Na de vurige finale is de Delta-raketfamilie geschiedenis

In deze videobeelden van de live-uitzending van ULA stuwen drie RS-68A-motoren een Delta IV Heavy-raket de lucht in boven Cape Canaveral, Florida.
Toename / In deze videobeelden van de live-uitzending van ULA stuwen drie RS-68A-motoren een Delta IV Heavy-raket de lucht in boven Cape Canaveral, Florida.

Verenigde Lanceringsalliantie

De laatste vlucht van de Delta IV Heavy-raket van United Launch Alliance is dinsdag vertrokken vanaf Cape Canaveral, Florida, met aan boord een geheime spionagesatelliet voor het National Reconnaissance Office.

De Delta IV Heavy, een van de krachtigste raketten ter wereld, werd dinsdag voor de 16e en laatste keer gelanceerd. Het was de 45e en laatste vlucht van de Delta IV-draagraket en de laatste raket met de naam Delta die ooit werd gelanceerd, waarmee een einde kwam aan een reeks van 389 missies die teruggaan tot 1960.

United Launch Alliance (ULA) probeerde de raket op 28 maart te lanceren, maar brak het aftellen ongeveer vier minuten voor het opstijgen af ​​vanwege problemen met stikstofpompen in een externe faciliteit in Cape Canaveral. Stikstof is nodig om onderdelen in de Delta IV-raket te zuiveren vóór de lancering, waardoor het risico op brand of explosie tijdens het aftellen wordt verminderd.

De pompen, beheerd door Air Liquide, maken deel uit van een netwerk dat stikstof distribueert naar verschillende lanceerplatforms in de ruimtehaven in Florida. Het stikstofgaas heeft al eerder voor problemen gezorgd, met name tijdens de eerste lanceercampagne van NASA’s Space Launch System-raket in 2022. Air Liquide reageerde niet op vragen van Ars.

Vlekkeloos opstijgen

Met de resolutie gaf ULA dinsdag groen licht voor een nieuwe lanceringspoging. Na een soepele aftelling vertrok de laatste Delta IV Heavy om 12:53 uur EDT (16:53 UTC) vanaf het Cape Canaveral Space Force Station.

Drie door Aerojet Rocketdyne gebouwde RS-68A-waterstofmotoren kwamen in de laatste seconden vóór de lancering brullend tot leven en gaven gas om meer dan 2 miljoen pond stuwkracht te produceren. De ontstekingsvolgorde werd gevolgd door een dramatische waterstofvuurbal, het kenmerk van een Delta IV Heavy-lancering, die de onderkant van de 71,6 meter hoge raket in brand stak, waardoor een deel van de oranje isolatie zwart werd. Vervolgens vuurde het twaalf ankerbouten af ​​en liet de Delta IV Heavy los voor zijn reis naar de ruimte met een uiterst geheime lading voor de spionagesatellietdienst van de Amerikaanse overheid.

Op weg naar het oosten vanaf de Space Coast van Florida zag de Delta IV Heavy er goed uit in de vroege stadia van zijn missie. Nadat ze uit het zicht van camera’s op de grond waren verdwenen, werden de twee op vloeistof gestookte zijboosters van de raket ongeveer vier minuten na de vlucht overboord gegooid, een moment vastgelegd door videocamera’s aan boord. De basistrapmotor verhoogde het ontstekingsvermogen nog een paar minuten. Bijna zes minuten na het opstijgen werd de kern losgelaten en liep de bovenste trap van de Delta IV een reeks brandwonden op met zijn RL10-motor.

Op dat moment sneed ULA de openbare video- en audiofeeds van het lanceercontrolecentrum af en de missie werd donker. De laatste delen van raketlanceringen met satellieten van het National Reconnaissance Office (NRO) worden meestal in het geheim uitgevoerd.

Naar alle waarschijnlijkheid werd verwacht dat de bovenste trap van de Delta IV Heavy zijn motor minstens drie keer zou afvuren om de geclassificeerde NRO-satelliet in een cirkelvormige geostationaire baan te brengen, ruim 22.000 mijl (bijna 36.000 kilometer) boven de evenaar. In deze baan zal het ruimtevaartuig gelijke tred houden met de rotatie van de planeet, waardoor de nieuwste spionagesatelliet van het NRO een constant dekkingsgebied over een deel van de aarde krijgt.

Het zal ongeveer zes uur duren voordat de bovenste trap van de raket zijn lading in deze baan op grote hoogte kan brengen, en pas dan zullen ULA en NRO de lancering tot een succes verklaren.

Afluisteren vanuit de ruimte

Hoewel de lading geheim is, kunnen experts enkele inzichten opdoen uit de omstandigheden van de lancering. Alleen de grootste spionagesatellieten van het NRO vereisen een lancering op een Delta IV Heavy, en de lading van deze missie is “vrijwel zeker” een type satelliet dat bij het publiek bekend staat als een “Advanced Orion” of “Mentor” ruimtevaartuig, aldus Marco Langbroek , een deskundige Nederlandse satelliettracker.

De Advanced Orion-satellieten vereisen een combinatie van Delta IV Heavy-raketliftvermogen, een duurzame bovenste trap en een enorm, 19,8 meter lang (19,8 meter) plafond met drie sectoren, het grootste laadvermogen van elke operationele raket. In 2010 noemde Bruce Carlson, destijds directeur van het NRO, het Advanced Orion-platform ‘de grootste satelliet ter wereld’.

Vanaf de aarde gezien gloeien deze satellieten met de helderheid van een ster van magnitude 8, waardoor ze ondanks hun verre banen gemakkelijk zichtbaar zijn met een kleine verrekijker, zegt Ted Molczan, een hemelwachter die satellietactiviteit volgt.

“De satellieten hebben een zeer grote parabolisch opvouwbare gaasantenne, waarvan de omvang naar schatting tussen de 20 en 100 (!) meter ligt”, schrijft Langbroek op zijn website, daarbij verwijzend naar informatie die is gelekt door Edward Snowden.

Het doel van deze geavanceerde Orion-satellieten, elk met gaasantennes die een diameter kunnen bereiken van wel 100 meter, is het afluisteren van de communicatie en radio-uitzendingen van Amerika’s tegenstanders en mogelijk bondgenoten. De zes voorgaande Delta IV Heavy-missies lanceerden waarschijnlijk ook Advanced Orion- of Mentor-satellieten, waardoor het NRO een mondiaal netwerk van luisterposten hoog boven de planeet kreeg.

Nu de laatste Delta IV Heavy van het lanceerplatform is, heeft ULA een doel bereikt van haar bedrijfsstrategie die tien jaar geleden werd gelanceerd, toen het bedrijf besloot de Delta IV- en Atlas V-raketten buiten gebruik te stellen ten gunste van een raket van de volgende generatie, de Vulcan. . De eerste Vulcan-raket werd in januari met succes gelanceerd, dus de afgelopen maanden waren een tijd van transitie voor ULA, een 50-50 joint venture van Boeing en Lockheed Martin.

“Dit is zo’n ongelooflijk stukje technologie: 23 verdiepingen hoog, een half miljoen liter brandstof, twee en een kwart miljoen pond stuwkracht en de meest metalen van alle raketten, die ontbrandden voordat hij de ruimte in ging”, vertelde Bruno aan Delta. IV Heavy vóór zijn definitieve lancering. “Pensioen is (de sleutel tot) de toekomst, verhuizen naar Vulcan, een goedkopere raket met hogere prestaties. Maar het is nog steeds triest.”

“Alles wat Delta heeft gedaan… is beter gedaan op Vulcan, dus dit is een grote evolutionaire stap”, zegt Bill Cullen, directeur lanceersystemen van ULA. “Het is bitterzoet om de laatste te zien, maar er staan ​​ons grote dingen te wachten.”