Nog niet zo lang geleden leken de Toronto Blue Jays op weg om het volgende grote honkbalteam te worden. Ze hadden talent, een goede mix van veteranen en jonge spelers, een sterke startende werper en een bullpen die deuren kon sluiten. En met een jong duo dat klaar is om de wereld te veroveren in de compositie van Vladimir Guerrero Jr. en Bo Bichette geloofden allemaal dat het hun beurt was.
Maar zoals honkbal vaak op zijn wrede manier laat zien, heeft niemand ergens recht op. En wat er vandaag kan zijn, is nooit gegarandeerd morgen.
Na de afgelopen twee seizoenen het ‘postseason’ te hebben bereikt en prompt te zijn uitgeschakeld door de Mariners en Twins, zijn de Blue Jays in 2024 tot nu toe achteruitgegaan. Toronto is 19-23, laatste in de AL East, en lijkt geen enkel niveau te kunnen vinden. samenhang.
Bij het proberen erachter te komen wat er mis ging in Toronto, was er een duidelijke achteruitgang in de selectie. In de rotatie is Alec Manoah’s 180 van Cy Young-finalist tot bijzaak een bizarre situatie die nog niet is opgelost. Ondanks de geweldige starts van José Berríos en Yusei Kikuchi dit jaar, waren de aanhoudende worstelingen van Manoah en de trage start van Kevin Gausman (4.95 ERA) moeilijk te overwinnen. Bovendien is de bullpen van Toronto niet betrouwbaar geweest, zoals blijkt uit een ERA van 5,03, die op de derde plaats staat van de slechtste in de MLB.
Maar het grootste probleem komt voort uit de aanval van Toronto, die ooit de grootste kracht van het team was. Dit seizoen was de opstelling van de Blue Jays bloedarm, met een 29e plaats in de MLB wat betreft gescoorde punten. Het grootste deel van de aanvallende regressie kwam voort uit een strijd tussen eerste honkman Vladimir Guerrero Jr. en korte stop Bo Bichet, een duo waar ooit veel honkbalteams jaloers op waren.
Sinds zijn eerste volledige seizoen in 2021 is Bichette consequent een van de beste slagmensen in het honkbal. Sinds ’21. tot ’23. hij verlaagde .298/.339/.476, en zijn 555 hits stonden op de derde plaats in de MLB. Maar dit seizoen was een ander verhaal. Bichette leek verloren en sloeg een .227/.287/.320 slashline met slechts twee homeruns en een 77 WRC+. Zijn worstelingen brachten manager John Schneider ertoe om zijn voormalige leadoff hitter op de zesde plaats in de opstelling te plaatsen als reactie op zijn gebrek aan productie.
Een nog groter probleem vanuit productieoogpunt zou de achteruitgang van Guerrero in de afgelopen twee seizoenen kunnen zijn. Vlad jr. arriveerde in 2019 in de grote competities met evenveel opwinding en verwachting als welke prospect dan ook in het afgelopen decennium. En in zijn derde seizoen in 2021 begon wat leek op de volgende jonge superster tot bloei te komen. Dat jaar verlaagde Guerrero .311/.401/.601, waarmee hij een AL-leidende 48 homeruns achter zich liet. Zonder Shohei Ohtani zou Guerrero er vandoor zijn gegaan met de AL MVP-prijs.
Sinds dat monsterseizoen heeft Vladdy zijn ontwikkeling tot een van de beste spelers van de MLB niet meer kunnen versterken of voortzetten. Zijn cijfers waren prima, met een gecombineerde .804 OPS over de afgelopen twee seizoenen en een vergelijkbare start als ’24. Maar na die hint over wat zijn plafond in ’21 zou kunnen zijn – om nog maar te zwijgen van de Blue Jays-selectie die met hem als het verwachte middelpunt is gebouwd – oké, dat gaat niet werken. Het succes van Toronto hangt af van Vlad Jr. geweldig, niet alleen oké. Zonder hem begint de hele aanvalsvergelijking uit elkaar te vallen.
Als de Blue Jays in de AL Central, NL Central of zelfs de AL West van dit jaar zouden spelen, zou slaapwandelen door de eerste zeven weken van het seizoen misschien niet zo zorgwekkend zijn. Maar ze spelen in een AL East met twee World Series-kandidaten: de Orioles en Yankees, een Rays-team dat altijd in de mix zit voor het naseizoen, en een Red Sox-team dat veel beter is dan verwacht. Dat laat Toronto achter als het team met het slechtste record in de divisie en het enige team dat minder dan geïnspireerd honkbal speelt.
Halverwege het seizoen 2022 besloten Mark Shapiro, president van honkbaloperaties van Blue Jays, en het team voormalig manager Charlie Montoya te ontslaan en zich tot Schneider te wenden, een zet die hielp een postseason-run een vliegende start te geven. Het is niet te vroeg om je af te vragen wat Toronto zal doen als het in juni niet beter honkbal kan spelen, of er nog een verandering aan het roer zal plaatsvinden. Het is ook niet te vroeg om je af te vragen waar de Blue Jays staan op de handelsdeadline en hoe ver ze in de verkopersmodus kunnen gaan.
Van de tweede plaats in de Shohei Ohtani-sweepstakes naar de sloop op de handelsdeadline vóór eind mei is waarschijnlijk niet hoe de Blue Jays dachten dat dit seizoen zou verlopen. Maar er is iets ten noorden van de grens, met veel grotere problemen dan een paar hot streaks zouden kunnen oplossen.
Vroeg of laat zal de frontoffice van Toronto moeten beslissen of hun loket officieel gesloten is. De honkbalgoden hebben misschien al een besluit voor hen genomen.