In de vroege uren van 27 augustus 2024 werd de Polaris Dawn-missie vertraagd vanwege een schijnbaar heliumlek in grondapparatuur op de lanceerplaats, Complex 39A bij NASA’s Kennedy Space Center in Florida. De nieuwe lanceringsdatum is vastgesteld op woensdag 28 augustus, op de oorspronkelijke tijd van 03.38 uur EST [9:38 a.m. Central European Summer Time /CEST].
Als dit lukt, zal Polaris Dawn de eerste niet-gouvernementele missie zijn die een ruimtewandeling uitvoert. Maar dat niet alleen: hij zal dit ongeveer 700 kilometer boven de aarde doen. De hoogste ooit.
Ter vergelijking: het International Space Station (ISS) draait in een baan om de aarde op zo’n 400 kilometer afstand, waar de straling minder intens is.
Het zal ook in een baan om de aarde draaien door gebieden van de sterk geladen stralingsgordel. Er zijn twee van deze “Van Allen-riemen”, de binnenste en de buitenste.
Astronauten vermijden meestal de gevaarlijke Van Allen-gordels, maar ze zullen er doorheen moeten reizen als mensen naar Mars willen vliegen en overleven. Deze particulier gefinancierde missie zou de eerste stap op weg naar dat doel kunnen zijn.
Vier astronauten van de Polaris Dawn-missie zullen de nieuwe ruimtepakken, ontworpen door het bedrijf van Elon Musk, SpaceX, testen om te zien hoe goed ze hen beschermen tegen straling van de Van Allen Belt.
SpaceX levert ook het ruimtevaartuig – de Falcon 9-raket en de Dragon-capsule voor de bemanning – om een hoogte te bereiken boven het huidige record van 1.373 kilometer, gevestigd door NASA’s Gemini 11-missie in 1966.
Wie is de bemanning van Polaris Dawn?
- Jared Isaacman, missiecommandant
- Scott Poteet, missiepiloot
- Sarah Gillis, missiespecialist
- Anna Menon, missiespecialist en medisch officier
Polaris Dawn, de eerste van een driedelig programma, is het geesteskind van Isaacman.
Isaacman is een miljardair-ondernemer die geld heeft verdiend met digitale betalingen en militaire defensie. Hij financierde en vloog eerder de Inspiration4-missie van SpaceX, de eerste civiele missie in een baan om de aarde.
Waarom zijn Van Allen-riemen gevaarlijk voor mensen?
De Van Allen-gordels bestaan uit geladen deeltjes die op hun plaats worden gehouden door de magnetosfeer van de aarde, waartoe ook het magnetische veld behoort.
De magnetosfeer van de aarde vangt hoogenergetische stralingsdeeltjes op en beschermt onze planeet tegen zonnestormen en andere bedreigingen voor het dagelijks leven vanuit de ruimte.
Terwijl de buitenste gordel hoogenergetische deeltjes van de zon vasthoudt, wordt de binnenste gordel gevormd door kosmische straling die in wisselwerking staat met de atmosfeer van de aarde.
Ze werden in 1958 ontdekt door de Amerikaanse natuurkundige James Van Allen.
De Van Allen-gordels variëren van ongeveer 680 kilometer boven het aardoppervlak tot, volgens sommige schattingen, ongeveer 40.000 kilometer van het aardoppervlak. En er is een opening tussen de eerste en tweede gordel.
De binnenste “protonen”-zone bevindt zich ongeveer 3.000 kilometer van het aardoppervlak, en de buitenste “elektronen”-zone bevindt zich ongeveer 15-20.000 kilometer van het aardoppervlak.
De Polaris Dawn-ruimtewandeling zal de bemanning blootstellen aan hogere stralingsniveaus dan op het ISS. Ze hopen gegevens te verzamelen over de effecten van die straling als een belangrijk wetenschappelijk experiment.
In 2025 is NASA van plan astronauten voorbij de Van Allen-gordels te sturen om op de zuidpool van de maan en uiteindelijk op Mars te landen. Alle door Polaris Dawn verstrekte gegevens zullen worden gebruikt voor die toekomstige missies.
Gepland gezondheidsonderzoek naar Polaris Dawn
Polaris is van plan de gegevens van de missie te gebruiken om onderzoeksbiobanken op te zetten om de effecten van ruimtevaart op de menselijke biologie te bestuderen.
Het zal de effecten van ruimtevaart op het gezichtsvermogen en de hersenstructuur onderzoeken – een groot gezondheidsrisico in de ruimte, bekend als spaceflight-associated neuroocular syndrome (SANS).
Het team hoopt ook bij te dragen aan onderzoeken naar decompressieziekte (DCZ), een ander gezondheidsrisico tijdens ruimtevluchten. DCZ treedt op wanneer stikstofgasbellen (of gasembolieën) menselijk weefsel beschadigen.
De eerste test van lasercommunicatie in de ruimte
De bemanning zal lasercommunicatie testen die wordt geleverd door het Starlink-satellietnetwerk van SpaceX. Starlink is een grote satellietconstellatie, die uiteindelijk bestaat uit ongeveer 12.000 satellieten voor communicatie op aarde en in de ruimte. Het werd gebruikt aan het begin van de Russisch-Oekraïense oorlog.
Polaris hoopt dat zijn communicatietests “waardevolle gegevens zullen opleveren voor toekomstige ruimtecommunicatiesystemen die nodig zijn voor missies naar de maan, Mars en daarbuiten.”
Wat staat er gepland voor toekomstige Polaris-missies?
Isaacman heeft zich gecommitteerd aan drie missies in samenwerking met SpaceX. Deze eerste missie zal naar verwachting vijf dagen duren.
De tweede missie, zo zeggen ze, zal “de grenzen van toekomstige bemande ruimtevluchtmissies, ruimtecommunicatie en wetenschappelijk onderzoek verleggen.”
En de derde missie zal de eerste bemanningstest zijn van het herbruikbare Starship-ruimtevaartuig van SpaceX.
Zoals bij elke ruimtemissie kan de lancering van Polaris Dawn op 26 augustus 2024 worden uitgesteld vanwege extreem weer of technische problemen.
Bewerkt door: Zulfikar Abbany
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op 23 augustus 2024 en is bijgewerkt met de nieuwe lanceringsdata van 26 en 27 augustus 2024.
Bronnen:
Polaris Dawn: over de missie https://polarisprogram.com/dawn/
Wat zijn de Van Allen-riemen en waarom zijn ze belangrijk? (NASA) https://science.nasa.gov/biological-physical/stories/van-allen-belts/