The Return of Senua: Melina Juergens van Hellblade over de rol die ze nooit had gedacht te spelen | Spellen

‘I Ik hoop dat mensen zich kunnen identificeren met Senu”, zegt actrice Melina Juergens, die de hoofdpersoon speelt in Senu’s Saga: Hellblade II, de nieuwste game van de Britse ontwikkelaar Ninja Theory. “Ik hoop dat mensen gaan spelen en voelen wat iemand met psychische problemen – vooral psychoses – dagelijks meemaakt. [They] Ik heb er begrip voor gekregen en kan me meer inleven in mensen.”

Juergens had niet verwacht deze rol een tweede keer te spelen. Ze had eigenlijk niet verwacht dat ze het voor de eerste keer zou spelen. Ze was video-editor bij een indiegamestudio toen de eerste Hellblade-game, Senua’s Sacrifice, in 2012 in ontwikkeling was. “Ze waren op zoek naar een actrice, maar ondertussen vroegen ze mij om hen te helpen [performance capture] technologische experimenten”, vertelt ze me. “Op een gegeven moment werd ik gevraagd een scène op te voeren. De regisseur vond het erg leuk en bood mij de rol aan.”

Ze accepteerde het niet meteen; ze genoot aanvankelijk immers niet zo van de voorstelling. “Het kostte me een paar dagen om erover na te denken. Ik wilde echt niet voor de camera staan, omdat ik altijd achterop zat”, voegt ze eraan toe. “Ik vond het zo’n geweldige kans die ik niet kon laten liggen [out on] omdat ik bang was. Dus ik duwde mezelf uit mijn comfortzone om het te doen. Ik heb mijn angsten onder ogen gezien.”

Opschalen … een screenshot uit Senuna’s Saga: Hellblade II. Foto: Microsoft

Hellblade: Senua’s Sacrifice werd in 2017 uitgebracht en kreeg lovende recensies. In de eerste tien maanden werden er een miljoen exemplaren van verkocht, en het jaar daarop won de acteur zijn eerste Bafta voor zijn optreden. Je begrijpt waarom: de game werd gekenmerkt door zijn angstaanjagende prestaties. Hoofdpersoon Senua lijdt aan een psychose – iets waar volgens het Centrum voor Verslaving en Geestelijke Gezondheid ongeveer drie op de honderd mensen last van heeft – en heeft te maken met constante stemmen in haar hoofd en de hallucinaties die daarmee gepaard gaan. Als speler zien we dit allemaal vanuit haar perspectief. Het vervolg, dat deze week uitkomt, speelt zich af in het 10e-eeuwse IJsland en toont een Keltische krijger die wraak wil nemen op Noorse overvallers die haar minnaar hebben vermoord.

Ontwikkelaar Ninja Theory werd in 2018 door Microsoft overgenomen voor $ 117 miljoen, en de nieuwe studio bevindt zich in het centrum van Cambridge. Het kantoor is ontworpen door specialisten in boetiekhotels en heeft een eigen motion capture-podium in de kelder en een bijbehorende pub genaamd The Bird or Worm? – een verwijzing naar Heavenly Sword, een van zijn eerdere games. Volgens studiohoofd Dominic Matthews betekent dit een grote verandering ten opzichte van de manier waarop de eerste game werd gemaakt.

“Het leek niet op een gamestudio, het leek op een callcenter”, zegt hij. “We hadden een vergaderruimte, die vlak naast onze keuken lag, waar we een koffiezetapparaat hadden staan ​​en ook al onze mo-caps deden. We moesten ervoor zorgen dat er geen mensen binnenkwamen [while we were recording].” Twintig mensen werkten aan de originele Hellblade; dit keer waren het er vier keer zoveel. Natuurlijk zijn de verwachtingen hoger, maar de studio werkt nog steeds zoals altijd.

“Hellblade is geen Hollywood-kaskraker”, zegt Matthews. “Deze game is een onafhankelijke kwaliteitsfilm.” Scenarioschrijver Lara Derham herhaalt dit sentiment: “We hebben de middelen om meer te doen dan voorheen, maar we zijn geen groot team. We zijn kleiner dan de meeste triple-A-games. Ik denk dat die onafhankelijke geest door ons heen stroomt.”

Ninja Theory besteedde 70 dagen aan motion capture voor de gevechten van Hellblade II – vergeleken met twee dagen voor de eerste. Op een van die dagen werd het professionele stuntteam Lucky 13 Action opgeroepen voor verschillende sets. “Ze hingen een gigantische boot aan het plafond van het mo-cap-podium. Ik moest optreden op de boot terwijl deze schommelde terwijl mensen hem heen en weer duwden”, zegt Juergens. “Een andere scène was met de gyroscoop, waarbij ik aan het plafond moest hangen en draaien en zwemmen en dat soort dingen. Het is veel moeilijker dan je zou verwachten.”

sla de nieuwsbriefpromotie over

Terwijl Hellblade II de lat steeds hoger legt, zullen de rauwe emotie van de leidende prestaties en de omgang met Senua’s geestelijke gezondheid ongetwijfeld het meest besproken worden. “[Senua] minder bang voor stemmen en visioenen. Ze heeft ze niet overwonnen en genezen, ze heeft gewoon meer controle”, zegt Juergens over de evolutie van het personage. ‘Onderweg ontmoet hij nieuwe mensen. Sommigen waarderen haar unieke perspectief, anderen wijzen haar af. Misschien zit daar een conflict in.”

En hoe zit het met Jürgens? Zijn daar nog conflicten? “Ik heb nog steeds faalangst”, geeft ze toe. “Maar ik denk dat ik nu meer zelfvertrouwen heb, omdat ik mezelf iets beter kan beheersen.

“Het gaat niet om het overwinnen van angst. Die angst heb ik nog steeds. Het gaat erom ermee om te gaan, meer controle te hebben – net als Senua.”