Kaohsiung, Taiwan – Op ‘Super Sunday’, toen de drie belangrijkste politieke partijen van Taiwan bijeenkwamen in de zuidelijke stad Kaohsiung, stonden de 28-jarige Vivian en haar nerveuze hond Kimmy samen aan de zijlijn van een bijeenkomst voor presidentskandidaat Ko Wen-je.
Ko was ooit burgemeester van Taipei, maar hij en zijn kleine Taiwanese Volkspartij (TPP) hebben nooit een nationaal ambt bekleed.
Dat is geen probleem voor zijn aanhangers.
“Ik denk dat, ook al is Ko een geheel nieuwe keuze, je, afgaande op zijn politiek en debat, zijn logica kunt begrijpen”, zei Vivian tegen Al Jazeera, staande in het overvolle gedeelte van de bomvolle bijeenkomst op 7 januari. “Het maakt het voor mij gemakkelijker om te begrijpen wat hij wil doen.”
Vier jaar geleden zei Vivian, die haar volledige naam niet wilde delen, bij de presidentsverkiezingen van 2020 dat ze op de zittende Democratische Progressieve Partij (DPP) had gestemd. Dat gold ook voor veel andere jonge mensen, die massaal kwamen opdagen en president Tsai Ing-wen hielpen een tweede termijn op een aardverschuiving te winnen.
Maar deze keer is het anders. Vivian wil een verandering van de gebruikelijke tweepartijenstrijd tussen de DPP en de Kwomintang (KMT), en dat zou een zorgwekkend teken kunnen zijn voor de DPP-presidentskandidaat William Lai Ching-te van dit jaar.
Zijn oproep aan jongeren – kiezers moeten in Taiwan twintig jaar of ouder zijn – is de nieuwste uitdaging voor een politieke partij die eerder te kampen heeft gehad met problemen als de staat van beleg van de eens zo machtige KMT, die van de jaren veertig tot de twintigste eeuw over Taiwan regeerde. de jaren 2000… en enkele jaren in de politieke wildernis na de arrestatie van de eerste president, Chen Shui-bian, in 2008 op beschuldiging van corruptie.
Het lot van de DPP werd in 2014 nieuw leven ingeblazen door de Zonnebloembeweging, een belangrijk studentenprotest tegen een controversiële handelsovereenkomst die Peking meer invloed op Taiwan zou hebben gegeven. Toen de DPP veel Zonnebloemactivisten en politieke platforms opnam, verwierf de partij blijvende populariteit onder millennials en acht jaar in het presidentiële paleis.
De partij heeft ook het een en ander geleerd over marketing van haar jonge aanhangers, door technocraat Tsai om te dopen tot de ‘Iron Cat Lady’, en op te komen tegen China, dat Taiwan claimt als zijn eigen territorium, terwijl het wordt omringd door zijn verschillende fotogenieke huisdieren.
Nu, een decennium later, Taiwan De volgende generatie generatie Z en jongere millenniumkiezers geboren eind jaren negentig en begin jaren 2000 komen naar voren als een politieke kracht, en zij zien de DPP niet als een partij van buitenstaanders die verandering teweeg kunnen brengen, maar als onderdeel van het establishment.
De volgende generatie floreert
Sommige leden van de DPP hebben zelfs een naam voor deze groep jonge kiezers: minzhu fuerdai of ‘tweede generatie democratie’. De term is een woordspeling op fuerdai, het Mandarijn-Chinese woord voor mensen die zijn opgegroeid met geërfde rijkdom – vaak de kinderen of kleinkinderen van een hardwerkende ondernemer.
In Taiwan groeide de Mingzhu Fuerdai lang na het einde van de staat van beleg in 1987 of de White Lily-studentenbeweging in 1990, die leidde tot de eerste democratische verkiezingen op het eiland. Deze kiezers, met een minimumleeftijd van 20 tot 29 jaar, vormen volgens gegevens van de Centrale Verkiezingscommissie ruim 14 procent van het electoraat, met 2,8 miljoen kiesgerechtigde kiezers op een totaal van 19,5 miljoen.
Kiezers tussen de 30 en 39 jaar volgen daarna, een iets grotere 16,5 procent, geboren vlak voor de eerste democratische verkiezingen in Taiwan in 1996 of eerder, zo blijkt uit overheidsgegevens. Kiezers ouder dan 40 vormen bijna 70 procent van het electoraat.
‘Jongere mensen hebben geen ervaring in de strijd voor democratie. De geschiedenis van de democratie in Taiwan staat alleen in het leerboek; ze leren ervan, maar ze weten niet hoezeer mensen van onze president houden, en eigenlijk van velen [others] hij heeft hiervoor gevochten”, vertelde de 30-jarige DPP-kandidaat Huang Jie aan Al Jazeera vanuit zijn campagnekantoor in Kaohsiung.
Huang vroeg zich af of dit milde gevoel van apathie ook een teken zou kunnen zijn van het succes van de Taiwanese democratie; dat mensen niet langer hoeven te vechten voor hun politieke en burgerlijke vrijheden. “Misschien is het een goede zaak voor de jongere generatie, omdat zij kunnen genieten van vrijheid en democratie zonder erover na te hoeven denken”, zei ze.
De campagne van dit jaar gaat grotendeels over binnenlandse kwesties, zegt Huang, terwijl regionale en mondiale gebeurtenissen die de verkiezingen van 2020 hebben gevormd, zoals pro-democratische protesten in Hong Kong, op de achtergrond zijn gekomen. De protesten gaven de Taiwanese kiezers, al was het maar kort, een glimp van hoe de toekomst er onder Chinese heerschappij uit zou kunnen zien, met beelden van jonge demonstranten die strijden tegen de oproerpolitie of daarna worden gearresteerd. Velen waren bang door wat ze zagen.
De zorgen uit het dagelijks leven wegen zwaarder dan die van anderen
Veel van de zorgen van jonge Taiwanezen zijn vergelijkbaar met de problemen waarmee jongeren in andere delen van de wereld worden geconfronteerd, zoals de stijgende kosten van levensonderhoud in grote steden en een huizenmarkt die de oudere generatie bevoordeelt boven starters.
Al Jazeera interviewde zes mensen onder de 40 jaar die de politieke bijeenkomsten van vorige week in Kaohsiung bijwoonden, en die allemaal betaalbare huisvesting als een belangrijk aandachtspunt noemden – iets waar de DPP de afgelopen acht jaar niet in is geslaagd dit aan te pakken.
Anderen verlangen misschien naar iets anders dan het al lang bestaande tweepartijenstelsel van Taiwan.
“Veel jonge mensen zijn de oude politieke cultuur, gebaseerd op blauwe en groene partijcultuur, beu”, zegt Huang Ching-in, 31, een prominent TPP-lid en gemeenteraadslid van Taipei, waarbij hij gemeenschappelijke bijnamen gebruikte voor de “blauwe” KMT en de “groene DPP.
“Met het TPP zien ze een ander politiek model”, zei ze.
De aanhangers van Ko spraken zondag hoe ze zijn directe communicatiestijl en zijn gebruik van sociale media waarderen, vooral sites als YouTube waarmee hij contact kan maken met kiezers, weg van de felle gloed van het zwaar partijdige medialandschap van Taiwan.
Huang wees op deze verschillen, evenals op andere instrumenten, zoals het gebruik van livestreaming door de TPP op Facebook en Instagram, waardoor jonge kiezers zich volgens haar dichter bij de partij konden voelen en rechtstreeks vragen konden stellen aan haar leden.
Ko is merkbaar de enige grote kandidaat die trending is op TikTok in Taiwan, waar #柯文科2024 (#Ko Wen-je 2024) op 11 januari tot de top 20 hashtags behoorde met 312 posts en vier miljoen views. De hashtag #總統大選 (#Presidentiële Verkiezingen) stond op de vijfde plaats met meer dan 1.000 posts en 25 miljoen views, en #選舉 (#election) stond op de achtste plaats met 742 posts en 17 miljoen views.
Enige scepsis
Maar de voormalige burgemeester van Taipei wist niet iedereen voor zich te winnen, ook niet de 26-jarige Chen Shu-wei, die zijn zondag doorbracht op een DPP-bijeenkomst in Kaohsiung.
“Ze zijn internationaler en staan meer open voor buitenlanders, niet alleen uit China”, zei Chen over de DPP in de luidruchtige achtergrond van de bijeenkomst. “Dat is het allerbelangrijkste [reason] dat ik op de DPP stem.”
Chen zei dat hij dacht dat Ko weliswaar wist hoe hij met kiezers moest praten en hen moest vertellen wat ze wilden horen, maar dat hij niet over de nodige leiderschapservaring en kwalificaties beschikte.
De 26-jarige Wilson, die ook zijn volledige naam niet wilde noemen, maakte een soortgelijk punt toen hij langskwam bij een KMT-bijeenkomst in Kaohsiung, waar hij opviel tussen een overigens veel oudere groep partijaanhangers – van wie velen dat hadden kunnen doen. tijdgenoot geweest van zijn grootouders.
Wilson vertelde Al Jazeera dat hij alle politieke bijeenkomsten in de stad wilde bijwonen en zijn kandidaat nog moest kiezen, maar bleef op zijn hoede voor Ko ondanks zijn populariteit onder andere kiezers van zijn leeftijd.
Op 64-jarige leeftijd maakte Ko nog steeds deel uit van de oudere generatie, zei Wilson, waardoor hij een tijdgenoot was van DPP-kandidaat Lai, eveneens 64, en KMT-kandidaat Hou Yu-ih, die enkele jaren ouder is. Ko verloor ook enige steun onder de kiezers na een mislukte poging om in november een gezamenlijk ticket met de KMT te lanceren, waardoor er vragen ontstonden over zijn onderhandelingsvaardigheden en politieke kennis.
Ondanks dat hij zichzelf positioneert als een soort beeldenstormer, is een deel van Ko’s beleid vergelijkbaar met dat van andere partijen.
Hij riep Taiwan op om de onderhandelingen te hervatten over de door de KMT geleide handelsovereenkomst met China, waarmee tien jaar geleden de Zonnebloembeweging werd gelanceerd.
Op dezelfde manier geldt zijn oproep voor een “derde manier” om met China te communiceren tussen de “gepolariseerde” standpunten van de KMT en de DPP, maar zijn steun voor de voortdurende “status quo” van Taiwan komt voor beide partijen sterk overeen. Sommige analisten hebben dit al voorspeld Taiwan De Chinese politiek zal grotendeels hetzelfde blijven, ongeacht wie het presidentschap wint.
Lev Nachman, een assistent-professor aan de Taiwanese Nationale Chengchi Universiteit die onderzoek doet naar de verkiezingspolitiek van Taiwan, waarschuwde ervoor om jonge kiezers niet als een unaniem blok te beschouwen, ondanks Ko’s duidelijke oproep aan sommigen van hen.
“We hebben het idee dat het enige waar jonge mensen om geven lonen en huisvesting zijn, en ik denk dat dat een beetje overdreven is”, zei Nachman. ‘Ik denk niet dat jonge mensen deze zeer duidelijk ontworpen politieke platforms hebben die wij aan hen toeschrijven. Zeker, veel van hen maken zich zorgen over lonen en huisvesting, maar veel van hen houden gewoon niet van DPP omdat ze DPP zijn. Het is zo simpel.”