Het bladeren door video’s op TikTok of YouTube kan wisselvallig zijn, waarbij edelstenen op de loer liggen te midden van middelmatige inspanningen. Maar onderzoekers ontdekten dat het overschakelen naar een andere video, of vooruit en terug springen in dezelfde video, mensen juist meer verveelde.
Dr. Katy Tam van de Universiteit van Toronto Scarborough, hoofdauteur van de studie, zei dat verveling nauw verband houdt met aandacht.
“We voelen ons verveeld als er een kloof is tussen hoe betrokken we zijn en hoe betrokken we willen zijn”, zegt ze. “Als mensen video’s blijven veranderen, raken ze minder betrokken bij de video en gaan ze op zoek naar iets interessants. Dit kan leiden tot verhoogde gevoelens van verveling.”
De resultaten lijken overeen te komen met andere onderzoeken: zoals het team opmerkt, heeft eerder onderzoek gesuggereerd dat hoewel verlichting van verveling een trigger is voor mensen om sociale media of smartphones te gebruiken, het gebruik van dergelijke technologie het gevoel lijkt te verergeren.
In de Journal of Experimental Psychology: General melden Tam en collega’s dat ze zeven experimenten hebben uitgevoerd met in totaal meer dan 1.200 deelnemers.
Bij de eerste, waarbij 140 deelnemers betrokken waren, bleek dat mensen eerder geneigd waren om van de ene video naar de andere over te schakelen als ze de inhoud als saaier beoordeelden, terwijl de tweede – een online enquête onder 231 deelnemers – suggereerde dat mensen dachten dat ze de mogelijkheid hadden om een video overslaan of aan de andere kant, het zou het bekijken van de video minder saai maken.
Uit latere experimenten van het team blijkt echter dat dit niet het geval is.
Gegevens van een groep van 166 studenten suggereerden dat deelnemers zich meer verveelden als ze een video mochten overslaan dan wanneer ze dat niet konden, terwijl uit de resultaten van 159 studenten bleek dat ze een hoger niveau van verveling rapporteerden als ze een verzameling van vijf video’s kregen. video’s van minuten. kon schakelen tussen, vergeleken met een enkele video van 10 minuten.
De onderzoekers vonden vergelijkbare resultaten toen het laatste experiment werd herhaald met 174 studenten die zelf hun eigen YouTube-video’s mochten selecteren, hoewel de effectgrootte kleiner was.
Toen ze echter naar de resultaten van 175 deelnemers uit een bredere leeftijdscategorie keken, vonden ze geen verschil in gerapporteerde verveling wanneer deelnemers video’s van vijf minuten kregen om tussen te schakelen of één video van tien minuten om te bekijken. Bovendien beïnvloedde de volgorde waarin deelnemers de kijktaken uitvoerden, in tegenstelling tot eerdere experimenten, hun mate van verveling.
Tam zei dat een verklaring voor de verschillen demografische gegevens zou kunnen zijn, waarbij hij opmerkte dat de latere experimenten deelnemers omvatten met een breder leeftijdsbereik en een hogere gemiddelde leeftijd dan de eerdere experimenten.
“We speculeerden dat mensen van verschillende leeftijden verschillende gewoonten kunnen hebben als het gaat om het bekijken en wisselen van video’s”, zei ze. “De manier waarop mensen video consumeren en hoe dit de verveling beïnvloedt, kan variëren per leeftijd en digitale mediagewoonten, maar er is meer onderzoek nodig om dit te onderzoeken.”
Uiteindelijk, zei Tam, zou het de moeite waard kunnen zijn om de tijd te nemen voordat je op de knoppen voor vooruitspoelen of overslaan drukt en manieren vindt om gefocust te blijven tijdens het kijken naar video’s.
“Ons onderzoek toont aan dat hoewel mensen video’s vooruitspoelen of overslaan om verveling te voorkomen, dit gedrag ervoor kan zorgen dat ze zich nog meer gaan vervelen”, zegt ze. “Net zoals we betalen voor een meeslepende bioscoopervaring, komt het plezier vaak voort uit het onderdompelen in video’s, en niet door er doorheen te scrollen.”