Juana Summers van NPR praat met de Amerikaanse marathonlopers Connor Mantz en Clayton Young over de uitdagingen van de marathon van Parijs en hun langdurige vriendschap op en naast het hardloopparcours.
Juana Summers, gastheer:
Morgenochtend komen de snelste marathonlopers ter wereld samen in het Grand Hotel de Ville. Dat is het stadhuis van Parijs, gelegen aan de oevers van de Seine. En hardlopers volgen de loop van de rivier door de stad voordat ze naar Versailles gaan en weer terug. Zes Amerikanen zullen de marathon lopen, drie mannen en drie vrouwen. En voordat ze naar Parijs vertrokken, ontmoette ik twee van de snelste mannen in de VS, oude trainingspartners en vrienden: Clayton Young en Connor Mantz.
Clayton Young: Er zijn maar heel weinig mensen die mij zo goed kennen als Conner, omdat we samen duizenden kilometers hebben gelopen. En zo hebben we vaak geweldige gesprekken.
CONNER MANTZ: Het is erg nuttig om iemand te hebben met wie ik kan praten. En als ik een slechte training of een slechte race heb, doet Clayton het goed, dat werkt erg motiverend.
Jongeman: Ik maak vaak grapjes, weet je, ik heb geen vrienden. Ik heb alleen mijn hardloopvrienden omdat ik – mijn sociale beker vol is.
Zomer: De twee vrienden ontmoetten elkaar voor het eerst in 2017 tijdens het hardlopen aan de Brigham Young University.
Young: Ik herinner me dat ik terugkeek op deze race omdat we met een roedel van 15 tot 20 mensen waren. Hij was net terug van een zending voor de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, en hij had waarschijnlijk, weet je, 20 tot 30 pond overgewicht, maar hij bleef gewoon volhouden.
MANTZ: En ik bleef ongeveer 7,5 kilometer bij hen, ik kon dit tempo niet volhouden.
YOUNG: En ik denk dat ik toen voor het eerst echt begon te ontdekken hoe trots Conner is.
Zomer: We spoelen zeven jaar vooruit en de twee voltooiden de Olympische Trials-marathon in februari binnen een seconde van elkaar, met een gemiddeld tempo van 4 minuten en 56 seconden per mijl. En zelfs terwijl ze in dat ongelooflijke tempo liepen, was het moeilijk om hun kameraadschap en kameraadschap tijdens die marathon te missen.
YOUNG: Eigenlijk is er een moment in de NBC-uitzending waarop Conner zich omdraait en hij haar hand vasthoudt. En ik vraag me af: wat heb je nodig, Conner? Wil je bijvoorbeeld een fles water voor mij? Wil je nog iets anders? En ik besefte eindelijk dat ze een high-five wilde. En dus geef ik hem deze high-five, en het is waarschijnlijk de meest slordige high-five die je ooit op de nationale televisie zult zien.
Mantz: Ik nam de leiding omdat ik dacht: als ik me goed genoeg voel, denk ik dat ik naar de Olympische Spelen ga…
YOUNG: En dus zijn het alleen Connor en ik, nog zo’n 35 kilometer, nog maar vier kilometer te gaan.
MANTZ: Het was zo’n – ik weet het niet – grappig moment. Het voelde als een race met Clayton en het was best bijzonder.
YOUNG: En toen werd het publiek in Orlando zo luidruchtig. En we renden zij aan zij over dit thuistraject, deze laatste halve mijl naar de finish.
MANTZ: Clayton moedigde me de hele weg aan, schreeuwde alleen maar en moedigde me aan.
Jongeman: Met nog ongeveer 30 meter te gaan, duwt Conner wanhopig deze kleine stijging voort.
MANTZ: Ik ging tot het einde en probeerde hem te verslaan omdat het een race was.
Jongeman: En ik stak mijn hand uit en Conner kwam als eerste over de streep. En…
Mantz: Je ziet ons over de finish komen en dan knuffelen, en het was…
Young: En het was dit surrealistische moment.
Zomertijd: Hun volgende grote moment is natuurlijk morgen hier in Parijs tijdens die epische tour door de stad, langs de Tuilerieën en de Eiffeltoren.
Young: We krijgen de grote rondleiding. Het is behoorlijk ongelooflijk. Sterker nog, ik mocht mijn eerste internationale vlucht naar Parijs nemen om op de cursus te kunnen trainen. Ik rende naar Versailles, door deze prachtige straten door deze kleine, schilderachtige stadjes, en rende toen helemaal terug, maakte een lus rond de Eiffeltoren en eindigde toen bij Hotel de Invalides.
Maar het parcours zal zwaar zijn. Ik ga niet liegen. Ik heb bijvoorbeeld vijf of zes dagen achter elkaar op dat parcours getraind, en het is erg heet. Het is erg vochtig in augustus in Parijs. Maar bovenal is het parcours erg heuvelachtig en behoorlijk technisch.
Zomer: hoeveel uitdaging zal de hitte zijn? Ik bedoel, het is een scenario waarin het misschien warmer en vochtiger is dan tijdens een proef in Orlando in februari. Hoeveel zorg bestaat er om onder zulke omstandigheden te kunnen concurreren?
MANTZ: Ik maak me er behoorlijk zorgen over, omdat de hitte en vochtigheid voor 99% van ons hardlopers destructief kunnen zijn. Maar Clayton zal waarschijnlijk geen probleem hebben, want hij ziet eruit alsof hij in de heetste omstandigheden kan rennen en het goed doet. Het heeft geen invloed op hem.
YOUNG: Als ik denk aan het proces en hoe warm en vochtig het was en – weet je, het zou in Parijs hetzelfde of erger moeten zijn. En het kan zenuwslopend zijn, maar eerlijk gezegd: hoe heuvelachtiger, hoe vochtiger en hoe warmer het is, hoe groter de kans dat Conner en ik zullen concurreren. We hebben ons heel hard voorbereid op de Olympische Trials, en we hebben een methode voor onze waanzin, om eerlijk te zijn, en we hebben veel sauna- en hitteacclimatisatietraining gedaan. En ik denk dat we ons spel sindsdien alleen maar hebben opgevoerd, en ik denk eerlijk gezegd dat het alleen maar inspeelt op onze sterke punten.
Zomer: Ik ben wel nieuwsgierig. Waarom denk je dat? Waarom denk je dat een parcours als Parijs iets is dat in jouw voordeel speelt in het competitieve veld van de marathonlopers voor mannen?
Young: Weet je, Conner en ik stonden in de jaren zestig op de ranglijst. En dus zullen veel mensen ernaar kijken en zeggen: weet je, Conner en Clayton hebben echt geen kans. Maar als je echt eens onderzoekt hoe die ranglijsten op basis van tijd tot stand komen – en veel van die tijden spelen zich af in pannenkoek-flat-cursussen onder perfecte en ideale omstandigheden. Maar eerlijk gezegd, weet je, het is nog ver verwijderd van hoe Parijs eruit zou zien.
MANTZ: Ja. De heuvels spelen in mijn voordeel. Maar de hitte en vochtigheid zullen veel in het voordeel van Clayton spelen, en ik denk dat we daarom op zo’n goede plek zitten vergeleken met veel van onze concurrenten.
Zomer: We praten met Connor Mantz en Clayton Young. Bedankt allebei, en veel succes in Parijs.
MANTZ: Bedankt dat je ons hebt, Juana.
Young: Bedankt dat je ons hebt.
Copyright © 2024 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek voor meer informatie de pagina’s Gebruiksvoorwaarden en Toestemmingen op onze website www.npr.org
NPR-transcripties worden geproduceerd door een NPR-contractant met een spoeddeadline. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. De audio-opname is de authentieke opname van de programmering van NPR.