Terwijl veel ogen gericht zijn op de ruimte terwijl de ruimte zich ontwikkelt tot een bloeiend zakelijk ecosysteem, houdt Radical de zaken een beetje dichter bij de aarde – maar niet te dichtbij. Het op zonne-energie werkende vliegtuig op grote hoogte wil slagen waar Facebook’s beroemde Aquila faalde door de technologie te perfectioneren en meer markten te omarmen.
Het is moeilijk te geloven dat het ambitieuze plan van Facebook om vliegtuigen op zonne-energie te gebruiken om internettoegang te bieden tot afgelegen locaties tien jaar geleden begon. Maar ook al werden die dromen in duigen gevallen toen het project mislukte, het concept bleef intact.
Ultralichte vaartuigen in de stratosfeer kunnen in theorie vrijwel voor onbepaalde tijd in de lucht blijven door hun propellers via zonnepanelen aan te drijven. Vul het met sensoren, telecommunicatieapparatuur of iets anders, en je hebt een veelzijdig, mobiel bezit dat niet wordt gehinderd door orbitale mechanica of chaotische weerpatronen.
Radicale CEO James Thomas suggereerde dat de technologie simpelweg nog niet klaar was.
“Er is al heel lang interesse in deze high-end vliegtuigen”, vertelde hij in een interview aan TechCrunch. “Het is geen nieuw idee, maar de afgelopen jaren zijn veel ondersteunende technologieën echt volwassen geworden: batterijen, zonne-energie en zelfs geavanceerde computers. Kijk eens waar we nu staan met batterijtechnologie: we zitten bijna op 2x [of Aquila’s]. Dat plaatst ons in een heel sterke positie.”
De in Seattle gevestigde startup heeft een startkapitaal van 4,5 miljoen dollar opgehaald om het van een klein demonstratievliegtuig, waarmee het onlangs 24 uur lang met succes heeft gevlogen, om te bouwen tot een volwaardig vliegtuig. Dit vaartuig op ware grootte zou een spanwijdte hebben van ongeveer 30 meter, maar zou “zo veel wegen als een persoon”, wat volgens mij 100 tot 200 pond betekende.
De oprichters van Radical houden een demonstratievliegtuig onder de maat.
Vliegtuigen de stratosfeer in krijgen is het voornaamste doel van Radical, maar dat weerhoudt hen er niet van om mogelijke gebruiksscenario’s te onderzoeken.
“We denken aan wat we ontwikkelen als een platform voor duurzame luchtinfrastructuur”, zei hij, maar voor gebruiksscenario’s waarbij een orbitaal bezit niet praktisch is. Zo kunnen er bijvoorbeeld eenmaal per uur orbitale beelden verschijnen van gebieden die het risico lopen op bosbranden – te langzaam voor een snelle reactie. Maar een vliegtuig op grote hoogte zou wekenlang 24/7 live monitoring kunnen bieden, of zelfs van locatie kunnen veranderen om nieuwe bedreigingen op te sporen.
Op het gebied van telecommunicatie heeft Starlink, hoewel het zich snel ontwikkelt als oplossing voor connectiviteit in afgelegen gebieden, belangrijke beperkingen, zoals de behoefte aan nauwkeurige grondinfrastructuur. Er zijn veel gevallen waarin een vliegend 5G-station een betere keuze is (hoewel je de backhaul nog moet uitwerken).
Radical was een van mijn vroege 2023 Y Combinator-keuzes, en destijds schreef ik:
Ik heb het idee altijd aantrekkelijk gevonden, maar ik heb er nog geen bedrijfsmodel voor gevonden. Overal verbonden zijn kan een grote nieuwe onderscheidende factor zijn voor mobiele netwerken, en ik durf te wedden dat satellieten nuttig zullen zijn, maar duur en overbelast. Waarom geen gigantische zeilboot? Het is net zo raar, maar ik waardeer de ambitie.
Blijkbaar had ik gelijk!
Een mooi voordeel van werken in de stratosfeer, zo merkte Thomas op, is dat je aanzienlijk minder regeldruk hebt. Boven het nauw bewaakte stedelijke en commerciële luchtruim is het veel eenvoudiger te bedienen en sneller goedkeuring te verkrijgen.
Radical is niet het enige bedrijf dat zich met dit probleem bezighoudt; Het AALTO-project bij Airbus heeft tot doel een soortgelijke leemte in de telecommunicatiedekking op te vullen, en het veel grotere platform van Skydweller (slechts 600 kilogram aan batterijen) wil een rol spelen in toezicht en inlichtingen via een partnerschap met Palantir.
Thomas zei dat hun voordeel voortkomt uit een nauwe relatie met de bedrijven waarmee ze samenwerken, die ‘echt met het systeem willen samenwerken’. Het is dus geen one-size-fits-all platform, maar het is ook niet exclusief op maat gemaakt – het hangt af van de klant (hoewel hij ze klanten noemde, ze zijn nog niet het betalende type; het bedrijf is pre-inkomsten).
Voorlopig is het doel om binnen de komende twaalf maanden de lucht in te gaan, te bewijzen dat een vliegtuig van volledige grootte kan vliegen en hen in staat te stellen mogelijk geld te gaan ontvangen.
De startronde werd geleid door Scout Ventures, met aanvullende financiering van investeerders, waaronder Inflection Mercury Fund en Y Combinator.