-
Chris Herring, senior schrijver van ESPN
LARRY DAVID hij zei het het beste.
De geliefde acteur en schrijver, vooral bekend van ‘Curb Your Enthusiasm’, verscheen vorige maand in ‘The Rich Eisen Show’, waarin hij sprak over zijn geliefde New York Knicks en hun beste speler, point guard Jalen Brunson. ‘Hij is geweldig. In sommige opzichten ziet hij er niet atletisch uit, maar hij is…’
David, 76, stond toen op van deze stoel en bereidde zich voor om de beweging te herhalen. “…Hij kruipt erin! En dan doet hij het eigenlijk [fadeaway] ding! Waar zijn rug naar achteren gaat!”
Terwijl David weer ging zitten, kon Eisen niet anders dan lachen om wat de zevenjarige had gedaan volle punch die de vorm van Brunson imiteert.
Maar het punt is: David heeft geen ongelijk. Daar is iets over Brunsons spel en wat het zo ongebruikelijk en toch zo toegankelijk maakt. Als de kleine Stephen Curry de jongere generatie iets gaf om naar te streven met zijn buitenaardse schietbaan, zou Brunson, 27, mensen van alle leeftijden kunnen inspireren om hun vaardigheden te perfectioneren. het spel van de oude man – een die veel minder afhangt van atletisch vermogen en meer van onberispelijk voetenwerk, kracht en bedrog.
“Man, het is zo geweldig om aan de andere kant te staan [his footwork] nu”, vertelde Knicks-bewaker Donte DiVincenzo aan ESPN over Brunson, die zijn eerste vier NBA-seizoenen in Dallas speelde en DiVincenzo’s teamgenoot was bij Villanova. “We zijn door de jaren heen zo vaak één-op-één gegaan dat ik het gevoel heb dat ik weet precies wat hij gaat doen. Eerlijk gezegd denken veel verdedigers er zo over. Maar hij is zo sluw dat ik niet weet wanneer hij gaat schieten, wanneer hij gaat passen of wanneer hij een pas gaat gebruiken.
“Hij weet dat hij niet erg atletisch is, dus hij is mensen te slim af en te slim af om te komen waar hij heen wil.”
Die nauwkeurigheid is echter niet alleen enorm onvoorspelbaar en efficiënt – het is de motor die een Knicks-aanval aandrijft die op de vijfde plaats stond in de laatste zes weken van het reguliere seizoen zonder tweevoudig All-NBA-aanvaller Julius Randle – en vierde in de eerste twee weken. weken van de play-offs.
KENTAVIUS CALDWELL-PAUS deed bijna alles goed.
De tweevoudig NBA-kampioen, een trotse point guard die aan het seizoen 2023-2024 begon en zei dat het behalen van het All-Defensive First Team dit seizoen een van zijn individuele doelen was, liet zich niet misleiden door het perimeterscherm van Knicks-centrum Jericho Sims.
De vleugel met een hoog IQ vermoedde terecht dat Brunson van het scherm zou stuiteren, zoals hij vaak doet. Caldwell-Pope bleef vervolgens stap voor stap bij Brunson terwijl de bewaker hem in de verf duwde. En hij slaagde er zelfs in relatief gegrond te blijven bij de eerste nep van de All-Star naar links.
Maar Caldwell-Pope zwaaide in de vierde inning: Brunson deed alsof voordat hij een prachtige uitval maakte – een vervelende één-twee-combo – voordat hij bovenhands contact maakte toen zijn drijver boven de uitgestrekte hand van Nikola Jokic uitsteeg en het onderste net vond toen het fluitsignaal van de scheidsrechter blies .
De menigte in Madison Square Garden barstte los.
En titelverdediger Nuggets, die na die mislukte verdedigingsreeks met 25 punten daalde, zag er volkomen verward uit. Tussen de teruglopende Jamal Murray die gefrustreerd zijn handen in de lucht gooit en de aanvaller Aaron Gordon die geërgerd zijn handen op zijn heupen legt, lijkt Denver de vraag te stellen die talloze andere teams dit seizoen hebben: Hoe houden we deze verdomde kerel tegen?
Brunson sloeg die avond tegen de Nuggets 7-uit-8 vanuit een 2-punts range. De uitvoering was verre van een anomalie.
“Als je een speler moet bewaken bij de catch, en je moet hem dan weer bewaken als hij dribbelt, en je moet hem weer bewaken als hij zijn dribbel oppakt? Dat zijn veel kansen voor een verdediger om een fout te maken Helaas heb ik het eerder gezien”, zei Hawks-coach Quin Snyder tegen ESPN, een verwijzing naar de play-offserie van 2022 waarin Brunson – spelend zonder geblesseerde Dallas Mavericks-teamgenoot Luka Doncic – Snyder and the Jazz in vuur en vlam zette. voor 24 punten in Game 1, 41 in Game 2 en 31 in Game 3. Dallas won de reeks in zes.
Overweeg ook Game 4 van de eerste ronde van de Knicks tegen de Philadelphia 76ers. Vleugelverdediger Tobias Harris deed ook bijna alles goed.
Twee keer in het derde kwartaal op zondag nam hij de taak op zich om Brunson één-op-één op de linkervleugel te bewaken. De eerste keer passeerde de New Yorkse ster de bal drie keer tussen zijn benen – links, rechts en dan weer links – voordat hij op schot ging. Of, in ieder geval voor Harris, wat er zo uit moet hebben gezien. In plaats daarvan gebruikte Brunson een nepschot om Harris vanaf 16 voet de lucht in te krijgen, leunde vervolgens tegen hem aan en gooide een springer neer toen het fluitsignaal een overtreding aangaf. Terwijl Harris wanhopig probeerde contactloos te landen, was het te laat: het schot van Brunson was goed en hij voegde de vrije worp toe.
Twee minuten later belde Brunson vanaf dezelfde plek op de vloer zijn nummer tegen Harris. Dit keer dribbelde hij vier keer tussen de benen in een poging Harris in slaap te brengen. Vervolgens snelde hij naar links richting de middenpaal, voordat hij werd neergehaald en de bal wegtrok om zichzelf te resetten. Of, in ieder geval voor Harris, wat keek als reset. In plaats daarvan sprintte Brunson links van hem de heuvel af, net toen Harris begon uit te ademen, in de veronderstelling dat de klus geklaard was – of in ieder geval even pauzeerde.
Alleen dat gebeurde niet. In plaats daarvan schoof Brunson naar de mand om het glas op te halen. Aan het eind van de dag had hij 47 punten (een play-offrecord van de Knicks) en 10 assists om New York naar een 3-1 voorsprong op de Sixers te leiden. Brunson wist een historische prestatie neer te zetten terwijl hij de bal slechts één keer omdraaide.
En dat is nog iets anders: Brunsons grotendeels foutloze optreden op zondag was normaal voor dit seizoen. Hij boekte een gebruikspercentage van 32,5% in zijn carrière, maar had ook een laag verloop van 9,1% in zijn carrière, ondanks dat hij veel meer contact speelde. De verdediging versloeg Brunson in de pick-and-roll met 36% meer dan een jaar geleden, per Second Spectrum.
Ondanks dat hij dit seizoen 662 NBA-minuten in balbezit was en talloze keren per wedstrijd zeer ingewikkeld voetenwerk gebruikte, werd Brunson opgeroepen voor een totaal van vier reisovertredingen gedurende het hele jaar. Vier. Op de minste plaats gebonden door een All-Star-bewaker of vleugel.
BRUNSON’S STER in New York is al jaren in de maak.
Zijn vader, Rick Brunson, was lid van de Knicks in 1999, de laatste keer dat het team de NBA-finale bereikte. Hij bracht af en toe de vijfjarige Jalen mee naar de kleedkamer van het team, en de jongere gebruikte het als een kans om de spelers te laten zien dat hij hun spellen had bestudeerd.
“Iedereen zou gewoon kraken. Hij kreeg het voetenwerk naar beneden – de schoten, alles”, zei Knicks-coach Tom Thibodeau, die eind jaren negentig assistent was in New York, vorig jaar, herinnerend aan zijn eerste ontmoeting met Jalen.
“[We’d tell him] ‘Aan Allan Houston’, boem, boem, boem. ‘Aan Latrell Sprewell’, boem, boem, boem. eend, gans.
Verdedigers achtervolgen hem over het veld als hij de bal speelt. Zelfs als hij de bal aan de rand heeft en hem vervolgens doorgeeft aan een van zijn grote mannen, is het vaak alleen maar om te bewegen voordat hij de bal weer in een betere aanvallende positie krijgt.
“Het is alsof hij voetbal speelt”, vertelde Golden State-bewaker Moses Moody aan ESPN. “Hij is een luisteraar die zich probeert open te stellen.”
En hij negeert hulp als en wanneer die komt – op tijd. Volgens Second Spectrum stuitert Brunson met bijna 17% veruit het hoogste percentage in de NBA van de schermen, wat verdedigers in verwarring brengt die verwachten dat hij misbruik zal maken van het blok. Brunson speelt met twee voeten, en zijn klauterstijl en ongewone ritme maken hem misschien wel de meest onvoorspelbare aanvallende speler in het basketbal.
“We hebben een aantal spelers in de competitie die heel atletisch zijn en een grote spanwijdte hebben en zo. Maar als ik bedrieglijk kan zijn en de dingen kan doen die ik doe, kan ik een voordeel creëren”, vertelde Brunson aan ESPN. “En ik ben er zeker mee bezig [my footwork] veel.”
Het bewijs zou suggereren dat het werkt. Tegenstanders blokkeren zelden zijn schoten, ondanks zijn lengte. Een deel daarvan is zijn ondergewaardeerde kracht. “Die eerste keer dat hij je met die schouder slaat, denk je: ‘Verdomme, oké!’ Warriors-bewaker Gary Payton II vertelde ESPN.
Brunson heeft dit seizoen 330 NBA-floaters meegenomen, 124 meer dan welke andere speler dan ook. Slechts 18 of iets meer dan 5% daarvan werden geblokkeerd. Alleen de 6-7 Kawhi Leonard, 6-9 Bam Adebayo, 6-11 Kevin Durant, 6-10 Nikola Vucevic en Jokic, tweevoudig MVP op 6-11 – worden procentueel minder vaak geblokkeerd dan Brunson, volgens PBP-statistieken.
Hij leidde alle NBA-bewakers met 276 emmers in de verf. En zijn 86-tegen-1-wedstrijden tijdens het reguliere seizoen waren de op één na hoogste in de competitie, alleen achter Giannis Antetokounmpo, wiens torenhoge aanwezigheid vaak wordt vergeleken met Shaquille O’Neal.
“Als je in de achteruitkijkspiegel kijkt en zegt: ‘Objecten zijn dichterbij dan ze lijken’, dan is dat het soort kracht dat hij heeft en de manier waarop hij speelt”, vertelde Warriors-ster Draymond Green, een voormalige defensieve speler van het jaar, aan ESPN. . “Je kunt naar hem kijken als: ‘Ah, hij is pas 6-2 of hoe groot hij ook is.’ Maar hij speelt veel meer dan dat, hij is speciaal, maar dat is niet verrassend.”
DiVincenzo zei: ‘Spelen tegen de maat stoort hem niet. Op de universiteit bestond er geen drie-secondenregel voor de verdediging, dus grotere jongens konden daar gewoon blijven staan en de verf verstoppen… Dat hij dat kon doen nu is er meer aan de hand, daar komt meer uit.” ruimte om tegen de verdediging te werken.”
Brunson meer dan wat dan ook geven – of het nu om ruimte gaat, of om een scherm dat hij toch zachter zet – is op dit moment voor hem meestal een winnend voorstel. Hij heeft een handvol bijna onstuitbare ouderwetse voordelen voor zichzelf gecreëerd.
‘Ik heb manieren gevonden om me comfortabel en ongemakkelijk te voelen’, zei Brunson. “Mijn spel is een beetje onorthodox en een beetje anders dan dat van de meeste mensen. Maar ik werk eraan om manieren te vinden om de verdediging uit balans te houden en zelf ook in balans te blijven.”