Een Franse wielerofficial confronteert een van doping verdachte renner en belandt op de motorkap van een snel rijdend busje. Dit is geen tragikomedie met Gérard Depardieu in de hoofdrol die de welverdiende reputatie van de sport op het gebied van bedrog vergroot. Dit scenario speelde zich in mei af tijdens het fietsevenement Routes de l’Oise in de buurt van Parijs, en er werd aangenomen dat het busje bewijs bevatte van een duidelijk 21e-eeuwse hoax: een verborgen elektromotor.
Wielrenners noemen het ‘motordoping’. Bij de opening van de Olympische Spelen in Parijs op vrijdag zullen functionarissen elektromagnetische scanners en röntgenstralen gebruiken om deze te bestrijden terwijl wielrenners in en rond de Franse hoofdstad om goud racen. De buit voor officials kan vrij klein zijn: fietsexperts zeggen dat slechts 20 of 30 watt extra vermogen voldoende is om het terrein te kantelen en te racen.
Motordoping is in de professionele wielersport slechts één keer bevestigd, in 2016. En het bestuursorgaan van deze sport, Union Cycliste Internationale (UCI), heeft sindsdien steeds geavanceerdere motordetectiemethoden geïntroduceerd. Maar illegale fietsen blijven een plaag op spraakmakende amateurevenementen zoals de Routes de l’Oise. Sommige topprofessionals uit het verleden en het heden luiden nog steeds de alarmbel.
“Het is tien jaar geleden dat we hierover spraken. Als je dit probleem wilt oplossen, moet je investeren.” —Jean-Christophe Péraud, voormalig Union Cycliste Internationale
Ruiters en experts met wie ze contact opnamen IEEE-spectrum zeggen dat het onwaarschijnlijk is dat technologische doping nog steeds op professioneel niveau bestaat. “Ik ben ervan overtuigd dat dit niet nog een keer zal gebeuren. Ik denk dat het stopte zodra we erover begonnen te praten. Want op hoog niveau is het te gevaarlijk voor het team en de atleet”, zegt hij Jean-Christophe Peraudeen Olympische zilveren medaillewinnaar WHO hij was de eerste manager van apparatuur en antitechfraude van de UCI.
Maar het vertrouwen is beperkt. De wielersport is nog steeds aan het herstellen van het schandaal rond de Amerikaanse Olympiër Lance Armstrong, wiens uitgebreide gebruik van transfusies en medicijnen om het zuurstofgehalte in het bloed te verhogen ertoe leidde dat beschuldigingen van samenzwering door UCI-functionarissen en bedreigingen die uit de laars komt van de Olympische Spelen.
Velen – waaronder Péraud – zeggen dat er meer waakzaamheid nodig is. De oplossing kan de volgende generatie detectietechnologie zijn: ingebouwde scanners die de constante zekerheid bieden dat alleen menselijke spieren de dramatische sprints en beklimmingen in de sport aandrijven.
Hoe ambtenaren zochten naar motordoping in het wielrennen
Eerst de geruchten over verborgen motoren werd in 2010 mainstream nadat de Zwitserse wielrenner verschillende Europese wedstrijden won met verbluffende versnellingen. Destijds beschikte de UCI niet over de middelen om verborgen motoren op te sporen, en de technisch directeur beloofde om het werk op een “snelle en efficiënte manier” te “versnellen” om dit te doen.
UCI begon met infrarood camera’s, maar zijn nutteloos voor controles vóór en na de race als de verborgen motor koud is. Alleen in 2015 verdere geruchten over motordoping En beschuldigingen van passiviteit door de UCIis de organisatie begonnen met het bètatesten van een beter hulpmiddel: een op iPad gebaseerde “magnetometrische tablet” -scanner.
Volgens de UCI creëert een adapter die op een van deze tabletscanners is bevestigd een magnetisch veld. Vervolgens registreren een magnetometer en aangepaste software veldstoringen die kunnen duiden op de aanwezigheid van metaal of magneten in en rond het koolstofvezelfietsframe.
De tablets van UCI werden geïntroduceerd tijdens hun debuut op de Wereldkampioenschappen Cyclocross 2016 die dat jaar in België werden gehouden. Fietsen scannen tijdens een ruig evenement – een mix van wielrennen en mountainbiken –markeerde de fiets vernoemd naar plaatselijke favoriet Femke Van den Driessche. Bij nadere inspectie bleek dat de motor en de accu waren ondergebracht in een hol framedeel dat schuin liep van het zadel van de fiets naar de pedalen, en dat er draden waren die de verborgen hardware van de zitbuis verbonden met een drukknopschakelaar onder het stuur.
In 2016 werd tijdens de wereldkampioenschappen veldrijden een verborgen motor gevonden in een fiets met de naam van de Belgische wielrenster Femke Van Den Driessche.AFP/Getty-afbeeldingen
Van den Driessche, die zes jaar lang geen competitie mocht uitoefenen, stopte met racen terwijl ze haar onschuld handhaafde. (Giovambattista Lera, een amateurwielrenner die eerder dit jaar in Frankrijk betrokken was, ontkent eveneens het gebruik van elektrische hulp op de wedstrijd.)
De motor in de fiets van Van den Driessche werd aangesloten op de crank van de fiets en voegde 200 watt vermogen toe. Oostenrijkse fabrikant van apparatuur, Vivax-aandrijving, bestaat nu niet. Maar iedereen met het extra geld kan 200 watt extra kracht ervaren via een in Monaco gevestigde met HPS-Bike uitgeruste racer, zoals de met HPS uitgeruste Lotus Type 136 racefiets van de Britse sportwagenfabrikant Lotus Group, die begint bij £ 15.199 (US $ 19.715). ).
Oprichter en CEO van HPS Harry Gibbings zegt dat ze ernaar streven weekendrijders te empoweren die niet willen worstelen op steile hellingen, of die hier en daar een extra boost nodig hebben om het peloton bij te houden. Gibbings zegt dat de technologie niet achteraf kan worden aangepast en daarom niet beschikbaar is voor potentiële valsspelers. Echter, HPS Watt Assist-systeem het toont de uiterste grenzen van wat mogelijk is op het gebied van hoogwaardige, discrete elektrische ondersteuning.
Motor met een diameter van 30 millimeter, 300 gram, geproduceerd door een Zwitserse motorfabrikant Maxon-groep, en Gibbings zegt dat het in wezen hetzelfde borstelloze ontwerp gebruikt als de Perseverance-rover van NASA op Mars. HPS installeert de motor in de onderbuis van de fiets, waarbij het framedeel van het stuur van de fiets naar het stuur toe omhoog gaat.
Ondanks aanhoudende speculaties in de media over elektromotoren gemonteerd in achternaven of massieve wielen, zegt Gibbings dat alleen een motor in de framebuis kracht kan toevoegen zonder het uiterlijk, het gevoel en de prestaties van een racefiets in gevaar te brengen.
UCI’s nieuwe technieken om bedrog in het wielrennen op te sporen
Het professionele wielrennen kreeg in 2018 de meest geavanceerde detectiesystemen, na kritiek op het motordopingbeleid van de UCI ze hielp een verandering in leiderschap teweeg te brengen. Nieuwe president David Lappartient benoemde Péraud om de ontdekking te doen naar een nieuw niveau, en vijf maanden later kondigden ze op een persconferentie in Genève hun eerste röntgenapparatuur aan.
In tegenstelling tot tabletscanners, die veel valse positieven opleveren en verdachte fietsen moeten demonteren, is röntgenopname definitief. De detector het wordt in een beschermde container geïnstalleerd en naar evenementen gereden.
De UCI vertelde de wielerpers dat haar röntgenkast “elke twijfel over de uitslag van de wedstrijd zou wegnemen”. En hij zegt dat hij een hoog testniveau handhaaft, met nauwe banden 1.000 dopingcontroles op motorfietsen tijdens de Tour de France van vorig jaar.
De UCI weigerde met hem te praten IEEE-spectrum over zijn motordetectieprogramma, inclusief plannen voor de Olympische Spelen in Parijs. Maar hij lijkt zijn waakzaamheid te hebben opgevoerd. Lappartient heeft onlangs toegegeven dat de UCI controle heeft over “niet 100 procent zeker”, en kondigde een beloning aan voor klokkenluiders die bewijs leveren van motorfraude. UCI opnieuw in mei benoemd tot tsaar van de motordoping– de eerste keer sinds Péraud vertrok te midden van bezuinigingen in 2020. De voormalige rechercheur van het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid, Nicholas Raudenski, heeft onder meer de taak om ‘nieuwe methoden te ontwikkelen om technologische fraude op te sporen’.
In tegenstelling tot tabletscanners is röntgenbeeldvorming definitief.
Péraud is ervan overtuigd dat alleen real-time fietstracking tijdens grote races kan bewijzen dat fietsfraude tot het verleden behoort, aangezien grote races volop mogelijkheden bieden om een extra fiets binnen te sluipen en zo de huidige hulpmiddelen van de UCI te omzeilen.
De UCI heeft al de basis gelegd voor dergelijke live monitoring, in samenwerking met de Franse Commissie voor Alternatieve Energie en Atoomenergie (Commissariat à l’énergie atomique et aux énergies Alternatives, of CEA) om te profiteren van de diepgaande magnetometrie-expertise van het nationale laboratorium. De UCI heeft enkele details onthuld tijdens de persconferentie van Genève 2018, waar de CEA officieel was presenteerden hun concept: een ingebouwde magnetometer met hoge resolutie om de verborgen elektromagnetische signatuur van de motor te detecteren en functionarissen draadloos te waarschuwen via ontvangers op raceondersteuningsvoertuigen.
Sinds juni 2018 hebben CEA-onderzoekers in Grenoble dit gehad identificeerde de juiste magnetometer en ze beoordeelden de elektromagnetische ruis die het systeem zou kunnen veroorzaken – “van draaiende wielen en pedalen tot passerende motorfietsen en auto’s”.
Het zou niet goedkoop zijn om detectoren op elke fiets te plaatsen, maar Péraud zegt dat hij ervan overtuigd is dat fietsen dit nodig heeft: “Het is tien jaar geleden dat we hierover hebben gesproken… Als je dit probleem wilt oplossen, moet je investeren.”
Uit artikelen op uw website
Gerelateerde artikelen op internet