Er zijn twee gedachtegangen als het gaat om beginnende quarterbacks. Sommigen vinden het beter om te gaan zitten en te leren van de veteranen, terwijl anderen het recht vinden om meteen te spelen. Voor mij hangt het af van de speler en de situatie die hij erft.
Neem bijvoorbeeld Joe Burrow. Burrow was duidelijk klaar om als rookie te spelen (hij leidde de NFL in tien wedstrijden), maar de Bengals hadden nog niet het talent om zich heen, vooral niet op de aanvallende lijn. Burrow’s rookie-campagne eindigde vroegtijdig nadat hij een seizoensafhankelijke blessure opliep.
De speelervaring van dat seizoen wierp echter onmiddellijk zijn vruchten af voor Burrow en de Bengals, aangezien Cincinnati het jaar daarop naar de Super Bowl ging. Niet alle situaties eindigen echter zo. Vraag dat maar aan Robert Griffin III, die een fantastisch rookiejaar beleefde, maar nooit meer dezelfde was nadat hij aan het einde van dat seizoen een ernstige blessure opliep.
Als je van plan bent een beginnende quarterback te starten, is het van cruciaal belang om hem in de best mogelijke positie te plaatsen om te slagen. Dat is iets wat de Patriots en Bears momenteel proberen te doen met wie ze ook selecteren tijdens de draft van april, of het nu Caleb Williams, Drake May of Jaden Daniels is.
Hoewel geen enkele situatie perfect is, is dit ongeveer net zo goed als mogelijk als je een beginnende quarterback bent. Ze staan al op de lijst van de beste rookie quarterback-situaties in 2000. Laten we eens kijken waar ze op de lijst staan.
10. 2012Washington
NFL-fans mogen het jaar dat Robert Griffin III in 2012 had niet vergeten. Het was simpelweg een van de betere rookie-campagnes in de geschiedenis van de competitie. Het is jammer dat het eindigde toen Griffin een carrièreveranderende blessure opliep.
Griffin ging dat jaar met 9-6 als starter. Hij gooide vijf keer meer touchdowns dan onderscheppingen, terwijl hij zich ook haastte naar 815 yards en zeven touchdowns. Griffin werd aangevuld door collega-rookie Alfred Morris, die zich haastte voor 1.613 yards en 13 touchdowns. Washington’s aanval dat seizoen omvatte ook veteraan Santana Moss en linkse tackle Trent Williams, die werd genoemd in de eerste van zijn 11 Pro Bowls dat seizoen.
Gemiste verdediging is de grootste reden waarom Washington zo laag staat. Hij eindigde het reguliere seizoen op de 32e plaats in de rode zone-efficiëntie en werd verslagen door Seattle in de eerste ronde van de play-offs. De afhankelijkheid van Washington van Griffin voor het spelmaken heeft er ook toe bijgedragen dat ze niet hoger op de ranglijst stonden. Die verslaving speelde ook een rol bij zijn seizoensafhankelijke blessure.
Cleveland startte met 0-1-1 voordat Baker Mayfield de geblesseerde starter Tyrod Taylor verving tijdens de derde wedstrijd van de Browns. Mayfield leidde die avond een comeback-overwinning op de Jets in wat een voorproefje was van de dingen die dat seizoen zouden komen.
Mayfield won dat seizoen zes van zijn dertien starts, een opmerkelijke prestatie gezien het feit dat de Browns de voorgaande twee seizoenen 1-31 waren geworden. Hij maakte optimaal gebruik van een aanval met collega-rookie Nick Chubb, veteraan Jarvis Landry, tight end David Njoku en Pro Bowl-linkerwachter Joel Bitonio.
De verdediging was niet erg goed, maar de Panthers van 2011 hadden veel talent in de aanval, onder leiding van rookie quarterback Cam Newton. Newton nam een aanval in Carolina over met twee getalenteerde running backs in DeAngelo Williams en Jonathan Stewart, Pro Bowler Steve Smith Sr., tight end Greg Olsen en Pro Bowl-centrum Ryan Khalil.
Newton profiteerde ten volle van zijn situatie. Terwijl de Panthers in 2011 op 6-10 eindigden, droeg Newton zijn steentje bij door slechts de tweede quarterback in de geschiedenis van de NFL te worden die minstens twintig touchdowns scoorde en nog minstens tien touchdowns scoorde in hetzelfde seizoen. Zijn veertien haastige touchdowns waren het seizoensrecord voor een quarterback, totdat Jalen Hurts van de Eagles dit in 2023 brak met vijftien.
7. 2024 Patriotten
Wie volgend jaar voor de Patriots begint, zal een behoorlijke secundaire speler hebben die momenteel bestaat uit KJ Osborne, JuJu Smith-Schuster, Kendrick Bourne, running backs Rhamondre Stevenson en Antonio Gibson en running backs Hunter Henry en Austin Hooper. De aanvalslinie heeft echter wat werk nodig, aangezien ze momenteel door het Pro Football Network worden gerangschikt als de 30e beste eenheid in de competitie.
New England zou volgend seizoen defensief solide moeten zijn, wat iedereen die terugkomt voor de Patriots zal helpen. Maar het feit dat de Patriots in het ultracompetitieve AFC East spelen, was een belangrijke reden waarom de huidige quarterback-situatie van de Patriots niet hoger scoort.
Op papier omsingelde Houston CJ Stroud niet met bijna evenveel hulp als de andere teams op deze lijst. Maar de Texanen hebben duidelijk iets goed gedaan, want Stroud had het beste rookieseizoen aller tijden voor een quarterback.
Om te beginnen werd Stroud bijgestaan door een verdediging die uitblonk onder eerstejaarscoach DeMeco Ryans. Aanvallend profiteerde Stroud van het spelen in een systeem dat zijn sterke punten benutte. Stroud had ook een solide groep ontvangers, onder leiding van Nico Collins, Tank Dell en tight end Dalton Schultz.
5. Beren uit 2024
Ik kwam in de verleiding om Chicago hoger te plaatsen, maar ik kon niet voorbij het recente gebrek aan succes van de Bears komen. Eén ding is echter duidelijk: de Bears hebben hun volgende quarterback in een betere positie gebracht om te slagen dan hun laatste starter, Justin Fields.
De Bears hebben onlangs de oude Chargers tight end Keenan Allen, Pro Bowl running back D’Andre Swift en veteraan tight end Gerald Everett overgenomen. Chicago’s overtreding omvat ook DJ Moore, die vorig seizoen 96 passes voor 1.364 yards en acht touchdowns ving.
In tegenstelling tot New England heeft Chicago een solide aanvalslinie zolang het gezond kan blijven. Verdedigend zijn de Bears ook redelijk goed in vorm, met Montez Sweat, Tremaine Edmunds en de recentelijk aangekochte Kevin Byard die aan die kant van de bal staan.
4. Opladers voor 2020
Vóór Strouds monsterseizoen 2023 was het seizoen 2020 van Justin Herbert het meest productieve rookie-passageseizoen ooit. Herbert profiteerde optimaal van een aanval, waaronder onderscheppingen door Keenan Allen, Mike Williams en de veelzijdige running back Austin Ekeler. Het geheime wapen van Herbert dat jaar was Hunter Henry, die 60 passes voor 613 yards en vier touchdowns ving in zijn enige seizoen bij Herbert.
Helaas voor Herbert had de verdediging van de Chargers te veel lekkages die bijdroegen tot zeven verliezen met zeven punten of minder. Die verliezen leidden er uiteindelijk toe dat de Chargers de play-offs verloren met een record van 7-9.
De blessure van Tony Romo zorgde ervoor dat de toenmalige rookie Dak Prescott in week 1 in de basisopstelling kwam. Prescott speelde echter niet als rookie, verdiende de onderscheiding Offensive Rookie of the Year en hielp de Cowboys het franchiserecord te evenaren met 13 overwinningen in het reguliere seizoen.
Prescott speelde dat jaar uitstekend, maar hij had hulp. Ezekiel Elliott, ook een rookie dat jaar, won zijn eerste van twee meeslepende titels en had bijna 2.000 werven voor alle doeleinden. Het ontvangende korps van Dallas werd geleid door franchiseleden Dez Bryant en Jason Witten. Bij de aanval van de Cowboys was ook Cole Beasley betrokken, die destijds een van de beste spelers in de NFL was.
De Cowboys hadden ook de vijfde scorende verdediging van de competitie, onder leiding van All-Pro linebacker Sean Lee.
De Seahawks gingen naar de tweede ronde van de play-offs twee jaar voordat Russell Wilson in 2012 arriveerde. Maar quarterback-spel ontspoorde de hoop op de play-offs van Seattle in 2011, waardoor de Seahawks Wilson in de derde ronde van de draft van dat jaar versloegen.
Het ontvangende korps van Seattle was niet geweldig, maar wel diep, onder leiding van Sidney Rice en Golden Tate. Wat Wilson echt hielp, was dat hij All-Pro achter Marshawn Lynch en de best gerangschikte verdediging van de competitie tot zijn beschikking had. Wilson benutte die sterke punten in een succesvol rookieseizoen met onder meer overwinningen op RGIII en Washington.
Ben Roethlisberger zei zelf dat de Steelers een te goed team waren om hem te kunnen selecteren met de 11e overall keuze in de ’04 draft. Pittsburgh bevond zich in die positie na een 6-10 overwinning vorig seizoen, grotendeels als gevolg van een omzetgevoelige passingsaanval, een slaperwedstrijd en een jonge secundaire.
Pittsburgh versterkte zijn selectie buiten het seizoen door voormalige Eagles-running-back Duce Staley te contracteren om samen te werken met de toekomstige Hall of Fame-running-back Jerome Bettis. Staley kende een sterke start van het jaar voordat een blessure hem afremde. Bettis nam het vanaf daar over en genoot van een Pro Bowl-seizoen.
Naast een sterk loopspel had Roethlisberger een solide ontvangend korps onder leiding van Hines Ward, Plaxico Burress en Antwaan Randle El. De aanvalslinie wordt verankerd door de toekomstige Hall of Fame-bewaker Alan Faneca.
Verdedigend eindigden de Steelers als eerste in de NFL in toegestane punten, grotendeels dankzij het verbeterde spel van tweedejaars veiligheid en toekomstige Hall of Famer Troy Polaamlu.
De Steelers wonnen dat jaar een record van 15 AFC-wedstrijden, en Roethlisberger ging met 12-0 als Pittsburgh’s startende quarterback tijdens het reguliere seizoen.