Ariarne Titmus versloeg de Amerikaanse Katie Ledecky opnieuw op de Olympische Spelen en verdedigde haar titel op de 400 meter vrije slag in een van de meest verwachte races van de Spelen in Parijs.
Titmus, de Australische ster die bekend staat als ‘The Terminator’, won het evenement dat de Amerikaan in 2016 in Rio de Janeiro won en bezorgde Ledecky zijn tweede opeenvolgende nederlaag op het evenement.
Met haar nagels Aussie-geel geverfd, leidde Titmus van start tot finish. De 23-jarige stond voor haar zwaarste uitdaging sinds het Canadese fenomeen Summer McIntosh, maar won comfortabel in drie minuten en 57,49 seconden.
“Ik heb de verwachting en druk voor deze race waarschijnlijk meer gevoeld dan wat dan ook in mijn leven, om eerlijk te zijn, en ik ben redelijk goed in het omgaan met druk, maar ik heb het zeker gevoeld,” zei Titmus.
“Ik ben blij met het resultaat en ik ben zo vereerd om deel uit te maken van de race en samen te zijn met legendes als Katie.
“Ik kijk naar haar op als atleet en er is zeker geen andere rivaliteit dan racen. Ik respecteer haar echt als persoon”, voegde Titmus eraan toe.
De 17-jarige McIntosh uit Canada won zilver in 3:58.37, terwijl de Amerikaan Ledecky op de hielen zat en brons won in 4:00.86.
Ledecky heeft in haar briljante carrière nog steeds zes individuele gouden medailles behaald – nog steeds de meeste van alle vrouwelijke zwemmers in de Olympische geschiedenis.
Titmus heeft nu drie individuele Olympische overwinningen op zijn groeiende cv staan. Ze won de 200 en 400 vrij in Tokio en heeft de voorkeur om hetzelfde te doen in Parijs.
Ledecky is nog niet klaar. Ze greep de kans om Titmus opnieuw tegen te komen op de 200 vrij, maar de Amerikaanse heeft de voorkeur om zowel op de 800 als op de 1.500 meter goud te winnen.
Maertens won voor Duitsland goud op de 400 meter vrije slag
Lukas Maertens uit Duitsland werd de eerste zwemkampioen op de Olympische Spelen in Parijs nadat hij zijn eerste Olympisch goud had gewonnen op de 400 meter vrije slag voor mannen, die vlak voor het damesevenement werd gehouden.
Maertens kwam triomfantelijk uit de finale met wereldkampioenen en raakte de muur in drie minuten en 41,78 seconden om te eindigen voor zilveren medaillewinnaar Elijah Winnington uit Australië en bronzen medaillewinnaar Kim Woo-min uit Zuid-Korea in La Defense Arena.
De 22-jarige Maertens deed mee aan de race met de snelste tijd van het jaar en bekeerde zich op het grootste podium om de eerste Duitse winnaar van het evenement te worden sinds Uwe Dassler de titel voor Oost-Duitsland won op de Spelen van 1988 in Seoul.
De Duitser liep tot de laatste 50 meter het wereldrecord en dat bleek voldoende ondanks een snelle finish van Winnington, die zijn tweede Olympische medaille won.
Australië heeft een Olympisch record gevestigd op de 4×100 meter vrije slag estafette voor dames
Australië maakte het twee-tegen-twee tegen rivalen de VS op de 4×100 vrije slag estafette voor dames en won daarmee de vierde opeenvolgende Olympische titel.
Het kwartet van Mollie O’Callaghan, Shayna Jack, Emma McKeon en Meg Harris vestigde een Olympisch record met een winnende tijd van drie minuten en 28,92 seconden.
De Amerikanen – Kate Douglass, Gretchen Walsh, Torri Huske en Simone Manuel – verzamelden zich om zilver te winnen in 3:30.20. Ze versloegen het Chinese team van Yang Junxuan, Cheng Yujie, Zhang Yufei en Wu Qingfeng met een tiende van een seconde.
Dressel leidt de VS naar goud op de 4x100m vrije slag estafette heren
Het Amerikaanse team onder leiding van Caeleb Dressel stormde naar de Olympische gouden medaille op de 4×100 meter estafette voor mannen.
Het kwartet van Jack Alexy, Chris Guiliano, Hunter Armstrong en Dressel kwam thuis in drie minuten en 9,28 seconden, waarbij Australië zilver pakte in 3:10.35 en Italië brons in 3:10.70.
Maar de VS hadden het zwaar te verduren na de eerste etappe, waarbij China’s wereldrecordhouder op de 100 meter, Pan Zhanle, maar liefst twee ronden aflegde.
De dominante Amerikanen keerden terug naar de strijd en Dressel leidde hen naar de finish.
Kyle Chalmers kende Australië in de laatste etappe zilver toe, waarbij zijn 46,59 het snelste resultaat van alle zwemmers was.
De VS domineerden het evenement lange tijd en wonnen 10 van de 14 keer dat het vóór Parijs op het Olympische programma stond. De eerste plaats werd alleen gemist in 2000 (Australië), 2004 (Zuid-Afrika) en 2012 (Frankrijk), en als gevolg van de boycot van 1980.
