Toen ze zondag terugkwam van het gebed, duwde haar man haar de telefoon in de hand, en er verscheen een video waarin hun zoon Manee Jirachart, 29, naar een auto liep in Egypte, vrijgelaten na bijna 50 dagen gevangenschap.
“Het was alsof er een berg van mijn borst werd getild”, zei Buasri in een interview. Sprakeloos hield ze haar man Chumporn Jirachart vast en huilde.
De gijzelaarsruil die mogelijk werd gemaakt door de precaire pauze in de gevechten tussen Hamas en Israël, bracht enorme opluchting voor de families van Zuidoost-Aziatische arbeidsmigranten die tijdens Hamas-aanvallen werden ontvoerd.
De afgelopen weken hebben deze families te maken gehad met het nieuws dat hun dierbaren betrokken waren bij een oorlog aan de andere kant van de wereld die niets met hen te maken had, en vervolgens het pijnlijke wachten op hun vrijlating moeten doorstaan. Te midden van conflicten die gevormd zijn door de belangen en allianties van landen die machtiger zijn dan Thailand, wordt het lot van deze arbeiders vaak over het hoofd gezien.
Maar vrijdag was er eindelijk enige hoop.
In totaal zijn er dit weekend zeventien Thais vrijgelaten in drie batches, hoewel minstens vijftien Thais nog steeds in Hamas-hechtenis zitten, zei het Thaise ministerie van Buitenlandse Zaken maandag. Thailand is Israëls grootste bron van landbouwarbeid, en veel van degenen die door Hamas zijn ontvoerd, zoals Manee, kwamen uit hetzelfde landelijke deel van Noordoost-Thailand, waar een gebrek aan economische kansen hen dwong werk in het buitenland te zoeken.
Minstens 32 Thaise staatsburgers werden gedood tijdens de Hamas-aanval op Zuid-Israël, en tientallen anderen werden gegijzeld – het grootste deel van alle nationaliteiten na de Israëliërs. Twee Filippijnse staatsburgers, die als zorgverleners in het zuiden van Israël werkten, behoorden ook tot de doden tijdens de aanval.
Manee’s ouders zijn boeren in de Thaise provincie Udon Thani. Hij is de oudste van hun twee kinderen en werkte als arbeider in kibboets Reim, vlakbij de Israëlische grens met Gaza, zeiden ze.
Sinds de dag dat ze erachter kwamen dat Manee vermist was, hebben ze ‘een leven vol lijden’ geleid, zei Buasri. Ze bezochten verschillende tempels en beloofden de geesten dat ze alles zouden doen wat nodig was om hun zoon thuis te brengen, voegde ze eraan toe. Op een gegeven moment, zei Buasri, beloofde ze in de tempel negen dagen en negen maanden in stilte te mediteren – alleen als Manee werd vrijgelaten.
De Thaise arbeiders die dit weekend werden vrijgelaten, werden voor medisch onderzoek naar het Shamir Medisch Centrum ten zuidoosten van Tel Aviv gebracht, zeiden functionarissen. Maandagochtend vroeg zag Manee een telefoontje van de faciliteit via de telefoon van een Israëlische vriend. ‘Hij zei:’ Nu weet ik het zeker, mam. Ik werd vrijgelaten.’ Hij vroeg: ‘Wisten papa en mama dat ik was ontvoerd?’” zei Buasri. ‘Ik zei dat we het weten. … We wisten het vanaf het begin.”
Manee kon niet uitvoerig spreken of de omstandigheden van zijn gevangenschap in detail beschrijven, deels omdat ambtenaren denken dat dit de gijzelaars die nog steeds door Hamas worden vastgehouden in gevaar zou kunnen brengen. Maar net als verschillende andere vrijgelaten Thaise gijzelaars vertelde hij zijn familie dat hij fysiek ongedeerd was.
De Thaise premier Srettha Thavisin, die maandagochtend de vrijlating van nog eens drie gijzelaars aankondigde, zei dat de mensen ongedeerd en gezond waren en in staat waren “normaal te lopen en te praten”. Hij voegde eraan toe dat “iedereen erg blij is om vrijgelaten te worden. Over het algemeen blijft hun geestelijke gezondheid goed.”
Thaise functionarissen zeggen dat ze eraan werken om de bevrijde gijzelaars ‘zo snel mogelijk’ terug naar huis te krijgen.
Voordat hij ophing, zei Manee tegen zijn ouders dat ze zich geen zorgen meer over hem moesten maken; hij is nu veilig. “Ik zei tegen hem: ‘Mama en papa wachten thuis op je'”, zei Buasri. De tranen stroomden over haar wangen, zei ze, terwijl haar zoon door het scherm knikte en antwoordde: ‘Ja, mam.’
Tan meldde zich vanuit Singapore.