Eeerder deze maand introduceerde het populaire lifestylemagazine een nieuwe ‘mode- en lifestyle-editor’ voor zijn grote volgers op sociale media. “Reem”, die op het eerste gezicht een vrouw van in de twintig leek met verstand van zowel mode als lifestyle, werd trots uitgeroepen tot “lid van het AI-enhanced team”. Dat wil zeggen, een neppersoon, gecreëerd door kunstmatige intelligentie. Reem zou productaanbevelingen doen aan de volgers van SheerLuxe – of, om het anders te zeggen, doen waarvoor SheerLuxe normaal gesproken iemand zou betalen. De reactie was volkomen voorspelbaar: woede, gevolgd door een haastige verontschuldiging. Je vermoedt dat Reem mogelijk geen kernlid van zijn redactieteam wordt.
Dit is slechts het laatste in een lange reeks van ‘opwindende AI-projecten’ die met verontwaardiging zijn ontvangen door de mensen die ze moesten enthousiasmeren. De Prince Charles-bioscoop in Soho, Londen, annuleerde in juni een vertoning van een film geschreven door kunstmatige intelligentie, nadat de vaste klanten daar heftig bezwaar tegen hadden gemaakt. Lego staat onder druk om een reeks door AI gegenereerde afbeeldingen te verwijderen die het op zijn website heeft geplaatst. Doctor Who begon te experimenteren met generatieve kunstmatige intelligentie, maar stopte daar al snel mee na een golf van klachten. Het bedrijf heeft de AI-hype geslikt, denkt dat het als innovatief zal worden bestempeld door erin te springen, en begrijpt het groeiende anti-AI-sentiment onder veel van zijn klanten niet helemaal.
Achter de tegenreactie schuilen een aantal zorgen over AI. Het meest ingrijpende is de impact ervan op menselijk werk: het belangrijkste effect van het gebruik van AI in veel van deze situaties is dat iemand de mogelijkheid wordt ontnomen om hetzelfde werk te doen. Dan is er nog het feit dat AI-systemen worden gebouwd door gebruik te maken van het werk van de mensen die ze moeten vervangen, die zijn opgeleid voor hun creatieve output, en dat zonder betaling. De technologie heeft de neiging vrouwen te seksualiseren, wordt gebruikt om namaak te maken, heeft ervoor gezorgd dat technologiebedrijven de klimaatdoelstellingen niet hebben gehaald en er wordt lang niet goed begrepen dat het de vele risico’s ervan kan beperken. Dit leidde begrijpelijkerwijs niet tot universele bijval. Zoals Hayao Miyazaki, directeur van Studio Ghibli, de wereldberoemde animatiestudio, zei: “Ik ben volledig geschokt… Ik heb sterk het gevoel dat [AI] is een belediging voor het leven zelf.”
Sommige leden van de anti-AI-beweging zijn teruggekeerd naar de naam ‘gekken’. Ik kom uit tech-kringen, waar Luddites als een belediging worden beschouwd – maar deze nieuwe beweging is trots op dat label. Zoals Brian Merchant, auteur van Blood in the Machine, opmerkt, kwamen de oorspronkelijke Luddieten niet onmiddellijk in opstand. In de eerste plaats zochten zij naar dialoog en compromis. En de nieuwe luddieten zijn op zoek naar dialoog en compromissen. De meesten begrijpen dat AI een blijvertje is; ze vereisen geen omkering, maar een meer redelijke en eerlijkere benadering van de invoering ervan. En het is gemakkelijk in te zien hoe ze succesvoller zouden kunnen zijn dan hun tegenhangers uit de 19e eeuw. De apocriefe Ned Ludd had geen sociale media. De overweldigde arbeiders waren gemakkelijker te negeren. Het internet is het beste organisatie-instrument in de geschiedenis.
Woede op AI-bedrijven leidt tot enkele onwaarschijnlijke allianties. Toen de Recording Industry Association of America onlangs twee AI-muziekgeneratiebedrijven aanklaagde wegens “schending van het auteursrecht op een bijna onvoorstelbare schaal”, gingen muzikanten en fans het internet op om hun steun te betuigen. “Ongelooflijk. AI-bedrijven steunen mij voor die verdomde platenlabels”, zei een componist. Oude argumenten worden terzijde geschoven nu de nieuwe dreiging van AI wordt aangepakt. De vijand van mijn vijand is mijn vriend, zoals het gezegde luidt.
Sommigen willen je laten geloven dat kunstmatige intelligentie een en al toeval is, helemaal ondersteboven, de volgende grote technologische revolutie die de mensheid zal bevrijden van de donkere tijden die we doormaken. Sprekers op de Future of Britain-top van het Tony Blair Institute, die een paar weken geleden werd gehouden, benadrukten waarom het opbouwen van kracht in AI “de enige optie is voor een toekomstgerichte Britse regering”. Daar zit een kern van waarheid in: AI is zeker veelbelovend. Die belofte is momenteel grotendeels een geloofsartikel, waarbij AI-leiders technologieën beloven die op zijn best nog jaren op zich laten wachten en in het slechtste geval onrealistisch zijn. Maar er is reden om aan te nemen dat er weinig realisme schuilt in de meer optimistische voorspellingen rond AI. Het zou, zoals AI-visionairen je willen laten geloven, de wereld echt kunnen veranderen.
De reactie wijst er echter op dat we de werkelijke schade van vandaag niet kunnen negeren om in de toekomst technologische gokken te kunnen wagen. Dit is de reden waarom bedrijven als Nintendo hebben gezegd dat ze geen generatieve kunstmatige intelligentie zullen gebruiken. Dat is de reden waarom gebruikers van Stack Overflow, een vraag-en-antwoord-website voor software-ingenieurs, massaal in opstand kwamen nadat het platform een deal had gesloten om OpenAI de inhoud te laten scrubben om zijn modellen te trainen: gebruikers verwijderden hun berichten of bewerkten ze om ze met onzin te vullen. Als gevolg hiervan begonnen mensen in de straten van San Francisco taxi’s zonder bestuurder aan te vallen, waarbij ze schreeuwden dat ze het voor mensen onmogelijk maakten om te werken.
Er staat vaak een groep demonstranten buiten de OpenAI-kantoren in San Francisco, die spandoeken met ‘Pause AI’ omhoog houden. Dit sentiment zal alleen maar groeien als AI ongereguleerd blijft. Het kan voor landen verleidelijk zijn om de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie als een wapenwedloop te beschouwen, om ongeacht de kosten door te gaan. Maar uit peilingen blijkt dat het grote publiek het een slecht idee vindt. AI-ontwikkelaars en mensen die de opkomende AI-industrie reguleren, moeten rekening houden met de groeiende AI-reactie.
-
Ed Newton-Rex is de oprichter van Fairly Trained, een non-profitorganisatie die generatieve AI-bedrijven certificeert die de rechten van makers respecteren, en de mede-oprichter van Jukedeck, dat kunstmatige intelligentie levert die muziek kan componeren en aanpassen.