Media-analisten bekritiseren het besluit van een Thaise omroeporganisatie om een interview met een Taiwanese topfunctionaris te verwijderen nadat de Chinese ambassade in Bangkok had geklaagd.
De Taiwan Public Broadcasting Service, oftewel de Thaise PBS, zond op 3 november een interview uit met de Taiwanese minister van Buitenlandse Zaken Joseph Wu. Het interview, waarin Wu kritiek uitte op de poging van China om Taiwan te herenigen met het vasteland, werd vervolgens uitgebracht op het Thaise PBS YouTube-kanaal.
Op 11 november bracht de Chinese ambassade in Bangkok een verklaring uit op sociale media waarin kritiek werd geuit op het interview.
Taiwan, met een bevolking van 23 miljoen inwoners, is zelfbestuurd maar wordt opgeëist door China, dat volhoudt dat Taiwan een afgescheiden provincie is die op een dag “herenigd” zal worden met het vasteland.
In een verklaring van de ambassade werd Wu bestempeld als een ‘Taiwanese separatist’ en werd gezegd dat het interview ‘de gevoelens van het Chinese volk kwetste’.
Chinese staatsmedia Mondiale tijden, sloot zich ook aan bij de publieke kritiek. De publicatie noemde de Thaise PBS niet, maar riep de Thaise media op om “relevante misstanden te corrigeren”.
Kort na die uitspraken verdween het Thaise PBS-interview zonder uitleg van het YouTube-kanaal van de omroep.
De Commissie Buitenlandse Zaken van de Thaise Senaat zei dinsdag in een openbare verklaring te hebben bevestigd dat het interview was beëindigd.
“We hebben de Thaise PBS ook gevraagd om voorzichtig mee te werken bij het uitzenden van meer programma’s van deze aard”, aldus de verklaring. “Onze commissie dringt er bij alle partijen op aan zich te houden aan het één-China-beleid, dat Thailand volgt [and] goede bilaterale betrekkingen onderhouden.”
Eén beleid van China
Het Eén-China-beleid, erkend door Thailand en 180 anderen, stelt dat er slechts één soevereine staat is: China. Dit laat de status van Taiwan echter dubbelzinnig, althans zoals begrepen door de Verenigde Staten en enkele andere landen.
Jarenlang hebben media-analisten de inspanningen gedocumenteerd van Chinese functionarissen om buitenlandse nieuwsmedia onder druk te zetten om kritiek te uiten op het beleid van Peking.
Uit een Freedom House-rapport uit 2022 bleek dat China in 18 van de 30 democratieën had geprobeerd buitenlandse media te beïnvloeden. Thailand was niet opgenomen in het onderzoek, maar de onderzoekers identificeerden trends zoals intimidatie van lokale media. in alle bestudeerde democratieën.
Wu – de minister geïnterviewd door de Thaise PBS – reageerde op X, voorheen Twitter, over de verwijdering van het interview en zei dat de Chinese kritiek op de Thaise media “te grappig was om waar te zijn”.
“China heeft de slechtste persvrijheid ter wereld, maar het geeft de Thaise pers de les over hoe ze vrij kunnen zijn”, luidt het bericht gedeeltelijk.
China, een van de grootste gevangenbewaarders van journalisten ter wereld, heeft het op een na slechtste mediaklimaat ter wereld, volgens de World Press Freedom Index, samengesteld door Reporters Without Borders.
De verwijdering van het interview verraste Thaise commentatoren niet.
“Volkomen verwacht”, zegt Wasana Wongsurawat, universitair hoofddocent en China-specialist aan de Chulalongkorn Universiteit in Bangkok.
“Thaise PBS staat onder meer druk van de overheid omdat ze belastinggeld gebruiken, en de regering erkent formeel het Eén China-beleid. Thaise PBS is gevoeliger voor dergelijke druk”, vertelde Wongsurawat aan VOA.
Redacteur noemt verwijdering ‘schadelijk’ voor Thailand
Thai PBS, opgericht in 2008, is de eerste publieke omroep van het land. Het mediahuis wordt gefinancierd uit belastinginkomsten voor alcohol en tabak, niet uit directe staatssubsidies. Op de website staat dat eventuele financiering de onafhankelijkheid of het mandaat van de publieke omroep niet in gevaar mag brengen.
China is een van de grootste handelspartners van Thailand. Maar de afgelopen jaren hebben sommige journalisten en buitenlandse regeringen hun bezorgdheid geuit over de groeiende invloed van Peking.
“Ik denk dat zij [China] Doe het alleen met Thaise PBS omdat ze denken dat Thaise PBS mogelijk onder druk staat van de overheid”, aldus Wongsurawat.
“Als het een particuliere media- of niet-gouvernementeel bedrijf was geweest, denk ik niet dat de Chinese ambassade op zo’n manier zou hebben gereageerd. Mensen zeggen dat China al jaren probeert de Thaise media te beïnvloeden.”
Jemimah Steinfeld, hoofdredacteur van de vrije-expressiegroep Index on Censorship, noemt de verwijdering van het interview “schadelijk” voor Thailand.
“Helaas is dit niet de eerste keer dat de lange arm van Peking Thailand bereikt”, zei Steinfeld. “Het past ook in een breder patroon van Peking’s inmenging in het buitenland, met hun visie op het medialandschap als een manier om het verhaal te beheersen.”
Steinfeld merkte op dat China in 2020 excuses eiste van een Deense krant voor een cartoon die verband hield met de coronaviruspandemie. En dat een Nederlandse journaliste in 2023 zei dat zij het doelwit was van een aanval die erop gericht was haar berichtgeving over Chinese dreigingen in het buitenland te blokkeren.
Eerdere inspanningen zijn ook gedocumenteerd in Thailand. In 2021 benaderden twee Chinese zakenlieden een onafhankelijke Thaise uitgever en boden grote sommen geld aan als de eigenaren het bedrijf zouden sluiten.
Sam Yan Press staat bekend om het publiceren van boeken en het vertalen van werken over de vrijheid van meningsuiting, mensenrechten en democratie, waaronder kritische opvattingen over de Chinese centrale overheid. De uitgever heeft zich verzet tegen pogingen om het te sluiten.
Pravit Rojanaphruk, een journalist die Thailand in Bangkok bestrijkt Khaosod Engelshij noemde de verwijdering van het Thaise PBS-interview “alarmerend”.
“Dit is een zeer verontrustend, alarmerend incident dat alleen maar meer wantrouwen zal veroorzaken tussen China en Thailand, onder de meeste democratische Thaise burgers, en niet alleen onder journalisten”, vertelde hij aan VOA.
“Ik denk dat wat de Chinese ambassade niet heeft opgemerkt, of niet de moeite heeft genomen om op te merken, is dat de Thaise pers niet altijd de lijn van de Thaise regering hoeft te volgen,” voegde hij eraan toe.
“[But] we begrijpen dat de Thaise regering een duidelijk één-China-beleid voert.”