt tot ondervraagde jongeren New York En Minnesota – Een soortgelijk wetsvoorstel ingediend.

‘Ze beschikken letterlijk niet over dezelfde middelen als volwassen mensen’

Hayley Cleary, universitair hoofddocent strafrecht aan de Virginia Commonwealth University, zegt dat de hersengebieden die emoties, zelfbeheersing en besluitvorming controleren, pas halverwege de jaren twintig volledig ontwikkeld zijn.

“Het is fundamenteel oneerlijk dat we volwassenen op dezelfde manier ondervragen als ze letterlijk niet over dezelfde middelen beschikken als volwassen mensen”, zegt ze.

Politie, kinderen en tieners wonen in één kamer Meer mogelijkheden Valse schuldbekentenissen dan volwassenen. Ze zijn ook kwetsbaarder om zichzelf te beschuldigen of veroordeeld te worden als een advocaat dit niet adviseert, zegt Marsha Levick, hoofd juridische zaken bij het Juvenile Law Center in Philadelphia.

Dit kan leiden tot zwaardere straffen, zoals langere detentietijden voor jongeren. Opsluiting ontwricht de kindertijd. Kinderen die het ervaren Het is minder waarschijnlijk dat ze de middelbare school afmaken en als volwassene vaker in de gevangenis terechtkomen.

“Kinderen pleiten elke dag schuldig in de jeugdrechtbank, en ze worden vertegenwoordigd door advocaten die hen adviseren en met hen praten over wat de gevolgen kunnen zijn,” zei Levick. “Het is gewoon onredelijk om het in je eentje te doen met iemand die hen uitlegt welk recht ze opgeven en wat de gevolgen zijn van het opgeven van dat recht.”

Nadat de door NPR geïnterviewde 22-jarige door de politie was ondervraagd, kreeg hij een proeftijd. Dat bracht een cyclus op gang: hij ging het jaar daarop op 13-jarige leeftijd naar de jeugdgevangenis en zit sindsdien op proef of achter de tralies.

‘Op dit moment is het een deel van mijn leven, begrijp je wat ik bedoel? Hoe verdrietig het ook wordt. Ik wil niet in het systeem zitten en er de rest van mijn leven mee te maken krijgen”, zegt hij.

Uiteindelijk sloot hij zich aan bij het non-profit Center for Legal Rights in Minneapolis. Daar vertegenwoordigde een jeugdadvocaat, Chelsea Schmitz-Gillam, hem meerdere keren.

“Als ik naast hem zit, weet hij hoe hij zijn rechten moet doen gelden. We hebben het al vaak geoefend”, zegt hij. “Ik ben ook geen politieagent.”

Hij herinnert zich dat hij naar een opname keek van het verhoor van de jongeman.

‘Hij zei:’ Ik denk dat dit het moment is waarop ik mijn advocaat moet bellen. Ik denk dat dit het moment is waarop ik niets meer moet zeggen”, zei Schmitz-Gillam. “De politieagenten – die zijn opgeleid in hun vakgebied, namelijk ondervragingstechnieken, waar onze jongeren niet in zijn opgeleid – zetten het gesprek met hem voort: ‘Nou, het is aan jou, als je echt denkt dat je een advocaat nodig hebt, maar als je nu bij ons bent. Nu we het er toch over hebben, kijk, er zijn manieren waarop we het gemakkelijker voor je kunnen maken. ”

‘Staten zijn op weg om verantwoordelijkheid in het systeem te creëren’

Afgelopen voorjaar luisterde een groep middelbare scholieren in een klaslokaal in St. Paul, Minnesota naar een presentatie over wat ze moesten doen bij een politie-interactie.

De training werd gegeven door het Legal Rights Centre, dat niet alleen juridische vertegenwoordiging biedt, maar ook ‘Know Your Rights’-trainingen verzorgt voor jongeren in de Twin Cities.

De instructeur vroeg de groep of zij vonden dat ouders het recht hadden om vragen te stellen wanneer mensen onder de 18 jaar door de politie werden ondervraagd. Verschillende studenten knikten ja, maar het antwoord was nee. Sommigen leken bezorgd. Eén zei dat hij zich zorgen maakte over zijn jongere broer.

“Het is nu aan de jongeren om die rechten te laten gelden”, zei hij Malaika Eban, uitvoerend directeur van het centrum. “Maar veel staten zijn in de richting gegaan van het creëren van systeemverantwoordelijkheden.”

Er is sprake van tegenstand onder de wetshandhavers, zegt Dave Thompson, een adviseur die onderzoekers traint in ondervragingstechnieken.

Thompson zei bijvoorbeeld: zullen er genoeg advocaten zijn om met al deze kinderen te praten, of zal de politie uren moeten wachten voordat ze vragen stelt over wat een urgente zaak zou kunnen zijn?

“Ik denk dat het gewoon de nervositeit is: ‘Als we deze bescherming toevoegen, krijgen we geen informatie meer’”, zegt Thompson, maar hij voegde eraan toe: “Als we het goed doen en de rechten van iedereen worden beschermd, is er algemene rechtvaardigheid. zou moeten profiteren

Eban van het Legal Rights Center zei dat het er niet om gaat jonge mensen op te houden wegens wandaden, maar om de vraag of zij alleen door mondige volwassenen ondervraagd moeten worden.

“Niemand wil dat voor zijn eigen kind”, zegt ze. “Als we even op adem kunnen komen: ‘Oké, wat wil ik dat er gebeurt als mijn kind iets verkeerd doet of ervan wordt beschuldigd iets verkeerd te doen?'”