Sinds de introductie in de jaren zeventig is Kerkers en draken is een van de meest invloedrijke tabletop-rollenspellen (TRPG’s) in de populaire cultuur geworden, met een groot deel in de Vreemdere dingenen bracht bijvoorbeeld een blockbusterfilm voort die vorig jaar werd uitgebracht. De afgelopen tien jaar hebben onderzoekers zich meer gericht op de manieren waarop D&D en andere TRPG’s kunnen mensen met autisme helpen gezonde sociale verbindingen te vormen, deels omdat de spelomgeving duidelijke regels biedt rond sociale interacties. Volgens de auteurs van een nieuw artikel gepubliceerd in het tijdschrift Autism: D&D het heeft het zelfvertrouwen van spelers met autisme helpen vergroten, waardoor ze naast andere voordelen een sterk gevoel van verwantschap of verbondenheid kregen.
“Er zijn veel mythen en misvattingen over autisme, en enkele van de grootste suggereren dat mensen die eraan lijden niet sociaal gemotiveerd zijn of geen verbeeldingskracht hebben”, zegt co-auteur Gray Atherton, een psycholoog aan de Universiteit van Plymouth. “Kerkers en draken het druist in tegen dat alles, waarbij de nadruk ligt op het samenwerken als team, wat allemaal plaatsvindt in een volledig ingebeelde omgeving. Degenen die aan ons onderzoek deelnamen, zagen het spel als een verademing, een kans om een ander personage aan te nemen en ervaringen te delen buiten de vaak uitdagende realiteit. Door dat gevoel van escapisme voelden ze zich ongelooflijk op hun gemak, en velen van hen zeiden dat ze nu aspecten ervan proberen toe te passen in hun dagelijks leven.
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat mensen met autisme zich vaker eenzaam voelen, minder sociale netwerken hebben en vaak angst ervaren in sociale omgevingen. Hun verlangen naar sociale verbinding brengt velen ertoe hun neurodivergerende eigenschappen in het openbaar te ‘maskeren’, uit angst afgewezen te worden als gevolg van sociale blunders. “Ik denk dat elke autistische persoon meerdere keren sociale afwijzing en verlies van relaties heeft gehad”, zei een deelnemer aan het onderzoek toen Atherton et al. interviewde hen over hun ervaringen. ‘Je hebt iets verkeerd gedaan. Je weet niet wat het is. traumatisch.”
TPRG’s houden van D&D kan dienen als een sociaal smeermiddel voor autistische gamers, volgens een jaar lang onderzoek dat eerder dit jaar werd gepubliceerd en waar Atherton co-auteur van was, omdat er minder onzekerheid bestaat over hoe je je in het spel moet gedragen – in tegenstelling tot de veelheid aan ongeschreven sociale regels die ervoor zorgen dat navigeren in een sociale omgeving die angst opwekt. Dergelijke games dompelen spelers onder in een fantasiewereld waarin ze hun eigen personages met unieke achtergronden, sterke en zwakke punten creëren en met anderen samenwerken om campagnes te voltooien. De gamemaster begeleidt de algehele campagne, maar het spel zelf evolueert afhankelijk van de verschillende keuzes die verschillende spelers onderweg maken.
Kritieke treffer
Het is dan ook geen wonder dat er een hoger percentage autistische TRPG-spelers is dan in de algemene bevolking. Voor dit laatste onderzoek. Atherton et al. hij wilde specifiek onderzoeken hoe autistische spelers ervaren D&D wanneer je in groepen speelt met andere autistische spelers. Het is in wezen een casestudy met een kleine steekproefomvang (slechts acht deelnemers) en een kwalitatief karakter, aangezien de analyse na de game zich richtte op semi-gestructureerde interviews met elke speler na voltooiing van de online campagne, om hun individuele stemmen beter te benadrukken. .
Spelers worden gerekruteerd via advertenties op sociale media binnenin D&DReddit- en Discord-onlinegemeenschappen; bij allen werd door een medische professional de diagnose autisme gesteld. Ze werden verdeeld in twee groepen van vier spelers, waarbij één van de onderzoekers (die speelde D&D jarenlang) in de rol van kerkermeester. De onlinesessies die in het onderzoek aan bod kwamen, waren de Waterdeep: Dragonheist-campagne. De campagne duurde zes weken, met sessies van twee tot vier uur (inclusief pauzes).
Deelnemers spraken herhaaldelijk over de positieve voordelen die zij uit het spelen haalden D&Dhet bieden van een vriendelijke omgeving die hen hielp ontspannen van sociale druk. ‘Als je met mensen communiceert via D&Dde kans is groter dat je begrijpt wat er aan de hand is”, zei een deelnemer aan een interview voor het onderzoek. “Dat komt omdat de methode die je gaat gebruiken om te communiceren, is uitgeschreven. Je kunt zien wat je moet doen. Er is een echt soort referentieblad voor sommige sociale interacties.” Dat hielp op zijn beurt bij het bevorderen van een gevoel van verbondenheid en verwantschap met medespelers.
Deelnemers meldden ook dat ze zich emotioneel betrokken voelden en dicht bij hun karakters stonden, waarbij sommigen er de voorkeur aan gaven zich af te scheiden van hun karakter om andere aspecten van hun persoonlijkheid of zelfs een geheel nieuw persoon te verkennen, waardoor hun perspectieven werden verruimd. “Ik kan een personage heel anders maken dan hoe ik met mensen omga in echte interacties”, zei een deelnemer. “Het helpt je jezelf in het perspectief van iemand anders te plaatsen, omdat je technisch gezien in de persona stapt die jouw karakter is. Dan kun je proberen te zien hoe het voelt om in die interactie of in dat scenario door een andere lens te zijn.” Sommige deelnemers zeiden dat ze hun persoonlijke verhalen buiten het spel konden ‘herschrijven’ door enkele eigenschappen van hun personages over te nemen – een psychologisch fenomeen dat bekend staat als ‘bloeden’.
“Autisme brengt verschillende stigma’s met zich mee, en dit kan ertoe leiden dat mensen worden beoordeeld of dat er op neergekeken wordt”, zegt co-auteur Liam Cross, eveneens van de Universiteit van Plymouth. autisme besteedt te veel tijd aan het spelen van dingen als videogames. Meestal komt dit doordat mensen een beeld in hun hoofd hebben van hoe iemand met autisme zich zou moeten gedragen, maar dit is gebaseerd op neurotypische ervaringen. Onze onderzoeken hebben aangetoond dat er alledaagse spelletjes en hobby’s zijn waar autistische mensen niet alleen van genieten, maar waar ze ook zelfvertrouwen en andere vaardigheden aan ontlenen. Dit is misschien niet het geval voor iedereen met autisme, maar ons werk suggereert dat het mensen in staat kan stellen positieve ervaringen op te doen die de moeite waard zijn om te vieren.”
Autisme, 2024. DOI: 10.1177/13623613241275260 (Over DOI).