Shohei Ohtani heeft officieel de 50-50-club opgericht in een sport waarin geen enkele speler in hetzelfde seizoen in zijn eeuwenlange geschiedenis meer dan 42 homeruns en 42 gestolen honken heeft gescoord.
Voor sommige spelers zou dit een carrièrebepalende prestatie zijn. Voor Ohtani is het gewoon een nieuwe vermelding op een schijnbaar mythisch cv.
De ster van de Los Angeles Dodgers sloeg zijn 49e en 50e homerun en stal zijn 50e en 51e honken in één wedstrijd tegen de Miami Marlins op donderdag, waarbij hij 5-uit-5 sloeg met twee doubles, twee homeruns, twee steals en zeven RBI’s .
De laatste treffer kwam in de zevende inning, wat hem een gordijnoproep opleverde.
Die geschiedenis maakt Ohtani de favoriet om zijn derde MVP-prijs in zijn carrière te winnen, en is samen met Frank Robinson de enige speler die de prijs in beide competities wint.
Ohtani bereikt dit allemaal in een seizoen waarin hij niet doet wat hem internationaal tot het gezicht van honkbal maakte: tegelijkertijd slaan en werpen. Zijn werparm is nog steeds aan het herstellen van de grote operatie aan de UCL eind vorig seizoen, maar eind augustus maakte hij de overstap naar het gooien.
Shohei Ohtani voegde nog een facet toe aan zijn spel en de score is 50-50
Zelfs vóór dit seizoen kon er een zeer overtuigend argument worden aangevoerd dat Ohtani de meest getalenteerde speler in de honkbalgeschiedenis was, althans vanuit puur gereedschapsoogpunt.
Hij kan duidelijk slaan en slaan voor macht. Als werper zijn zijn fastball en sweeper met vier naden elite-worpen, met daarachter een cutter, sinker, curveball en splitter. Hij had zelfs zijn handschoen- en armmomenten toen hij op het rechterveld speelde in Japan.
Het is geen overdrijving om hem een speler met acht instrumenten te noemen. Dat zou inderdaad conservatief kunnen zijn.
Ohtani’s snelheid was echter het meest uitgesproken. Met zijn lengte van 1,80 meter en 210 pond kwalificeert hij zich als een grote man, zelfs volgens honkbalnormen, en hij is sneller dan welke grote man dan ook zou moeten zijn. Hij heeft het grootste deel van zijn carrière doorgebracht in het topkwartaal van Statcast wat betreft sprintsnelheid onder MLB-spelers, hoewel het altijd voelde als een voetnoot op een toch al lange pagina.
Ohtani heeft in het verleden geprobeerd die snelheid op de basispaden te gebruiken, met gemengde resultaten. Zijn vorige carrière met veel gestolen honken was 26 in 2021, zijn eerste MVP-jaar, maar hij had ook een gedeelde voorsprong in de MLB in steals met 10. Zijn strikeout-percentage in zijn carrière vóór In 2024 was 72,3%, een percentage dat veel sabermetricians zal hebben. zeg je dat je moet stoppen met het stelen van honken.
Er is dit jaar iets veranderd. Ohtani bereikte 50 gestolen honken met slechts vier treffers, waardoor niet alleen zijn aantal gestolen honken, maar ook zijn efficiëntie enorm toenam. De vorig jaar ingevoerde grotere basisgroottes en limieten voor vangstpogingen van de MLB hebben ongetwijfeld ook geholpen.
Hoewel het gemakkelijk zou zijn om de aanwezigheid van Dodgers-manager Dave Roberts te erkennen, een speedster in zijn speeltijd die verantwoordelijk was voor misschien wel het beroemdste gestolen honk in de MLB-geschiedenis, is het naar verluidt Ohtani’s werk met Dodgers-eerste honkcoach Clayton McCullough dat hem heeft geholpen om legitiem probleem op de basispaden.
Van Fabian Arday van Athletic:
“Za [Ohtani]Ik weet niet of je verrast kunt zijn,’ zei McCullough. “Net als bij al het andere dat hij doet, is hij in zijn gedachten, hij is daar en hij neemt dingen tijdens de wedstrijd. We hebben de video eerder bekeken en het heeft me enorm geholpen. We splitsen de dingen op, en ik fixeer me ergens op, en dan zegt hij: kijk eens naar dit of dat.
‘Ik denk dat hij deze dingen altijd heeft bestudeerd. Ik denk dat nu hij minder op zijn bord heeft qua voorbereiding en pitching, daar meer focus op kan worden gelegd.”
Dus naast het feit dat hij een van de beste slagmensen van de MLB is en een van de beste werpers als hij gezond is, is Ohtani nu ook een van de beste honklopers, een verandering die hij maakte in zijn seizoen van 30 jaar. Je kunt het toeschrijven aan een verandering van omgeving van de Angels naar de Dodgers, of misschien een kans voor Ohtani om zich op iets anders te concentreren door een jaar buitenspel te staan.
Bovenal moet Ohtani de eer krijgen, wiens talent hem opnieuw in staat stelde iets ongekends te doen.
De investering van $700 miljoen van de Dodgers in Shohei Ohtani heeft tot nu toe zijn vruchten afgeworpen
In zijn eerste jaar bij de Dodgers had Ohtani 50 homeruns en 51 steals, bleef gezond voor een van de meest door blessures geplaagde teams in het honkbal en werd een publiciteitsmoloch voor een van de rijkste teams in de sport.
We zouden dat een goed begin noemen, zelfs als het team het Ippei Mizuhara-schandaal moest doorstaan, waarin Ohtani vragen kreeg over de gokverslaving van zijn voormalige vertaler voordat hij volledig ongedeerd tevoorschijn kwam in de ogen van de DOJ, IRS en MLB.
Het lijkt al zo lang geleden dat de contractwaarde van Ohtani ter waarde van $700 miljoen werd gerapporteerd, en viel als een rotsblok op de glasscherf die het begrip van fans was van hoe atletencontracten werken. Zijn aanzienlijke financiële uitstel verzachtte de klap voor de zakelijke kant van de Dodgers, maar de platencontract positioneerde hem nog steeds als de enige honkbalspeler die het hele jaar niet mocht uitzitten.
En Ohtani deed dat niet. In plaats daarvan is hij de duidelijke koploper van de National League MVP en staat hij klaar om zijn MLB-playoffdebuut te maken in zijn zevende seizoen in de Hoofdklasse, nadat hij iets heeft bereikt dat vóór deze zomer bijna onmogelijk klonk.