Peter Higgs: De natuurkundige die het Higgs-deeltje theoretiseerde, stierf op 94-jarige leeftijd

Natuurkundige Peter Higgs in Italië in 1996

Leonardo Cendamo/Getty Images

De revolutionaire theoretisch natuurkundige Peter Higgs is op 94-jarige leeftijd overleden. Higgs’ werk, waarin hij uitlegde hoe elementaire deeltjes hun massa krijgen, leverde hem in 2013 de Nobelprijs op en vormde een belangrijk ingrediënt in het standaardmodel van de deeltjesfysica. Hij stierf op 8 april in zijn huis in Edinburgh, VK, na een korte ziekte.

In 1964 deed Higgs, terwijl hij als docent aan de Universiteit van Edinburgh werkte, een voorspelling die een enorme impact zou blijken te hebben op de wereld van de natuurkunde: hij postuleerde het bestaan ​​van een veld dat het universum doordrong en dat massa gaf aan deeltjes kort na de massa. oerknal. Dit veld zal geassocieerd worden met zijn eigen deeltje, dat later het Higgsdeeltje werd genoemd.

Het Higgsdeeltje werd een fundamentele voorspelling van het standaardmodel van de deeltjesfysica, ook wel het ‘Goddeeltje’ genoemd – een bijnaam die Higgs zelf ‘een ongelukkige mix van theoretische natuurkunde en slechte theologie’ noemde in een interview uit 2017. Nieuwe wetenschapper.

Na jarenlang zoeken naar bewijs voor het Higgsdeeltje werd het uiteindelijk in 2012 ontdekt in het deeltjesfysica-laboratorium van CERN in Zwitserland. Een jaar later ontving Higgs de Nobelprijs, een van de vele prijzen en onderscheidingen die hij voor zijn werk ontving.

De ontdekking van het Higgsdeeltje wordt doorgaans aangehaald als het belangrijkste werk van de Large Hadron Collider, maar markeerde ook het begin van een vreemde tijd in de deeltjesfysica – met alle deeltjes voorspeld door het Standaardmodel, wat nu? Higgs zelf hoopte dat we botsers konden gebruiken om deeltjesfysica te verbinden met kosmologie en de zoektocht naar donkere materie, maar die vragen blijven open.

Zelfs na zijn pensionering in 1996 bleef Higgs natuurkundeconferenties bijwonen en samenwerken met collega’s en studenten. Hij had het vaak over supersymmetrie, een raamwerk voor de natuurkunde waarin elk bekend deeltje een corresponderende partner heeft met een andere spin. Als we in een supersymmetrisch universum leven, zouden er nog veel meer deeltjes te ontdekken zijn.

Onderwerpen: