Scholen heroverwegen cursief, bestuderen hersenvoordelen van handschrift: The Shot

Als je net als veel digitaal onderlegde Amerikanen bent, heb je waarschijnlijk veel tijd besteed aan het schrijven met de hand.

Het moeizame proces van het traceren van onze gedachten via letters op de pagina behoort tot het verleden in onze door schermen gedomineerde wereld, waar sms-berichten en op de duim getypte boodschappenlijstjes de plaats hebben ingenomen van handgeschreven brieven en plakbriefjes. Elektronische toetsenborden bieden duidelijke efficiëntievoordelen die onze productiviteit ongetwijfeld hebben verhoogd – stel u voor dat u al uw e-mails in een lange tijd moet typen.

Om bij te blijven introduceren veel scholen al in de kleuterklas computers, wat betekent dat sommige kinderen de basisprincipes van typen leren voordat ze met de hand kunnen schrijven.

Maar het opgeven van deze langzamere, tactielere manier om onszelf uit te drukken kan aanzienlijke kosten met zich meebrengen, blijkt uit een groeiende hoeveelheid onderzoek dat de verrassende cognitieve voordelen aan het licht brengt van het gebruik van pen op papier, of zelfs stylus op iPad – voor zowel kinderen als volwassenen.

Bij kinderen tonen onderzoeken aan dat het traceren van de ABC’s, in plaats van ze te typen, leidt tot een betere en langduriger herkenning en begrip van letters. Met de hand schrijven verbetert het geheugen en het onthouden van woorden, waardoor de basis wordt gelegd voor geletterdheid en leren. Bij volwassenen kan het met de hand maken van aantekeningen tijdens een lezing, in plaats van typen, leiden tot een beter conceptueel begrip van de stof.

“Er gebeuren een aantal heel belangrijke dingen tijdens de belichaamde ervaring van handschrift”, zegt Ramesh Balasubramaniam, een neurowetenschapper aan de Universiteit van Californië, Merced. “Het heeft belangrijke cognitieve voordelen.”

Hoewel deze voordelen door sommigen al lang worden onderkend (veel schrijvers, waaronder Jennifer Egan en Neil Gaiman, stellen hun verhalen bijvoorbeeld met de hand op om de creativiteit te stimuleren), zijn wetenschappers pas onlangs begonnen met onderzoek. Waarom Handschrift heeft dit effect.

Een aantal recente hersenscanstudies suggereren dat de kracht van handschrift voortkomt uit de relatieve complexiteit van het proces en de manier waarop het verschillende hersensystemen dwingt samen te werken om de vormen van letters in ons hoofd op de pagina te reproduceren.

Je brein in handschrift

Zowel bij het schrijven als bij het typen moeten we onze handen en vingers bewegen om woorden op een pagina te creëren. Maar handschrift blijkt een veel fijnere coördinatie tussen de motorische en visuele systemen te vereisen. Het betrekt de hersenen dieper, op een manier die het leren ondersteunt.

“Handschrift is waarschijnlijk een van de meest complexe motorische vaardigheden waartoe de hersenen in staat zijn”, zegt Marique Longcamp, cognitief neurowetenschapper aan de Aix-Marseille Université.

Een pen vloeiend genoeg vastpakken om te schrijven is een complexe taak, omdat uw hersenen voortdurend moeten controleren welke druk elke vinger op de pen uitoefent. Vervolgens moet je motorsysteem die druk op subtiele wijze veranderen om elke letter van de woorden die je in je hoofd hebt op de pagina opnieuw te creëren.

“Je vingers moeten iets anders doen om een ​​herkenbare letter te maken”, zegt Sophia Vinci-Buhr, een educatieve neurowetenschapper aan de Vanderbilt Universiteit. Wat de complexiteit nog groter maakt, is dat je visuele systeem dat personage voortdurend moet verwerken terwijl het wordt gecreëerd. Bij elke slag vergelijken je hersenen het zich ontvouwende script met het mentale model van de letters en woorden, waarbij de vingers in realtime worden aangepast om de vorm van de letters te creëren, zegt Vinci-Buhr.

Dit geldt niet voor typen.

Je vingers hoeven de vorm van de letters niet te achterhalen om ‘tikken’ te typen; ze maken slechts drie relatief eenvoudige en uniforme bewegingen. Ter vergelijking: schrijven vergt veel meer hersenkracht, evenals overspraak tussen hersengebieden, dan typen.

Recente onderzoeken naar hersenscans versterken dit idee. Uit een in januari gepubliceerde studie bleek dat wanneer leerlingen met de hand schrijven, de hersengebieden die betrokken zijn bij de verwerking van motorische en visuele informatie, ‘synchroniseren’ met gebieden die belangrijk zijn voor de geheugenvorming, waarbij ze vuren op frequenties die verband houden met leren.

“Wij zien het niet [synchronized activity] zei Audrey van der Meer, psycholoog aan de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie en co-auteur van het onderzoek. Hij suggereert dat handschrift een neurobiologisch rijk proces is en dat deze rijkdom enkele cognitieve voordelen kan opleveren.

Andere deskundigen zijn het daarmee eens. “Er lijkt iets fundamenteels te zijn aan het inzetten van je lichaam om deze vormen te creëren”, zegt Robert Wiley, een cognitief psycholoog aan de Universiteit van North Carolina in Greensboro. “Het stelt je in staat verbindingen te leggen tussen je lichaam en wat je ziet en hoort”, zegt hij, waardoor de geest meer houvast krijgt om toegang te krijgen tot een bepaald idee of concept.

Deze extra benen zijn vooral belangrijk voor kinderen om te leren, maar ze kunnen volwassenen ook een voorsprong geven. Wiley en anderen maken zich zorgen dat het vervangen van handschrift door typen ernstige gevolgen kan hebben voor de manier waarop we allemaal leren en denken.

Wat kan verloren gaan als het handschrift afneemt

Het vervangen van pen en papier door schermen en toetsenborden kan duidelijke gevolgen hebben voor het vermogen van kinderen om de bouwstenen van geletterdheid – letters – te leren.

“Letterherkenning in de vroege kinderjaren is eigenlijk een van de beste voorspellers van latere lees- en rekenprestaties”, zei Vinci-Buhar. Zijn werk suggereert dat het proces van het leren schrijven van letters met de hand cruciaal is voor het leren lezen.

“Als kinderen brieven schrijven, zijn ze rommelig”, zegt ze. Terwijl kinderen oefenen met het schrijven van ‘A’, is elke iteratie anders, en die variabiliteit helpt hun conceptuele begrip van de letter te versterken.

Uit onderzoek blijkt dat kinderen letters beter leren herkennen door voorbeelden van variabel handschrift te zien dan door naar uniform getypte voorbeelden te kijken.

Het helpt oudere kinderen en volwassenen bij het ontwikkelen van hersengebieden die worden gebruikt bij het lezen, ontdekte Vinci-Buhar.

“Dit kan een manier zijn waarop vroege ervaringen zich daadwerkelijk vertalen in levensresultaten op de lange termijn”, zegt ze. “Deze visueel veeleisende, fijne motorische acties vormen neurale communicatiepatronen die erg belangrijk zijn voor later leren.”

Het elimineren van handschriftinstructie kan betekenen dat deze vaardigheden zich niet zo goed ontwikkelen, wat het vermogen van kinderen om later te leren kan belemmeren.

“Als jonge kinderen geen handschrifttraining krijgen, wat een geweldige hersenstimulatie is, zullen hun hersenen niet hun volledige potentieel bereiken”, zegt van der Meer. “Het is eng om na te denken over de mogelijke gevolgen.”

Veel staten proberen deze risico’s te vermijden door curatief onderwijs verplicht te stellen. Dit jaar is Californië begonnen met het eisen van basisschoolleerlingen om cursief te leren, en soortgelijke wetsvoorstellen passeren de staatswetgevers in verschillende staten, waaronder Indiana, Kentucky, South Carolina en Wisconsin. (Tot nu toe suggereert het bewijsmateriaal dat het handschrift er toe doet, en niet het gedrukte of cursieve lettertype.)

Langzaam en gegevensverwerking

Voor volwassenen is een van de belangrijkste voordelen van handschrift dat het ons simpelweg dwingt om te vertragen.

Tijdens een vergadering of lezing is het mogelijk om te typen wat je hoort. Maar vaak “verwerk je die informatie niet echt, je typt gewoon blindelings”, zegt van der Meer. “Als je met de hand aantekeningen maakt, kun je niet alles opschrijven”, zegt ze

De relatieve traagheid van het medium dwingt je om informatie te verwerken, trefwoorden of zinnen te schrijven en tekeningen of pijlen te gebruiken om ideeën uit te werken, zegt ze. “Je internaliseert de informatie”, zegt hij, waardoor deze in de hersenen blijft hangen.

Dergelijke verbindingen en integraties zijn nog steeds mogelijk tijdens het typen, maar ze moeten bewuster worden gemaakt. En soms wint vaardigheid. “Als je een lang essay schrijft, is het uiteraard veel praktischer om een ​​toetsenbord te gebruiken”, zegt van der Meer.

Toch maken sommige wetenschappers zich, gezien de lange geschiedenis van het gebruik van onze handen om betekenis in de wereld aan te geven, zorgen over de bredere gevolgen van het overbrengen van ons denken naar computers.

“We stoppen een groot deel van onze kennis, en breiden onze kennis uit, in andere apparaten, dus het is logisch dat we ons schrijven beginnen te doen met behulp van deze andere middelen”, zegt Balasubramaniam.

Het is mogelijk dat het onze geest kan bevrijden om andere vormen van moeilijk denken te doen, zegt hij. Of we kunnen een basisproces opofferen dat cruciaal is voor de meeslepende cognitieve ervaring die ons in staat stelt om ten volle te leren en te denken.

Balasubramaniam benadrukt echter dat we digitale hulpmiddelen niet hoeven te laten varen om de kracht van het handschrift te benutten. Tot nu toe suggereert onderzoek dat schrijven met een stylus op een scherm dezelfde hersenbanen activeert als inkt op papier. Hij zei dat het de beweging is die telt, en niet de uiteindelijke vorm.

Jonathan Lambert is een in Washington, DC gevestigde freelance journalist die zich bezighoudt met wetenschap, gezondheid en beleid.