Sommige steden stemmen ondanks de spotlight op niet-burgers voor lokale verkiezingen: NPR

In 2020 is een bord “Vote Here Tuesday” te zien in Burlington, Virginia In 2023 stemde de stad ervoor om niet-Amerikaanse staatsburgers die legaal in het land verblijven, te laten stemmen bij lokale verkiezingen Maar hun opkomst bij de verkiezingen is laag.

Alex Wang/Getty Images


Onderschrift verbergen

Schakel bijschriften in

Alex Wang/Getty Images


In 2020 is een bord “Vote Here Tuesday” te zien in Burlington, Virginia In 2023 stemde de stad ervoor om niet-Amerikaanse staatsburgers die legaal in het land verblijven, te laten stemmen bij lokale verkiezingen Maar hun opkomst bij de verkiezingen is laag.

Alex Wang/Getty Images

Burlington, Vt. – In drie steden in Vermont kunnen niet-Amerikaanse burgers nu stemmen bij lokale verkiezingen

Winooski is een van die gemeenten. Dit zijn de derde lokale verkiezingen waarbij niet-burgers kunnen stemmen.

“Dertienhonderdvijfenveertig mensen namen deel aan onze jaarlijkse stads- en schoolverkiezingen”, zei Winooski-secretaris Jenny Willingham over de wedstrijd in maart. “Elf van die stembiljetten waren afkomstig van onze stemming onder alle inwoners”, een categorie die houders van een groene kaart, vluchtelingen en asielzoekers omvat.

In Vermont en elders hebben gemeenten die niet-inwoners toestaan ​​te stemmen bij lokale verkiezingen vergelijkbare lage kiezersregistratiecijfers en opkomst gezien. Lokale leiders proberen te analyseren waarom.

Stemmen onder niet-burgers is dit verkiezingsjaar uitgegroeid tot een nationaal brandpunt. Republikeinen, waaronder voormalig president Donald Trump, dringen aan op wetgeving die erop gericht is te voorkomen dat niet-burgers gaan stemmen federaal verkiezingen – die al illegaal zijn en, in alle opzichten, zeer zeldzaam.

Er is een klein aantal stembiljetten uitgebracht

In Winooski heeft het verkrijgen van die elf stemmen van niet-burgers tijdens de race in maart veel voor Willingham gedaan. Zijn stembiljet werd in twaalf talen gedrukt en op de verkiezingsdag had hij vier tolken – die Birmaans, Nepalees, Swahili en Somalisch spraken – aan het werk.

Burlington, de grootste stad van Vermont, had 62 stemmen geteld door niet-inwoners, minder dan de helft van 1% van de bijna 15.000 uitgebrachte stemmen.

13 niet-inwoners stemden in de hoofdstad van de staat Montpelier. Er zijn zo weinig niet-burgers geregistreerde kiezers dat griffier John Odum hun papieren in blauwe mappen van een halve inch bewaart.

Deze trend reikt verder dan Vermont. Takoma Park, MD. Dertig jaar geleden legaliseerden plaatsen niet-burgers om te stemmen. Toch zijn de registratie en de opkomst bij verkiezingen relatief laag.

In Vermont zijn er grassroots-inspanningen aan de gang om de kiezersparticipatie onder houders van een groene kaart, vluchtelingen en asielzoekers te vergroten. De Liga van Vrouwelijke Kiezers verspreidde pamfletten en organiseerde informatiesessies.

De stad Burlington betaalt straatwerkers zoals Jules Wechi, een immigrant uit de Democratische Republiek Congo, om in contact te komen met de immigrantengemeenschap. Wetchi organiseert lokale radio- en tv-programma’s gericht op Franstalige nieuwkomers in Amerika.

De stad Burlington betaalt outreachwerkers zoals Jules Wechi, een immigrant uit de Democratische Republiek Congo, om immigranten in contact te brengen met stemmen van niet-burgers.

Sophie Stephens/Vermont Openbaar


Onderschrift verbergen

Schakel bijschriften in

Sophie Stephens/Vermont Openbaar

“Ik deed wat ik burgerschapseducatie noem om mensen te laten weten hoe ze betrokken moeten zijn bij het stemmen, omdat het zo belangrijk is”, zei Wetchi. “Dit is ons tweede land. We wonen hier – we zouden meer betrokken moeten zijn bij de politieke situatie.”

Angst als barrière om te gaan stemmen

Maar Waitchi zei dat angst een van de barrières is voor de stembus. Mensen hebben hem verteld dat ze bang zijn dat ze tijdens het stemmen worden lastiggevallen. Anderen zijn bang dat stemmen een negatieve invloed zou kunnen hebben op hun aanvraag voor het Amerikaanse staatsburgerschap, zelfs als hun gemeentesecretaris hen verzekert dat dit niet het geval zal zijn.

Een deel van die angst komt voort uit de nationale schijnwerpers op de kwestie, die vorige maand schitterden toen Trump en de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Mike Johnson, een maatregel doorvoerden die de vereisten voor de documentatie van het staatsburgerschap voor kiezers zou verhogen.

De democraat, minister van Buitenlandse Zaken van Vermont, Sarah Copeland Hanzas, zei dat ze begrijpt waarom sommige inwoners van Vermont terughoudend zijn om hun naam op een lijst van niet-Amerikaanse staatsburgers te zetten die toegankelijk is met een verzoek om openbare registers.

“We zijn een natie van immigranten. Het is dus goed om je voor te stellen hoe we op dit punt zijn gekomen waarop we over deze dingen moeten nadenken”, zei hij.

Winooski en Montpelier werden aangeklaagd door staats- en nationale Republikeinse partijen om te proberen het stemmen door lokale niet-burgers tegen te houden. De koffers werden weggegooid, maar Copeland Hanjas vroeg zich af of ze het huiveringwekkende effect nog vergrootten.

‘Ik ben er zeker van dat er meer mensen zijn die in aanmerking komen om te stemmen bij de lokale verkiezingen’, zei hij.

In Washington DC proberen de Republikeinen in het Congres een wet te blokkeren die niet-burgers het recht zou geven om te stemmen bij lokale verkiezingen in DC. De wet is in januari van kracht geworden. Op 30 april waren er 372 geregistreerde niet-burgers in een stad met in totaal ongeveer 450.000 geregistreerde kiezers.

Stafleden van de D.C. Board of Elections doen hun best om hun hoofd gebogen te houden en de controverse hun werk niet te laten beïnvloeden, aldus uitvoerend directeur Monica Holman Evans.

“Ik accepteer aanvallen zonder aanhalingstekens of opmerkingen, commentaren en meningen daarover”, zei hij. ‘En ik ben er heel duidelijk over dat ik geen mening heb over deze of enige andere wet die in het District of Columbia is aangenomen. Het is onze taak om af te dwingen wat momenteel van kracht is.’

Lokale verkiezingsfunctionarissen in Vermont zeggen ook dat ze de hitte van de nationale schijnwerpers voelen. Ze weten dat een fout, zoals een presidentiële stemming die naar een niet-burger wordt gestuurd, in het nationale nieuws kan belanden.

Grotere rechtsgebieden zoals DC hebben kiezersdatabases die niet-burgerkiezers kunnen volgen. Vermont heeft dat nog niet gedaan; De secretaris van het staatskantoor zei dat er één werkt.

Ondertussen gebruiken griffiers Excel-spreadsheets en ordners met drie ringen om kiezers van niet-burgers te volgen. Willingham, de Winooski-klerk, bewaart zijn kiezersregistraties van niet-burgers in een manilla-map in een archiefkast naast zijn bureau.

“Ik denk dat ik het controleer en dan nog eens controleer om er zeker van te zijn dat alles in orde is, dat ze alleen maar stemmen bij de verkiezingen die in ons handvest zijn vastgelegd”, zei hij.

Ondanks de lage opkomst bij de verkiezingen betekende het stemmen van niet-burgers veel voor veel immigranten uit Vermont. Wetchi’s moeder is onlangs vanuit de Democratische Republiek Congo naar Vermont verhuisd. Hij spreekt alleen Swahili en een lokaal dialect, maar Wechi zei dat hij hoopt ooit te kunnen stemmen.

“Omdat haar stem zo belangrijk is. Haar stem kan zoveel dingen veranderen”, zei hij.

Het punt is dat Waitchie en zijn gezin net zijn verhuisd naar South Burlington, een stad waar niet-inwoners kunnen stemmen. Zijn moeder kan daar niet stemmen. Maar dat kan hij wel: hij is een volwaardig burger. Hij overweegt zelfs om zich ooit verkiesbaar te stellen.