NASA annuleert een demo-missie voor satellietonderhoud ter waarde van meerdere miljarden dollars

Een artistieke weergave van het OSAM-1 ruimtevaartuig (onder) dat verbinding maakt met de Landsat 7-satelliet (boven) in een baan om de aarde.
Toename / Een artistieke weergave van het OSAM-1 ruimtevaartuig (onder) dat verbinding maakt met de Landsat 7-satelliet (boven) in een baan om de aarde.

NASA

NASA annuleerde een missie die achterliep op schema en demonstreerde robottechnologie voor het onderhouden van satellieten in een baan om de aarde, waarmee een project van 1,5 miljard dollar werd afgebroken dat waarschijnlijk bijna 1 miljard dollar meer zou hebben gekost om het lanceerplatform te bereiken.

De Orbital Service, Assembly and Manufacturing 1-missie, bekend als OSAM-1, zou een verouderde Landsat-satelliet in een baan om de aarde vangen en proberen deze bij te tanken, terwijl ze ook zou demonstreren hoe een robotarm een ​​antenne in de ruimte kan construeren. Het ruimtevaartuig voor de OSAM-1-missie is gedeeltelijk gebouwd, maar NASA maakte vrijdag bekend dat ambtenaren besloten het project te annuleren “na een grondige, onafhankelijke ontwerpbeoordeling”.

De ruimtevaartorganisatie noemde “aanhoudende technische, kosten- en planningsuitdagingen” voor het besluit om OSAM-1 te annuleren.

Missie-kruip

De kosten van de missie zijn gestegen sinds NASA het project officieel lanceerde in 2016. De oorspronkelijke reikwijdte van de missie vereiste alleen een tankdemonstratie, maar in 2020 benaderden functionarissen het doel van assemblage in een baan om de aarde. Dit omvatte het toevoegen van een complex apparaat, de Space Infrastructure Dexterous Robot (SPIDER), in wezen een 5 meter lange robotarm om zeven structurele elementen samen te stellen tot een enkele Ka-band communicatieantenne.

De toevoeging van SPIDER betekende dat de missie zou starten met drie robotarmen, inclusief twee hulpstukken die nodig waren om de Landsat 7-satelliet in een baan om de aarde te brengen voor een tankdemonstratie. Met deze wijziging in de reikwijdte werd de missienaam gewijzigd van Restore-L in OSAM-1.

Een rapport van NASA’s inspecteur-generaal van vorig jaar benadrukte vertragingen bij missies en kostenoverschrijdingen. Sinds 2016 heeft de ruimtevaartorganisatie 808 miljoen dollar aangevraagd bij het Congres voor Restore-L en OSAM-1. Wetgevers reageerden door NASA bijna 1,5 miljard dollar aan financiering voor de ontwikkeling van missies te geven, bijna het dubbele van wat NASA zei te willen.

Restore-L, destijds OSAM-1, heeft altijd steun van het Congres genoten. De missie werd beheerd door NASA’s Goddard Space Flight Center in Maryland. Voormalig senator Barbara Mikulski (D-Maryland) was een groot voorstander van NASA-missies zonder Goddard, waaronder de James Webb Space Telescope. Ze was de beste democraat in de Senaatscommissie voor kredieten toen het Congres eind 2015 Restore-L begon te financieren.

NASA voorspelde ooit dat de Restore-L-missie tussen de 626 miljoen en 753 miljoen dollar zou kosten en in de tweede helft van 2020 klaar zou kunnen zijn voor lancering. Dat gebeurde niet en de missie bleef met vertragingen en kostenoverschrijdingen kampen. Het laatste openbare schema voor OSAM-1 liet een lanceringsdatum van 2026 zien.

In 2020, na de Restore-L-missie opnieuw te hebben aangewezen als OSAM-1, stelde NASA formeel een budget vast voor de hernoemde missie. Destijds zei NASA dat het 1,78 miljard dollar zou kosten om het te ontwerpen, bouwen, lanceren en exploiteren. Een onafhankelijk NASA-beoordelingscomité dat vorig jaar werd opgericht om de OSAM-1-missie te onderzoeken, schatte dat het totale project wel 2,35 miljard dollar zou kunnen kosten, aldus Jim Russell, een NASA-woordvoerder.

De realiteit van de satellietservicemarkt is sinds 2016 ook veranderd. Er zijn verschillende bedrijven die werken aan commerciële satellietservicetechnologieën, en de satellietindustrie is afgestapt van het bijtanken van onvoorbereide ruimtevaartuigen, zoals OSAM-1 zou demonstreren met de Landsat 7-aardbeeldsatelliet. .

In plaats daarvan richten bedrijven zich meer op het op andere manieren verlengen van de levensduur van satellieten. Northrop Grumman heeft een missie-uitbreidingsvoertuig ontwikkeld dat aan een satelliet kan worden bevestigd en manoeuvreerbaarheid biedt zonder in het ruimtevaartuig van de gebruiker te snijden om het bij te tanken. Andere bedrijven kijken naar satellieten die van de grond af aan zijn ontworpen en voorzien zijn van tankhavens. Het Amerikaanse leger heeft de wens om brandstofdepots en tankers in een baan om de aarde te brengen om regelmatig zijn satellieten te onderhouden, waardoor ze voortdurend kunnen manoeuvreren en brandstof kunnen verbranden zonder zich zorgen te hoeven maken over een tekort aan brandstof.