In november 2019 kondigde NASA plannen aan om een nieuwe rover naar de maan te sturen. Na bijna vijf jaar en meerdere vertragingen lijkt het er echter op dat de Volatiles Investigating Polar Exploration Rover (VIPER) helemaal niet zal worden gelanceerd. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat VIPER eind 2022 zou landen met een missie om water te zoeken op de zuidpool van de maan. De lancering werd eerst uitgesteld tot eind 2023 en vervolgens opnieuw tot eind 2024. Vanaf deze week kondigde NASA aan dat het project officieel was geannuleerd, onder verwijzing naar “kostenstijgingen, vertragingen in de lanceringsdatum en risico’s van toekomstige kostengroei”. zijn redenen.
De annulering van VIPER vertegenwoordigt het laatste hoofdstuk in de rotsachtige geschiedenis van NASA’s pogingen om de polaire hulpbronnen van de maan te verkennen. VIPER was oorspronkelijk gepland als vervanging voor de Resource Prospector-rover, een ander op afstand bediend voertuig dat is ontworpen om te zoeken naar water en andere vluchtige stoffen in de poolgebieden van de maan. Dat project werd in april 2018 geannuleerd terwijl het zich nog in de voorbereidende fase bevond en door het agentschap werd beschreven als “te beperkt van omvang voor de uitgebreide focus van het agentschap op maanverkenning.”
[Related: NASA beamed Missy Elliott’s ‘The Rain (Supa Dupa Fly)’ to her favorite planet.]
De aanwezigheid van water op de maan wordt al eeuwenlang getheoretiseerd, en in 2018 kwam er solide bewijs voor het bestaan van ijs in de poolgebieden van de maan met een analyse van gegevens van NASA’s Moon Mineralogy Mapper. Hoeveel water er precies aanwezig is, blijft echter onduidelijk. NASA probeerde deze vraag vervolgens te beantwoorden, eerst met Resource Prospector en vervolgens met VIPER; het annuleren van dit laatste betekent dat het antwoord op deze vraag in ieder geval nog wat langer zal moeten wachten.
Toen Resource Prospector werd geannuleerd, beloofde NASA ‘te evolueren [that project] om in zijn bredere onderzoeksstrategie te passen.” Het resultaat was VIPER. Tot deze week leek VIPER een cruciaal onderdeel te zijn van de maanverkenning van het bureau; zijn kaarten werden gezien als de sleutel tot het vestigen van een permanente aanwezigheid op de maan.
In plaats van de zuidpool van de maan in kaart te brengen, lijkt VIPER nu voor hetzelfde lot bestemd als de Resource Prospector. NASA belooft opnieuw de instrumenten van de rover te zullen hergebruiken bij toekomstige missies – tenzij het er een goede deal voor krijgt, aangezien het agentschap ook openstaat om de rover aan ‘industriële en internationale partners’ te leveren.
[Related: There really are moon lava tunnels—and humans may live in them one day.]
Minstens één van de redenen voor de vertraging van VIPER was dat de Griffin-lander die de rover naar de maan moest brengen – gemaakt door Astrobotic uit Pittsburgh – aanvullende tests nodig had voordat deze in het veld kon worden gebruikt. Astrobotic kreeg een contract toegewezen om de lander te vervaardigen via NASA’s Commercial Lunar Payload Services (CLPS) -programma, waarmee bedrijven kunnen bieden om NASA-ladingen naar de maan te leveren, en het risico dat CLPS wordt geannuleerd of verstoord, werd genoemd als een factor bij de annulering. ADDER.
Desondanks benadrukt NASA dat zijn maanverkenningsprogramma een hoge prioriteit blijft; Het bureau benadrukt vooral de rol van het Polar Resource Ice Mining Experiment-1 (PRIME-1), dat later dit jaar op de zuidpool van de maan zal landen. Toch lokte de aankondiging kritiek uit De New York Times waarbij hij opmerkte dat “NASA ongeveer $ 800 miljoen zal uitgeven om geen robotrover naar de maan te sturen.”