Olympische Zomerspelen 2024: zelfgenezend polsstokspringen is een enorme sprong voorwaarts voor de sporttechnologie

Het Zwitserse bedrijf CompPair richt zich op composieten met als doel producten makkelijker te repareren. De kenmerkende composieten zijn gebaseerd op wat CompPair HealTech-technologie noemt om een ​​genezend oppervlak te creëren. De manier waarop het werkt is dat wanneer iets wordt bekrast of doorboord, het verwarmen van de hars die de vezels bij elkaar houdt, ze zacht kan maken en ze langzaam weer in vorm kan laten komen.

Het proces is niet onmiddellijk. Afhankelijk van de pauze kan dit enkele minuten duren, en soms een dag of langer. Maar zodra dat is gebeurd, zou de verbinding moeten worden gereset naar bijna zo goed als nieuw. Voor alle duidelijkheid: dit proces is nog nooit gebruikt bij polsstokhoogspringen. CompPair testte zijn composieten op voornamelijk vlakke oppervlakken die gemakkelijker te controleren zijn. Het inbrengen van deze composieten in de boogkolom – met behoud van de integriteit van de structurele vezels – is een geheel andere uitdaging.

Mede-oprichter en CTO van CompPair, Robin Trigueira, zegt dat er een wereld bestaat waarin het gebruik van dit soort composieten kan helpen herstelbare sportuitrusting in te luiden. Trigueira zegt dat hij zich een mogelijke toekomst kan voorstellen waarin Olympische stadions zeer lange ovens bieden waar springers hun helende palen ‘s nachts kunnen plaatsen om er zeker van te zijn dat ze goed afgesloten zijn voordat het evenement begint.

“Ik denk dat het mogelijk is.” zegt Trigueira. “Maar we moeten het grondig testen om zoiets als dit te leren.”

Een zelfherstellende toekomst

Het probleem met het gebruik van deze composieten bij bijvoorbeeld polsstokhoogspringen is dat het uiterst ingewikkeld is om er zeker van te zijn dat het probleem hiermee wordt opgelost. Het toevoegen van een nieuw composiet omdat het uithardbaar is, zou ook een hele reeks nieuwe variabelen kunnen toevoegen die niet goed zouden passen bij de structurele componenten van de paal. Het toevoegen van een glans aan het oppervlak om de scheuren zichtbaar te maken, kan de manier veranderen waarop een polsstokhoogspringer de stok vasthoudt.

Elke scheur en deuk is anders en geneest mogelijk niet op dezelfde manier, afhankelijk van hoe deze zich ontwikkelt. Er kan enige schade zijn die te structureel is om weg te smelten met een kleine samengestelde herverdeling. Afhankelijk van de storing zelf kan het lang duren voordat het probleem wordt verholpen. Ook kunnen door verhitting uithardbare harsen andere composieten aantasten.

Trigueira vergelijkt het proces met een verwonding aan het lichaam. Als je net een kras op je hand hebt, hoef je misschien niet eens de moeite te nemen om er iets aan te doen en zal het snel genezen. Maar iets dat dieper en ernstiger is, zal meer tijd vergen om te begrijpen en kan tot extra complicaties leiden.

“Het komt zelden voor dat je exact dezelfde blessure ervaart als iemand anders”, zegt Trigueira. “Heeft het onderdeel kleine krasjes of diepere wonden? We moeten dit weten om effectief te kunnen zijn in de behandeling.”

Ook het idee om uithardbare composieten in kolommen te gebruiken is niet nieuw. Het bestaat al sinds minstens 2017, maar er zijn nog geen geneesbare pijlers gecreëerd. Rahrig zegt dat Essx momenteel niet werkt aan pogingen om zo’n genezende hars of composiet aan zijn palen toe te voegen, hoewel hij niet uitsluit dat het op een dag kan worden gebruikt om een ​​paal met een langere levensduur te maken.

“We doen voortdurend onderzoek naar dit soort materialen”, zegt Rahrig. ‘Het is nu een puur onderzoeksniveau. Het is heel interessant, maar hoe het in een paal gebruikt zou worden, weet ik niet echt zeker.”

Buiten de Olympische competitie is polsstokhoogspringen minder aanwezig in de bredere sportwereld. Er zit niet veel geld in polsstokhoogspringen, dus het is waarschijnlijk dat dit soort dingen eerst ergens anders zullen verschijnen. Trigueira zegt dat CompPair momenteel niet samenwerkt met bedrijven op het gebied van polsstokhoogspringen om zijn composieten in hun producten te verwerken, maar wel bezig is om deze te implementeren in prominentere sportartikelen zoals surfplanken en fietsframes.

Dus hoewel het nog een tijdje kan duren voordat dit soort innovatie de bescheiden sprong maakt, zeggen zowel Rahrig als Trigueira dat het mogelijk en waarschijnlijk is. “Over tien jaar denk ik dat het veilig is om te zeggen dat er een polsstokspringen zal zijn met uithardbare composieten”, zegt Trigueira.

Correctie: 26-07-24, 08:51 uur: Verduidelijkt dat CompPair werkt aan uithardbare composieten voor fietsframes, niet aan fietspedalen.