“Complimenten mogen niet worden gereserveerd voor speciale gelegenheden, maar moeten een alledaagse ervaring zijn”, zegt Chloe Sheng uit Shanghai mode- en reisblogger, bij haar 1,6 miljoen volgers op sociale media beter bekend als ‘Dare Girl’.
Ze was opgetogen over de positieve reacties die ze kreeg in de straten van New York toen ze op een dag in 2016 in een rode jas naar buiten stapte. “In het begin voelde ik me niet zo geweldig, maar nadat ik alle complimenten had gehoord, dacht ik: oh mijn God, ben ik niet geweldig?!”
Dus keerde Sheng terug naar China met een missie: van haar winkel en kunstruimte een plek maken voor spontane feelgood-momenten. “In plaats van ons te laten meeslepen door jaloezie en twijfel aan zichzelf, waarom vertellen we onszelf en de mensen om ons heen niet dat we geweldig zijn?” ze zei.
Sheng organiseerde lofbijeenkomsten in speeddating-stijl waarbij deelnemers elkaar drie minuten onder de douche douchten voordat ze doorgingen naar de volgende persoon. Ze moedigde haar winkelmedewerkers ook aan om klanten te prijzen en hen een paar gratis fotosessies te geven, waar ze hun geweldigheid op film konden vastleggen.
Willekeurige complimenten zijn geen standaard onderdeel van de Chinese cultuur. Gedurende de decennia van sociale onrust en economische onrust die de verbazingwekkende industrialisatie van China kenmerkten, hadden de mensen het eenvoudigweg te druk en te gefocust om te kunnen gedijen met zulke frivoliteiten. Maar nu is de middenklasse, vooral de jongere generaties, geleidelijk overgegaan van afwijzing naar acceptatie in het reageren op complimenten, merken de onderzoekers op, waarbij ze de verandering toeschrijven aan de invloed van ‘verwestersing’, vooral via de massamedia en interactie met moedertaalsprekers van het Engels.
Een van de beste voorbeelden van de Amerikaanse lofcultuur die vorig jaar zijn weg naar China vond: staatsmedia en online commentatoren wezen eind vorig jaar op een uitwisseling tussen president Biden en de Chinese leider Xi Jinping. “Prachtig voertuig!” ‘ zei Biden terwijl hij met Xi naar de gepantserde, 5,5 meter lange Hongqi-sedan van de leider liep na een lange dag vergaderen in de buurt van San Francisco.
Deze ‘lofcultuur’ is een aspect van het Amerikaanse leven waar Yang Ying, 26, onlangs afgestudeerd aan de Beijing Renmin University, naar uitkijkt om te ervaren wanneer ze in de herfst aan haar doctoraat in de Verenigde Staten begint.
Ze leerde dit door video’s te bekijken op Douyin, de Chinese versie van TikTok, waarin Chinese studenten in de Verenigde Staten de culturele praktijk van willekeurige complimenten onder de aandacht brengen. Ze vertelde over een video die ze bijzonder leuk vond: “Eén persoon zei dat zelfs in de badkamer de persoon in de volgende kraam schreeuwde dat ze de schoenen mooi vonden.”
Na jaren van covid-maatregelen en eindeloze concurrentie in China verlangt ze naar dat soort openheid en positiviteit.
Soortgelijke thema’s vonden weerklank bij het publiek van Douyin. In één video zei een jonge vrouw uit Guangdong dat ze opgroeide met schaamte omdat ze een donkere huid en een grote achterkant heeft. Maar tijdens een bezoek aan de Verenigde Staten kreeg ze complimenten over haar uiterlijk, waardoor ze een nieuwe kijk op lichaamspositiviteit kreeg. Haar beschrijving van deze lof heeft meer dan 320.000 likes opgeleverd.
In een andere populaire video vroeg een Chinese moeder in New York tijdens een schoolbijeenkomst hoe haar dochter uit de eerste klas het beter kon doen, maar de directeur verzekerde zich ervan dat ze ‘het beste kind ter wereld’ had.
Chinese scholen hebben dit opgemerkt: leraren in het hele land posten op de Xiaohongshu lifestyle-app hoe ze leerlingen kunnen motiveren en goed gedrag kunnen aanmoedigen door ze meer complimenten te geven en kinderen aan te moedigen elkaar te complimenteren.
Op Douban, een populaire recensiesite, zoeken ruim 170.000 leden van de wederzijdse lofgroep actief naar complimenten voor hun heldendaden, of het nu gaat om het maken van een zwanenijstaart, het driemaal achter elkaar winnen van een bordspel of het uitmaken met een giftig vriendje. .
Deze online trend heeft geleid tot offline lof.
Bij Dobby Tala Cafe and Bar in de buurt van Chongqing organiseert eigenaar Lu Liao live-evenementen waar vreemden samenkomen om aardige dingen tegen elkaar te zeggen.
Ze begon de evenementen als een marketingstrategie om een jong publiek van nabijgelegen hogescholen aan te trekken. Al snel begonnen ze een diverser publiek aan te trekken, waaronder homo’s, alleenstaande moeders en arbeidsmigranten. Ze organiseerde zelfs een avond voor introverte mensen, waar ze leuke dingen op papier konden schrijven en de onaangenaamheden van verbale communicatie konden vermijden.
“Lof is als het geven van een geschenk: het geeft zowel de ontvanger als de gever een goed gevoel”, zei Lu.
Lin Lan – die voorstander is van een volledig zwarte motorlook met een kunstleren jasje en een metalen ketting die haar collega’s ‘gangster’ noemen – was dol op de willekeurige complimenten die ze kreeg toen ze opdook op het evenement in Dobby Tala. Eén persoon riep uit: “OMG, kijk naar je haar en ga!” terwijl een ander tegen Lin zei: “Ik vind je outfit leuk!”
De 25-jarige accountant glimlachte verlegen en knikte alleen maar naar hen. “Maar echt, die opmerkingen maakten mijn dag goed”, zei Lynn. Sindsdien heeft ze zich vrijwillig aangemeld als moderator op het loffeest van de bar.
Dergelijke evenementen – en de viering van cultuur in het algemeen – zijn een poging om ‘een duurzamere sociale micro-omgeving te cultiveren’ waarin mensen gemakkelijk empathie en welwillendheid uiten, zei Xu Moxu, een voormalige zanger van een indieband die meer dan honderd feesten heeft georganiseerd in Beijing en haar geboortestad Suzhou uit 2022.
“Als ik iets opmerk aan iemand dat ik leuk vind, vertel ik het hem liever dan dat ik het bewaar”, zegt Xu, eigenaar van Libertango, een kleine bar in Peking.
Eén universiteit in de provincie Anhui promootte zelfs een cultuur van lof om het bewustzijn over geestelijke gezondheid te vergroten. Het college vroeg studenten om deel te nemen aan Secret Santa-evenementen en gratis kaarten klaar te maken.
De trend is verre van mainstream, maar sommige voorstanders van de opschepcultuur beginnen te zien dat mensen om hen heen zich warm maken voor het idee.
“Vorige maand vertelde ik mijn kleine broertje dat hij een zeer betrouwbaar persoon was en bedankte hem voor zijn hulp bij het verzorgen van Puff, mijn geadopteerde hond,” zei Lin. Hij zei dat ze zich “vreemd gedroeg”. Complimenten en zelfs ‘bedankt’ tegen elkaar waren ongebruikelijk in hun familie.
“Weet je wat, tegenwoordig sms’t hij me bedankjes of steekt hij zijn duim omhoog als ik ga winkelen, restaurantreserveringen maak of gezinsuitstapjes plan”, zegt Lin, die bij haar ouders en broer woont. “Het voelt goed om gezien te worden en niet als vanzelfsprekend te worden beschouwd.”
Lily Kuo en Pei–Lin Wu in Taipei, Taiwan, heeft bijgedragen aan dit rapport.