De hoek waaronder het licht op het paneel valt, θ, wordt gemeten vanaf de lijn loodrecht op het oppervlak. Dit betekent dat u maximaal vermogen uit het zonnepaneel haalt als het licht recht schijnt (θ = 0), aangezien cosinus(0) = 1.
Oké, laten we een snelle berekening maken. De intensiteit van het zonlicht op de locatie van de aarde bedraagt ongeveer 1.361 watt per vierkante meter. Laten we zeggen dat ons zonnepaneel 1 bij 1 meter groot is met een rendement van 25 procent (wat erg optimistisch is). Als het licht in een hoek van 30 graden valt, zou dit zonnepaneel ons 294,7 watt aan vermogen opleveren.
Nou, onze 737 op zonne-energie zal het nodig hebben veel meer macht dan dat. We kunnen de oppervlakte berekenen die nodig is om 10 miljoen watt te produceren. Laten we voor de eenvoud aannemen dat het licht loodrecht op de panelen staat (uiteraard niet realistisch). Daarnaast zouden we 29.000 vierkante meter aan panelen nodig hebben.
Ter vergelijking: de 737 heeft een vleugeloppervlak van 125 vierkante meter. Als het bedekt zou zijn met zonnepanelen, zou het 42 kilowatt produceren. Dat is leuk, maar lang niet genoeg voor een passagiersvliegtuig. Om precies te zijn: dat is 0,4 procent van het vermogen dat je nodig hebt om in de lucht te blijven.
Kortom, het is vrij moeilijk om je een manier voor te stellen om een passagiersschip op zonne-energie te bouwen. Dat sluit elektrische vliegtuigen echter niet volledig uit! Misschien hebben we op een dag een aantal mooie, op batterijen werkende vliegtuigen.
Oh, maar hoe zit het met die echte vliegtuigen op zonne-energie? De sleutel is om langzamer te vliegen met minder massa, zodat de sleepkracht minder is. Als de vleugels groot genoeg zijn, is het mogelijk om voldoende kracht te krijgen om te vliegen, totdat het bewolkt wordt.