“Ervoor zorgen dat een stablecoin zijn fixatie behoudt, zelfs onder stressvolle marktomstandigheden, is een oplosbaar probleem”, zegt Catalini. In een optimaal scenario zouden de reserves alleen bestaan uit ‘liquide activa van hoge kwaliteit’, zoals Amerikaanse staatsobligaties met een korte looptijd, en zouden de leveranciers een ‘adequate kapitaalbuffer’ aanhouden.
In de twee jaar sinds Celsius het faillissement heeft aangevraagd, heeft Tether vrijwillig de omvang van zijn USDT-reservebuffer vergroot en het deel van de reserve dat bestaat uit gedekte leningen enigszins verlaagd – van 6,76 naar 5,55 procent. Maar Tether “opereert niet binnen een raamwerk dat beperkt wat bedrijfsdirecteuren wel en niet kunnen doen”, zegt Catalini. “Regelgeving is hier nodig.”
Er zijn verschillende pogingen ondernomen om de stabiele cokesindustrie op grote markten te reguleren. Eerder dit jaar zijn in de EU regels voor stablecoin-uitgevers van kracht geworden onder de Markets in Crypto Assets Act (MiCA), inclusief vereisten met betrekking tot de hoeveelheid contant geld die een stablecoin-uitgever moet aanhouden, de soorten activa die een reserve stablecoins kunnen aanhouden, veilige opslag van reservefondsen en meer.
In april stelden de Amerikaanse senatoren Cynthia Lummis en Kirsten Gillibrand wetgeving voor die zou voorkomen dat emittenten van stablecoin reservefondsen zouden lenen. Het is onwaarschijnlijk dat het wetsvoorstel vóór de komende presidentsverkiezingen door het Congres zal worden aangenomen, zegt Cooper, maar “er wordt aan beide kanten erkend dat er een zekere mate van regulering nodig is.”
Voor het grootste deel moeten stablecoin-bedrijven echter uitzoeken hoe ze zichzelf kunnen controleren. “We hebben te maken met een nieuwe activaklasse die vanaf nu wordt beheerd door een groep mensen die op zoek zijn naar advies over wat wel en niet is toegestaan - en die krijgen het niet”, zegt Cooper. . “In een sector die gedijt door het nemen van risico’s – en daar is veel van in crypto – is het niet verrassend dat sommige bedrijven de grenzen verleggen.”
De moeilijkheid voor het eerste handjevol toezichthouders om stabiele coc-regimes in te voeren zal zijn om de dreiging van de-pegs te beperken zonder emittenten te verwijderen. De risicobereidheid van de aanbieders van stablecoins – wier winstgevendheid tot op zekere hoogte afhankelijk is van de risico’s die zij met reservefondsen mogen nemen – zou ertoe kunnen leiden dat zij zich terugtrekken uit jurisdicties die de strengste beperkingen opleggen. “Het probleem van regelgevingsarbitrage is zo oud als de tijd”, voegt Cooper toe.
Sinds de introductie van MiCA heeft Tether naar verluidt nog geen vergunning aangevraagd om in de EU te mogen opereren. In een interview met WIRED eerder deze maand zei Ardoino, CEO van Tether, dat het bedrijf nog steeds “onze strategie voor de Europese markt aan het formaliseren is”, maar uitte hij twijfel over enkele van de verplichte reserves die MiCA oplegde en die hij als onveilig omschreef.
Terwijl Ardoino stablecoins als een potentiële bedreiging voor traditionele banken ziet, heeft hij in een interview de mogelijkheid aan de orde gesteld dat Tether zich aan vergelijkbare strikte regels moet houden, daarbij verwijzend naar de vrijheid van banken om de meeste deposito’s die zij ontvangen uit te lenen, in tegenstelling tot stablecoin. bedrijven.
Maar het venster voor regelgevingsarbitrage zal, ongeacht de motivatie, sluiten, zegt Catalini, naarmate er een internationale consensus ontstaat over de juiste controles die op de uitgevende instellingen van stablecoin moeten worden uitgeoefend. “Reguleringsarbitrage is een tijdelijk fenomeen”, zegt hij. “Het is slechts een kwestie van tijd voordat een stablecoin van aanzienlijke omvang hieraan moet voldoen.”