Het was een drukke week voor de Montreal Canadiens. Cynici zeiden dat dit de week zou zijn waarin ze uit de play-offjacht vielen. Na overwinningen op de Avalanche en Devils was het echter een week die plotseling verraste.
Boston was de laatste test. Het meedogenloze schema haalde de Canadiens echter uiteindelijk in, omdat ze defensief slecht waren toen de Bruins hen met 9-4 vernietigden.
Wilde paarden
Met blessures aan het begin van het seizoen van Kirby Dach en Alex Newhook, was de grootste zwakte van de Canadiens dit seizoen geen tweede lijn om de zaak te helpen. Na de blessure van Dach was Sean Monahan duidelijk de op een na beste centrum van de club, maar hij had niemand die hem complimenteerde.
Eindelijk lijkt de club een andere lijn van respect te hebben. Deze week heeft Monaghan rondgehangen met Joel Armia en Joshua Roy, en ze zijn geweldig. Wat interessant is, is dat het niet zou werken met alleen Monaghan en het leger. Ze hadden Roy nodig om mee te vechten.
Er zijn momenten waarop een duo kan slagen. Een voorbeeld hiervan zijn Nick Suzuki en Cole Caufield, die succes hebben gehad, ook al konden ze tot voor kort geen derde vinden om zich bij hen aan te sluiten. Ze zijn beter als trio met Juraj Slafkovski, die dramatisch vooruit gaat, maar ze slaagden er ook zonder de derde.
Niet Monahan en Armia. In het begin van de eerste periode was het Army dat voor de grote doorbraak zorgde. Daarna werkten Roy en Monahan samen voor een geweldige kans. Dat leverde een machtsspel in Montreal op waarbij de Canadiens scoorden.
Het doelpunt werd gescoord door Caufield, die nog steeds hot is. Het zijn nu vijf wedstrijden op rij met een doelpunt voor Caufield, die zijn score de afgelopen maand aanzienlijk heeft verbeterd. Caufield is nu op weg voor een seizoen met 29 doelpunten. In november was hij op tempo voor 15 doelpunten.
Caufield heeft een geweldig schot, maar de laatste tijd worden veel van zijn doelpunten van dichtbij gescoord. Als Caufield dit onderdeel aan zijn score toevoegt, in plaats van alleen lasers vanaf 6 voet, zal hij op de lange termijn een betere doelpuntenmaker worden. Het is waar dat elke doelpuntenmaker van 40 doelpunten ook een paar goedkope aanrakingen heeft, zoals zijn 1-0-marker.
Ontvang het laatste nationale nieuws. Het wordt elke dag naar uw e-mailadres verzonden.
Als de eerste linie van de Canadiens sterk blijft en ze een tweede linie toevoegen, zou dat alles veranderen. Het lijkt onderweg te zijn. Nog steeds in de eerste periode is het Roy met een absoluut perfecte pass over de verdedigers naar Army voor een gemakkelijke voorzet. Roy is een NHL-speler. Hij is gearriveerd.
Het begint op een hockeyteam te lijken. Voeg daaraan toe dat Mesar en Beck uitstekende juniorseizoenen hebben gehad, en er is reden voor meer optimisme dit jaar dan vorig jaar. Newhook was een solide vleugelspeler voor Montreal toen hij goed op tempo was met 24 doelpunten. Bovendien hebben de Canadiens één hoge keuze in de eerste ronde in 2024 en twee keuzes in de eerste ronde in 2025.
Laat dit ding een jaar of twee marineren. Het lijdt geen twijfel dat er geen supersterren in deze mix zitten, en het zou zeker opmerkelijk zijn voor de organisatie als ze er één zouden kunnen vinden, maar één tot en met twaalf aanvallers, dit komt samen.
Wilde Geiten
Het was een zeldzame, ellendige nacht voor Samuel Montembeault. Hij is een rots dit seizoen. Sterker nog, alle drie de doelverdedigers van Canadiens staan dit jaar in de top vijf van Games Stolen. Deze echter niet, want Montembeault stond vijf doelpunten toe in de eerste 23 schoten die hij tegenkwam.
Montembeault kon simpelweg geen snelle schoten tegenhouden, of de juiste beslissingen nemen van dichtbij. Aan het begin van de wedstrijd gaf hij een krachtige klap recht in het gezicht. Het was geen schittering. Het raakte hem recht in het masker. Het was duidelijk dat de kogel haar pijn deed.
Daarna was hij niet gelijk. De Canadiens hebben defensief de laatste twee wedstrijden niet gelijk gehad. Ze werden een tijdje strakker, maar lieten zes in Ottawa en negen in Boston de reis afsluiten.
De Canadiens hadden gewoon niet de energie om te verdedigen met de inzet die nodig was tegen een club als Boston. Negen lijkt misschien verschrikkelijk, maar het was eigenlijk al om zes uur voorbij. Daarna waren de Bruins enthousiast om hun statistieken te verbeteren, en Montreal vond dat niet zo erg. De intensiteit van Boston is helemaal niet afgenomen.
Het is een lang seizoen. Dit was de vijfde wedstrijd van de Canadiens in acht nachten. Het was een vermoeid team dat aan het einde van een veeleisende rit losliet. Deze zegt net zoveel over het talentniveau van het team als een overwinning op Colorado of twee overwinningen op de Jets. Het is een lang seizoen en elk team heeft zware nachten als de tank leeg is, maar je tegenstander klaar is om te brullen.
Wilde kaarten
Canadiens talent Lane Hutson lijkt een flinke boost aan zelfvertrouwen te hebben gekregen dankzij een dominante prestatie op de Wereldkampioenschappen junioren in Zweden. Hutson leidde het toernooi in ijstijd en leidde de VS naar een gemakkelijke overwinning op de gouden medaille op de gastheren.
Sinds zijn terugkeer naar Boston University speelde Hutson in drie wedstrijden met zeven punten. Hij had vrijdagavond een dominant optreden in Burlington toen de Terriers de Vermont Catamounts met 5-1 versloegen. Hutson controleerde de wedstrijd met vier assists.
Vorig seizoen brak Hutson het verdedigingsrecord van Brian Leetch op de universiteit, dat al in de jaren tachtig standhield. Dit seizoen ligt Hutson dat enorme tempo ver voor.
Hutson had 48 punten in zijn eerste jaar. In zijn tweede seizoen ligt hij op koers om de 56 te halen. Dit zijn ongehoorde cijfers voor een blauwe lijn. Sterker nog, ze zijn behoorlijk indrukwekkend, zelfs als hij een spits is.
Hutson scoort gemiddeld 1,5 punten per wedstrijd. Er zijn slechts een handvol spelers hoger dan dat, waaronder zijn teamgenoot Macklin Celebrini, die naar verwachting als eerste zal eindigen in de draft. Hutson heeft 27 punten uit 18 wedstrijden.
Het vermogen van Hutson om te domineren op universitair niveau is verbazingwekkend. Als hij zelfs maar een fractie daarvan naar de profs brengt, zal hij de koers van het machtsspel van de Canadiens veranderen en minstens 3-tegen-3 verlengingen, in de hoop dat hij ook 5-tegen-5 kan spelen.
Het zal spannend zijn om de voortgang van Hutson te zien. Hij heeft geen probleem met grootte tegen mannen in het college-spel, maar NHL-spelers weten hun grootte beter in hun voordeel te gebruiken.
Alle partijen suggereren dat Hutson eind maart een NHLer zal zijn. Tenzij hij in april bij de NCA Nationals is. Gezien het feit dat Boston University als beste gerangschikt is, is dit heel goed mogelijk.
Brian Wilde, een sportschrijver uit Montreal, brengt je de Call of the Wilde op globalnews.ca na elke Canadiens-wedstrijd.
© 2024 Global News, een divisie van Corus Entertainment Inc.