Recensie: Even bijpraten over het geweldige eerstejaarsseizoen van Doctor Who en Ncuti Gatwa

Doctor who bestaat nu 61 jaar en bevat een groot aantal getalenteerde Britse acteurs, die elk op hun beurt een iconische rol op zich nemen. Ncuti Gatwa had dus een aantal hele grote schoenen te vullen toen hij de rol van de Vijftiende Dokter op zich nam. Nu het seizoen voorbij is en het vonnis is gevallen: Gatwa is meer dan opgewassen tegen de uitdaging en brengt sprankelende energie, charisma en een ultiem gevoel voor stijl in de rol. Hij zingt en danst ook, net als nieuwe vriend Ruby Sunday (Millie Gibson). Ze hebben een geweldige chemie op het scherm en Davies is in de beste vertelvorm. Kortom, het nieuwe seizoen is zoals altijd vooral fris en energiek en ik kijk nu al uit naar meer.

(Spoilers hieronder.)

Hier is een korte samenvatting voor degenen die de recentere seizoenen misschien niet hebben gevolgd. Dit is de tweede periode van Russell T. Davies als showrunner, nadat hij de serie in 2005 nieuw leven inblazen. Hij verspilde geen tijd met het introduceren van een paar nieuwe wendingen nadat hij zich opnieuw had aangemeld als showrunner. Toen het tijd werd voor Jodie Whittaker’s Thirteenth Doctor om te regenereren, verwachtten fans dat Gatwa in de hoofdrol zou verschijnen. In plaats daarvan werd de nieuwe Veertiende Dokter gespeeld door voormalig Tiende Dokter David Tennant, die herenigd werd met voormalig metgezel Donna Noble (Catherine Tate) voor drie specials.

De derde special heette “The Giggle”. Tijdens het climaxgevecht wordt de dokter neergeschoten. Maar in plaats van normale regeneratie, “bigenereert” de Veertiende Dokter, waardoor zowel de Veertiende Dokter als Gatva’s Vijftiende Dokter afzonderlijke fysieke entiteiten zijn. Tennants incarnatie kreeg een comfortabel pensioen bij Donna en haar familie, terwijl Gatva’s pas herstelde dokter op nieuwe avonturen vertrok.

In de kerstspecial, “Church on Ruby Road”, pikte Dr. Gatwa een nieuwe metgezel op: Ruby Sunday, een jonge vrouw die op kerstavond in een kerk werd achtergelaten en werd opgevoed door haar pleegmoeder. De goblins hebben een nieuwe pleegbaby, Lulubelle, ontvoerd om haar aan de Goblin King te voeren tijdens een ritueel offer, inclusief een nogal dwaas goblinlied. Ruby en de dokter bundelden hun krachten om haar te redden. Uiteraard besloot Ruby met hem mee te gaan voor nog een paar avonturen in de TARDIS. (Je kunt ons interview met Davies, Gatw en Gibson hier lezen.)

De Doctor en Ruby begonnen de boel met het redden van een groep pratende ‘ruimtebaby’s’ op een verlaten ruimtestation voor een babyboerderij, die werden geterroriseerd door de monsterlijke Bogeyman (gemaakt, naar het blijkt, van een echt ‘chassis’ oftewel snot). Een slim, op zichzelf staand concept dat nooit faalt, ondanks de charme van het zien van baby’s in gemotoriseerde kinderwagens die met Rube-Goldberg-achtige systemen werken om basistaken aan boord uit te voeren, maar het werkt goed als voorproefje op wat komen gaat.

Daarentegen is ‘The Devil’s Chord’ een klassiek Whovian-avontuur, waarin de Doctor en Ruby de wereld moeten redden van een machtig wezen genaamd Maestro (Jinkx Monsoon), het kind van de Toy Maker (de aartsschurk van ‘The Giggle’). “). Onbewust opgeroepen door een pianoleraar die het “duivelsakkoord” speelde in 1925, plunderde de Maestro het universum van de muziek, met de bedoeling niets dan Eolische tonen achter te laten. Dus wanneer de Doctor en Ruby in 1963 een opnamesessie van de Beatles onderbreken, zijn ze geschokt als ze de Fab Four een beslist ongeïnspireerd deuntje over de hond van Paul McCartney horen spelen, in plaats van een van hun toekomstige hits. Alles werkt in deze aflevering, van het maniakale gegiechel van Monsoon tot de geweldige outfits en de sluwe visuele terugroep naar Abbey Road albumhoes (om nog maar te zwijgen van de beroemde keyboardscène De grote). Bonuspunten voor het grote muzikale nummer aan het einde, waarbij gebruik wordt gemaakt van het natuurlijke talent van Gatva en Gibson.

De Bridgerton referenties gaan de vrije loop in het verrukkelijke ‘Rogue’, terwijl de Doctor en Ruby naar Regency England reizen om te ontdekken dat een groep ‘co-playing’ aliens op dezelfde bijeenkomst is neergestort. (De schurken vermoorden wie ze maar willen ‘spelen’ en nemen hun identiteit aan.) Ze worden bijgestaan ​​door een futuristische premiejager genaamd Rogue (Jonathan Groff), met wie de dokter een romantische vakantie heeft – alleen voor Rogue om zichzelf op te offeren om te redden Ruby, verbannen naar een onbekende alternatieve dimensie met de Chulduri.

‘Boom’ neemt het duo mee naar een door oorlog verscheurde planeet waar de slachtoffers streng worden gecontroleerd door een bedrijfsalgoritme, terwijl in ‘Dot and Bubble’ de Doctor en Ruby een gemeenschap van rijke jonge blanke mannen buiten de planeet proberen te redden van vleesetende naaktslakken. die de jongeren niet opmerken omdat ze hun leven letterlijk in een internetbubbel leiden. Is de metafoor een beetje zwaar? Ja, dat is zo, maar het is leuk om te zien hoe Lindy Pepper-Bean (Callie Cooke) door de buitenwereld probeert te navigeren zonder de hulp van een virtuele pijl die haar vertelt waar ze moet stappen.

(WAARSCHUWING: Grote spoilers voor “73 Yards” en de laatste twee afleveringen hieronder.)

Gatwa’s Doctor who het debuut viel een beetje samen met de opnames van het afgelopen seizoen Seksuele opvoedingdus twee afleveringen vertegenwoordigen wat Davies “Doctor-Lite” noemt, omdat Gatwa veel minder schermtijd heeft: “Dot and Bubble” en het op robijnen gerichte “73 Yards” – eigenlijk de eerste aflevering die Gatwa maakte, en een van de meest inventieve Doctor who afleveringen van de afgelopen jaren. Davies maakte voor dit angstaanjagende spookverhaal gebruik van Welshe volkshorror en voegde een vleugje fantasie toe aan de sciencefictionserie. De dokter en Ruby komen aan aan de kust van Wales, waar hij per ongeluk op een sprookjescirkel stapt en op mysterieuze wijze verdwijnt, net op het moment dat Ruby een mysterieuze oude vrouw op een verre klif ziet staan, gebarend en iets zeggend dat Ruby niet kan horen.

De verschijning volgt een verwarde Ruby de stad in, waarbij hij altijd 70 meter afstand houdt. De anderen kunnen de vrouw zien, maar telkens wanneer Ruby hen vraagt ​​om met haar te gaan praten om erachter te komen wat er aan de hand is, zien we hun gezichten veranderen, naar Rudy kijken en dan verschrikt wegrennen, volhoudend dat ze nooit meer iets met Ruby te maken willen hebben. . Dit is al tientallen jaren aan de gang. De TARDIS blijft verlaten op die klif in Wales, zonder spoor van de dokter. Ruby leeft haar hele leven met deze verschijning die haar achtervolgt en haar vervreemdt van iedereen tot wie ze zich om hulp wendt (inclusief haar eigen pleegmoeder en UNIT). Ze bedenkt wel hoe ze de verschijning kan gebruiken om een ​​kernramp te voorkomen. Op haar sterfbed verschijnt de spookachtige vrouw eindelijk voor Ruby – op welk punt Ruby terugflitst naar die eerste dag op de klif in Wales en haar jongere zelf met de dokter ziet. Deze keer slaagt de jonge Ruby erin de dokter te waarschuwen en te voorkomen dat hij de sprookjescirkel doorbreekt en alles weer normaal wordt.

Om te zeggen dat sommige fans door deze aflevering in de war en overstuur waren, zou een understatement zijn. Davies is tevreden met het onbeantwoord laten van alle belangrijke vragen. Wie is de vrouw? Wat zegt ze? We weten het nooit zeker, hoewel ik de spookachtige verschijning heb geïnterpreteerd als een tijdreis van Old Ruby aan het einde van haar leven om haar jongere zelf en de dokter te waarschuwen de feeëncirkel niet te verstoren en daardoor dingen op te lossen. Maar het is opzettelijk dubbelzinnig gelaten (Old Ruby en de verschijning worden gespeeld door verschillende actrices), en dat maakt deel uit van de blijvende kracht van de aflevering.

Het enige dat Davies zei was dat er ‘iets godslasterlijks’ gebeurde toen de dokter de cirkel verstoorde en Ruby ‘een leven van berouw moest leiden’ en iets goeds moest doen om alles weer rond te krijgen. Hij zei dat hij nooit zou onthullen wat de vrouw zei, omdat het een bron van afschuw was. “Het is aan jou om achterover te leunen en te denken: ‘Wel, wat kan iemand zeggen om een ​​moeder voor altijd van haar dochter te laten weglopen?'” zei hij. “Als je daarmee begint, kom je terecht in een echt horrorverhaal, de vreselijke dingen die daarbuiten worden gezegd.” Wat 73 yards betreft, dat is de afstand waarop het figuur in de verte verschijnt als ‘een waas, maar geen waas’. Het is ook de afstand van het perceptiefilter rond de TARDIS.

We kregen echter een antwoord op het mysterie van Ruby’s oorsprong in de laatste twee afleveringen, evenals een reis door Whovian-geheugen. Gedurende het seizoen manifesteren zich vreemde verschijnselen rond Ruby – het begint meestal te sneeuwen, alsof het de nacht was dat ze als baby in de steek werd gelaten, en soms horen we “Carol of the Bells” spelen. De dokter wendt zich tot UNIT voor hulp bij het analyseren van de korrelige VHS-beveiligingsbeelden van die nacht. Dit leidt tot de verschijning van The One Who Waits (vermeld in “The Giggle”), genaamd Sutekh, de God van de Dood. Sutekh was de grootste slechterik die in 1975 door de Vierde Dokter werd verslagen Piramides van Mars het verhaal.

In “Empire of Death” leren we dat Sutekh zich daadwerkelijk aan de TARDIS heeft gehecht en sindsdien de reizen van de dokter door de tijd, door elke incarnatie, heeft gevolgd. Hij ontketent zijn doodsstof om iedereen door de tijd heen te doden, waarbij hij alleen de dokter, Ruby en (aanvankelijk) voormalig metgezel Mel Bush (Bonnie Langford) spaart, die met de Zesde en Zevende Dokters reisden – vooral omdat Sutekh, ervan overtuigd, ook de afkomst van Ruby wil weten dat haar eigen moeder de sleutel in handen heeft om hem te verslaan.

De grap is gericht op Sutekh (en op ons), aangezien Ruby het nageslacht blijkt te zijn van volkomen normale tienerouders; Sutekhs veronderstelling dat ze belangrijk was, maakte haar belangrijk, wat tot alle mysterieuze verschijnselen leidde. (Davies nam deze beslissing omdat hij gefrustreerd was door de Star Wars-lokaas-en-schakelaar met betrekking tot Rey’s afkomst in de onderwijstrilogie – zogenaamd onbelangrijk in De laatste Jedi maar geopenbaard als de kleindochter van keizer Palpatine in De opkomst van Skywalker.) De dokter verslaat Suteh opnieuw en iedereen die in stof veranderde, wordt op magische wijze teruggebracht. Ruby ontmoet haar biologische moeder en besluit haar biologische vader te zoeken terwijl de dokter zonder haar verder gaat.

Het is een prima Whovian-finale van een uitstekend seizoen dat grotendeels stand houdt. Wat is de toekomst voor Gatwa’s dokter? We zullen moeten afwachten, maar Gibson zal naar verwachting volgend seizoen terugkeren – Davies zei dat haar verhaal nog niet voorbij is – hoewel we ook een nieuwe sidekick krijgen, gespeeld door Varada Sethu. Je zou verwachten dat er in de toekomst meer Toymaker-nakomelingen zullen verschijnen. En Ruby’s eigenzinnige buurvrouw, mevrouw Flood (Anita Dobson), is duidelijk niet wat ze lijkt, en breekt aan het einde van de finale de vierde muur om ons te vertellen dat het verhaal van de dokter zal eindigen in “absolute terreur”. Dus business as usual. Daarvoor zijn we hier.

Alle afleveringen Doctor whoHet veertiende seizoen wordt nu gestreamd op Disney+.