Tde elfen zijn op schepen die naar het westen reizen, de mensen staan aan de top van de orde in Midden-aarde, en de dwergen grijpen de kans aan om hun grootste stad, Khazad-dûm, te heroveren: dit overlevingsspel gaat verder na de nederlaag van Sauron. in het vierde tijdperk van Tolkiens wereld. Overspoeld door orks en ooit geregeerd door een vurige Balrog, blijft het verlies van de Mijnen van Moria een knelpunt voor onze goudminnende gravers. Stap in de stalen laarzen van de dwergen met kap tijdens de eerste expeditie naar de mijnen sinds de Fellowship een pad door zijn donkere tunnels heeft uitgehouwen en Gandalf het lange uiteinde van de vurige zweep van de Balrog ontmoette.
Het begin van je eigen avontuur verloopt niet veel beter, aangezien een vat TNT een instorting veroorzaakt waardoor je vast komt te zitten in een ondergrondse stad zonder enige mogelijkheid om hulp van buitenaf in te schakelen. Je moet de reis door de Gemeenschap herhalen en westwaarts door de mijnen gaan om de uitgang te vinden. Sauron is misschien verdwenen, maar de Orks van Moria hebben de boodschap niet begrepen. Geconfronteerd met een mijn vol met groenhuiden, moet je aan de slag gaan met het maken van de wapens, bepantsering en wapens die je nodig hebt om te overleven.
In eerste instantie zijn dit weinig meer dan stukjes steen die aan stukjes staf zijn bevestigd, maar naarmate je dieper in Khazad-dûm duikt en gaandeweg oude dwergenstandbeelden repareert, leer je recepten voor krachtigere uitrusting: First Age langzwaarden, elven speren, een hoed met een kaars erop. In je kamp doe je het grootste deel van het knutselen, koken, smelten en pijlenwerpen – iets dat je overal in de mijnen kunt bouwen door simpelweg een haard en een bed op te zetten. Je kampen zijn je thuis en je fabriek, waar je kunt rusten en bouwen.
Mijnen worden procedureel gegenereerd, dus geen twee games zullen exact dezelfde kamerindeling hebben. De volgorde van de omgevingen die je verkent is echter repetitief. Je begint je avontuur aan de oppervlakte, in donkere tunnels die alleen aders van ijzererts, steen en steenkool hebben, voordat je in een ondergrondse open plek terechtkomt, waar je elfenhout kunt vinden en een smederij die heet genoeg is om staal te maken. een sterkere pikhouweel. Gewapend met geüpgraded gereedschap kun je door Moria zelf graven en edelstenen, koper- en mithriladers ontdekken. Terwijl je nieuwe bronnen ontdekt, ontgrendel je nieuwe blauwdrukken en recepten, waardoor geavanceerdere inhoud mogelijk wordt waarmee je betere uitrusting kunt maken.
Dit is vrijwel de volgorde van service voor het hele spel. Je baant je een weg naar een nieuw gebied en wordt onmiddellijk geconfronteerd met een barrière die voortgang verhindert totdat je gewapend bent met geüpgradede items. Het is bepaald niet de eerste game waarin je deze kant op gaat, maar het zou minder opvallen als je acties van moment tot moment leuker waren. Gevechten zijn vereenvoudigd; vijanden marcheren naar je toe met opgeheven wapens en je zwaait wild naar ze met alles wat je bij de hand hebt totdat ze allemaal dood zijn. Sommigen, zoals de spinnen in Moria, spuwen gif van een afstand, maar het is gemakkelijk om het gat te dichten en erop te hameren. Vijanden worden sterker in elk nieuw gebied, dus je hebt altijd te weinig kracht in een nieuwe omgeving of je vermoordt dingen in drie treffers. Vijanden kunnen veranderen, maar gevechten niet.
Ook het maken wordt repetitief. Omdat de objecten die je bouwt niet tussen je kampen worden gedeeld, bouw je in elk kamp dure geavanceerde objecten zoals blaasbalgen en edelstenenslijpers, of moet je al je buit terugbrengen naar je meest geavanceerde basis wanneer je maar wilt knutselen. Totdat je uiteindelijk snel reizen ontgrendelt – waardoor je gemakkelijk urenlang tussen kampen kunt springen – is de enige manier om door Khazad-dûm te reizen, heen en weer lopen door de sombere, zelfde tunnels.
Er zijn momenten waarop The Lord of the Rings: Return to Moria verwijst naar wat er had kunnen zijn, zoals wanneer je een rijke ertsader aan het graven bent in een donkere tunnel en je dwerg geïnspireerd wordt om te zingen. Hij schraapt zijn keel en geeft stem aan een verhaal over trollen en orks en de slagen die op hen zullen neerdalen als ze je pad kruisen. De game voelt even levendig aan en het verhaal verwarmt de koude mijnen. Maar dan stopt het lied en ben je nog steeds aan het mijnen, en het enige waar je op hoeft te wachten is de lange wandeling terug naar de smidse.
-
The Lord of the Rings: Return to Moriah is nu verkrijgbaar voor pc, op 4 december voor PS5 en begin 2024 voor Xbox; £ 31,69