Robotverpakte maaltijden arriveren in het diepvriesvoedselpad

Je zou kunnen denken dat maaltijden die in het bevroren gangpad van de supermarkt, bij Starbucks of in vliegtuigen terechtkomen, al vol zitten met robots, maar dat is zelden het geval. Werknemers zijn vaak veel flexibeler dan robots en kunnen productielijnen beheren die regelmatig wisselen van receptuur. Bovendien zijn bepaalde ingrediënten, zoals rijst of geraspte kaas, moeilijk te scheiden met robothanden. Dit betekent dat het overgrote deel van de maaltijden van herkenbare merken nog steeds veelal met de hand verpakt wordt.

De vooruitgang op het gebied van AI heeft de analyse echter veranderd, waardoor robots bruikbaarder zijn geworden op productielijnen, zegt David Griego, senior director engineering bij Amy’s.

“Voordat Silicon Valley erbij betrokken raakte, dacht de industrie veel meer: ​​’Oké, we gaan programmeren, de robot gaat dit en alleen dit doen'”, zegt hij. Voor een merk met zoveel verschillende gerechten was dat niet erg behulpzaam. Maar de robots die Griego nu aan de productielijn kan toevoegen, kunnen leren hoe het oppakken van een portie erwten anders is dan het oppakken van bloemkool, en kunnen hun nauwkeurigheid voor de volgende keer verbeteren. “Het is verbazingwekkend hoe ze zich kunnen aanpassen aan de verschillende soorten ingrediënten die we gebruiken”, zegt hij. Maaltijdverpakkingsrobots zijn ineens een stuk financieel zinvoller.

In plaats van machines rechtstreeks te verkopen, hanteert Chef een servicemodel, waarbij klanten een jaarlijkse vergoeding betalen voor onderhoud en training. Amy’s gebruikt momenteel acht systemen (elk met twee robotarmen), verspreid over twee van haar fabrieken. Een van deze systemen kunnen nu het werk van twee tot vier werknemers doen, afhankelijk van welke ingrediënten worden verpakt, zegt Griego. Robots verminderen ook de verspilling, omdat ze consistentere porties kunnen verpakken dan hun menselijke tegenhangers. Eenarmige systemen kosten doorgaans minder dan 135.000 dollar per jaar, zegt Rajat Bhageria, Chief Executive Officer van Kitchen.

Met deze voordelen in gedachten stelt Griego zich voor dat robots een steeds groter deel van het maaltijdassemblageproces zullen beheren. “Ik heb een visie”, zegt hij, “waarin het enige wat mensen zouden doen, systemen bedienen is.” Zij zorgen er bijvoorbeeld voor dat de containers met ingrediënten en verpakkingsmaterialen vol zijn en de robots doen de rest.

Robotchefs zijn de afgelopen jaren steeds bedrevener geworden dankzij kunstmatige intelligentie, en sommige bedrijven hebben beloofd dat robots die hamburgers omdraaien en gefrituurde nuggets restaurants kunnen redden. Maar veel van deze technologie is tot nu toe weinig toegepast in de restaurantindustrie, zegt Bhageria. Dat komt omdat fast-casual restaurants vaak maar één chef-kok nodig hebben die de grill bedient, en als een robot die persoon niet volledig kan vervangen omdat hij nog steeds toezicht nodig heeft, heeft het geen zin om hem te gebruiken. Bedrijven in verpakte maaltijden hebben echter een grotere bron van arbeidskosten die ze willen verlagen: het plateren en assembleren.

“Het zal voor onze klanten de grootste waar voor ons geld zijn”, zegt Bhageria.

Het idee dat flexibelere robots een bredere adoptie in nieuwe industrieën zouden kunnen betekenen, is geen verrassing, zegt Lerrel Pinto, die het General Purpose Robotics and AI Lab aan de New York University leidt en niet betrokken is bij Chef of Amy’s Kitchen.