WANNEER een Egyptenaar uit de oudheid een ontmoeting zocht met Bes, de god van de vruchtbaarheid en geboorte, tekenden ze een afbeelding van de godheid op hun hand, wikkelden die hand en nek in een zwarte doek en vielen dan in slaap. Deze praktijk, beschreven in een papyrus die dateert van rond 1350 voor Christus, is het vroegste gedocumenteerde voorbeeld van het gebruik van zintuiglijke stimulatie om te proberen de inhoud van een droom te beïnvloeden.
Drieduizend jaar later veranderen neurowetenschappers en psychologen dit eeuwenoude idee in iets wetenschappelijkers. Deze ‘droomingenieurs’ zetten lang bestaande vooroordelen over de ontkoppeling tussen onze hersenen en ons lichaam tijdens de slaap omver en gebruiken geluiden, geuren, aanrakingen en zelfs lichaamsbewegingen om de inhoud van de dromen van mensen te beïnvloeden. Door dit te doen hebben ze verbazingwekkende voordelen behaald, van het verbeteren van de slaapkwaliteit en het humeur tot het stimuleren van leervermogen en creativiteit.
Sterker nog, droomingenieurs ontwikkelen nu droominductie-apparaten die iedereen in zijn eigen huis kan gebruiken. Dit doet het vooruitzicht rijzen dat we binnenkort allemaal onze slaapuren in ons voordeel kunnen gebruiken. De kracht van deze technieken op de rustende geest zorgt er echter voor dat sommigen, en niet alleen onderzoekers, zich zorgen maken over de mogelijkheid van misbruik. ‘Ik twijfel er niet aan dat droomtechniek vele geesten kan openen, anderen kan genezen en ons kan helpen elkaar beter te begrijpen’, zegt Adam Haar Horowitz van het Massachusetts Institute of Technology. “Het zou ook een publiciteitsstunt kunnen worden. We moeten met zorgzame en waakzame ogen doorgaan.”
Droomtechniek is niet hetzelfde als lucide dromen,…